بودن به از نبود شدن خاصه در بهار
نگاهی بر فیلم «خداحافظی طولانی» ساخته فرزاد موتمن؛
بودن به از نبود شدن خاصه در بهار
«خداحافظی طولانی» عنوان جدیدترین ساخته فرزاد موتمن است که در دومین روز از سی و سومین جشنواره فیلم فجر در برج میلاد اکران شد.
 
تاريخ : سه شنبه ۱۴ بهمن ۱۳۹۳ ساعت ۱۰:۳۴
به گزارش هنرنیوز، این فیلم اثری متفاوت با دیگر آثار فرزاد موتمن است و نوستالژی «شبهای روشن» وی را تا حد زیادی در ذهن مخاطبان می شکند.

این فیلم با بازی متفاوت سعید آقاخانی در یک نقش کاملا جدی، سرد و غمگین توانسته است ظرفیت تازه ای از بازی این کارگردان و بازیگر کمدی سینمای ایران را مقابل مخاطب قرار دهد.

«خداحافظی طولانی» فیلمی است که لایه های درونی آن از جنس غیر کلامی است و با نشانه های رفتاری و بصری ترکیب همزمانی از بافت معنایی و تصویری را توامان نموده است؛ چنین ساختاری همجنس دیگر کاراهای فرزاد مومتن است که البته در این اثر نویسندگی فیلمنامه را اصغر عبداللهی بر عهده داشته است؛ با این حال تمام مولفه های اثرشناختی فرزاد مومتن در آن محسوس و مشهود است.

کاراکتر اصلی این فیلم، درونگرا و پر جدال است؛ در مرکز جهانی ایستاده است که تقابل فرد با جمع در او درونی و نهادینه شده است و ناچار است برای زیستن به جدالی طولانی بپردازد؛ درست نقطه مقابل همسر این کاراکتر که در یک خداحافظی طولانی به وداع از جهان رویاهای مرد خود پرداخته است و در این خداحافظی کاراکتر محوری فیلم را با خود گرفتار و همسو نموده است.

به طور حتم، تم مشترکی که قصه دو زن به نام های «ماهرو» و «طلعت» را به هم پیوند زده است عنصر چندگانگی ذهن کاراکتر اصلی است که در دو مسیر ظاهرا جدا ولی نزدیک به هم و تاثیر گذار عمل می کند.

از مهمترین مولفه های این اثر جدای از نقش آفرینی قابل تحسین کاراکتر اصلی، هم نشینی دیالوگ ها در یک تجانس متنی با ساختارهای کاملا اصولی است که بی پرده از متن زندگی به بطن دریافت مخاطب می آید و او را در این جدال زیستی با خود همراه می کند.

بی شک، فضای انتخاب شده بر این اثر، بی تاثیر بر غنای کیفی کار نیست؛ فضایی که به روایت کارگردان از پایین ترین طبقه اجتماع سخن می گوید و در بدنه نظام کارگری ریشه دارد و اساسا فیلم هایی که به این بدنه اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی نزدیک و یا در لایه های آن ساخته می شوند واجد نوع نگرشی منطبق با اخلاقیات این طبقه اجتماعی هستند.

از دیگر عناصر بسیار مهم در این فیلم بهره گیری از موسیقی گزینشی کارگردان با رویکرد موسیقی سوسیالیستی است که بستر عمیق تری برای لایه های درونی این فیلم ایجاد کرده است و سختگیری کارگردان در انتخاب این موسیقی گواه علاقه او به وجود هارمونی مشترک بین فیلم و موسیقی است چراکه این اثر بدون موسیقی نیز می تواند گویای خود باشد لیکن استعانت از موسیقی متن توانسته است شکل بهتری برای روایت اثر ایجاد کند.

فیلم «خداحافظی طولانی» به کارگردانی فرزاد موتمن و تهیه کنندگی علی حضرتی است که در آن سعید آقاخانی، ساره بیات، میترا حجار به ایفای نقش پرداخته اند.

این فیلم در سی و سومین جشنواره بین المللی فیلم فجر در بخش مسابقه سینمای ایران(سودای سیمرغ) اکران شد.

مریم خاکیان
کد خبر: 78925
Share/Save/Bookmark