«سيد رضا صائمي» معتقد است كه سريال «جراحت» با اين كه از داستان تلخي برخوردار است اما با مخاطب ارتباط برقرار كرده و به نوعي اين سريال تضاد بين سنت و مدرنيته را به تصوير مي‌كشد و به‌نوعي آسيب‌شناسي مناسبات انساني در نظام خانوادگي را نيز مطرح مي‌كند.
به گزارش هنر نیوز ،«سيد رضا صائمي» عضو انجمن منتقدان و نويسندگان سينماي ايران در گفت‌وگو با فارس در مورد مجموعه تلويزيوني «جراحت» ساخته محمدمهدي عسگرپور، اظهار داشت: به نظر من در ميان سريال‌هاي در حال پخش ماه مبارك رمضان، دو سريال «جراحت» و «در مسير زاينده رود»، از سوي مخاطبان با اقبال بيشتري مواجه شده‌اند چرا كه هر دو اين سريال‌ها در بستر يك درام به مسائل خانوادگي پرداخته‌اند.
وي در ادامه تاكيد كرد: مجموعه تلويزيوني «جراحت»، در بستر يك ملودرام خانوادگي به سمت تراژدي در حركت است و اگر چه اين سريال بسيار تلخ و گزنده به كار خود ادامه مي‌دهد اما با استفاده از يك متن قوي و قصه خوب توانسته با مخاطب ارتباط برقرار كند.
اين منتقد در ادامه افزود: سريال «جراحت» به نوعي آسيب‌شناسي مناسبات انساني در نظام خانوادگي را نيز مطرح مي‌كند و چند سال گذشته نيز سريال «آواي فاخته» ساخته بهمن زرين‌پور هم با همين تم مورد توجه زيادي از سوي مخاطبان قرار گرفت چرا كه وقتي يك سريال به مناسبان مختلف و كشمكش بين آدم‌ها مي‌پردازد، جذاب مي‌شود و مورد استقبال قرار مي‌گيرد. يعني مخاطبان بعضي از تجربيات خود را در اين سريال مشاهده مي‌كنند و با كار همذات پنداري مي‌كنند و اين قصه نيز ملموس و جذاب است.
صائمي تصريح كرد: سريال «جراحت» بناي روايتي خود را مبتني بر تضاد و كشمكش خانواده قرار داده است و اين موقعيت دراماتيك و تعليق سريال خوب درآمده است چرا كه كشمكش و تعليق دروني را با استرس بيروني تلفيق كرده است و در كنار آن فشارهاي طبيعي نظام اجتماعي، به اين مسئله دامن زده و تعليق سريال را خوب نشان مي‌دهد و به نوعي مجموعه تلويزيوني «جراحت» تضاد بين سنت و مدرنيته را به تصوير مي‌كشد.
وي در ادامه به متن خوب «سعيد نعمت‌الله» اشاره كرد و افزود: يكي از عامل موفقيت سريال «جراحت» ديالوگ‌پردازي خوب است كه غلظت‌اش نسبت به سريال «زير هشت» كم‌تر است اما ديالوگ‌ها در اين سريال به صورت جذاب روايت مي‌شود.
سيدرضا صائمي به ضعف سريال «جراحت» نيز اشاره كرد و افزود: استفاده از اين تكنيك كه در پايان هر قسمت چند تكه در پايان پخش مي‌شود، خوب نيست چرا كه به نوعي اين شيوه تعليق‌شكني مي‌كنند و ذهن مخاطب را درگير مي‌كند در صورتي كه يك سريال وقتي تمام مي‌شود و يك تعليق در ذهن مخاطب ايجاد مي‌كند تا قسمت‌هاي بعدي را پيگيري كند..
اين منتقد سريال «جراحت» را گامي مثبت در كارنامه «محمدمهدي عسگرپور» ارزيابي كرد و گفت: تيتراژ آغازين و پاياني كار هم خوب درآمده است و شكستن شيشه يك قابليت نشانه‌شناسي و محتوايي دارد و با محتواي قصه همخوان است.
سيدرضا صائمي به لحاظ فني هم اين سريال را خوب ارزيابي كرد. وي در عين حال به محدوديت لوكيشن‌هاي كار اشاره كرد و گفت: فضاسازي تعليق چنداني ندارد و اگر تنوع لوكيشن بيشتر بود، به طبع اين سريال از جذابيت بيشتري برخوردار بود.
وي در ادامه مورد بازي‌هاي سريال «جراحت» نيز گفت: در مجموع باز‌ي‌ها خيلي شاخص نيستند و «امين تارخ» (بزرگ) شخصيت مانند «دكتر طاها پژوهان» سريال «اغماء» ساخته سيروس مقدم را تكرار كرده است. «ثريا قاسمي» (مامان لطيفه) مدام نقش‌هاي تكراري ايفا مي‌كند و بازي‌اش گل‌درشت شده است و يكدستي خود را از دست داده است اما «علي عمراني» (اسماعيل) خوب و كنترل شده بازي كرده است.
سيدرضا صائمي در پايان اين گفت‌وگو نيز خاطرنشان كرد: هر مجموعه‌اي كه به تضاد و كشمكش ميان خانواده‌ها بپردازد جذاب است، چرا كه مخاطبان بخشي از زندگي خود را در اين سريال مي‌يابند و با آن همذات پنداري مي‌كنند.
وي گفت: مايلم به اين نكته هم اشاره كنم كه در سريال «جراحت»، رابطه برادري ميان «امين تارخ» (بزرگ) و «علي عمراني» (اسماعيل) در اين سريال خوب درآمده و از جذابيت دراماتيكي برخوردار است.
