این روزها، گروه تئاتر «این روزها» در سالن شماره یک تماشاخانه ایرانشهر نمایش «شام با دوستان» را به روی صحنه برده، نمایشی که این بار به جای محمد یعقوبی کارگردان شناخته شده این گروه، آیدا کیخایی آن را کارگردانی کرده است، اما در این کارگردانی نیز می توان کارهای قبلی این گروه را دید چرا که به گفته آیدا کیخایی این نمایش در ادامه دیگر کارهای گروه تئاتر این روزها است با این تفاوت که اغلب نمایشنامه های این گروه نوشته محمد یعقوبی است و این اثر نوشته دونالد مارگولیز است و زهره جواهری آن را ترجمه کرده است.
«شام با دوستان» قسمت هایی از زندگی دو زوج است که این دو زوج با هم رابطه ای دوستانه دارند و «شام با دوستان» تفاوت‌های رفتاری در زندگی این دو زوج را در کنار به تصویر می کشد. نمایش دارای ۴ شخصیت است با نام های کارن و گیب، تام و بت است که هر کدام از آنها دغدغه های زندگی زناشویی خود را در این نمایش بیان می‌کنند.
نمایش «شام با دوستان» نمایشی دیالوگ محور است و بازی ها براساس دیالوگ ها جلو می رود اما موردی که وجود دارد این است که گاهی بازیگران به خصوص بازیگر شخصیت کارن آکسان گذاری هایش در بیان دیالوگ ها نادرست است و همین اتفاق سبب شده تا در برخی موارد حس ها به درستی شکل نگیرد و در ادامه این اتفاق بازیگر نقش مقابل هم برای درستی حس ها و همچنین یک دست شدن بازی ها حس درست را بیان نکند.
صحنه ابتدایی نمایش با حضور کارن(نیکی کریمی)، گیب (امیررضا دلاوری) همسر کارن و بت(بهناز جعفری) شروع می شود اما متاسفانه در این صحنه به علت این که دیالوگ ها پشت سرهم و بدون مکث و با هم گفته می شود تا بازی ها در این صحنه طبیعی نشان داده شود، گاهی صداها در هم آمیخته و گم می شود و مخاطب نمی تواند تشخیص دهد که دیالوگ ها مربوط به کدام بازیگر است البته این مورد تنها مربوط به صحنه اول نیست و مشکل صدا در صحنه های دیگر نیز وجود دارد.
در ابتدای نمایش رابطه ها باورپذیر نیست و تصور می شود به علت اینکه نمایشنامه خارجی است این اتفاق افتاده، اما رفته رفته با ورود احمد ساعتچیان بازیگر نقش تام صحنه ها جان می گیرد و کار در صحنه های بعدی پخته می شود اما نقطه قوتی که در این کار به چشم می خورد صحنه بحث و جدال بت و تام است که این دو شخصیت و رابطه آنها را برای مخاطبان باورپذیرتر می کند، در این میان گاهی مکث های طولانی برخی بازیگران باعث می شود تا مخاطب تصور کند که بازیگران دیالوگ های خود را فراموش کرده اند.
اما آنچه که در این نمایش با چشم مخاطب بازی می کند طراحی لباس و صحنه کار است که استفاده از لباس های متنوع برای بازیگران به خصوص بازیگران زن باعث می شود در چشم مخاطب یکنواختی از بین برود و ما در هر صحنه نه تنها شاهد تغییر لباس بازیگران که شاهد تغییر آکسسوار در صحنه نیز هستیم و با هر نوری که می رود صحنه به سرعت تغییر کرده و صحنه بعدی آماده می شود البته در انتهای سن و در طراحی صحنه دیواری است که عمق هر صحنه با آن مشخص می شود و در هر صحنه این دیوار به جلو سن و یا عقب سن می رود.
در مجموع با توجه به نکاتی که گفته شد نباید بازی خوب بازیگران را نادیده گرفت در کار خود را نشان می دادنند و می توان گفت احمد ساعتچیان بهترین بازیگر این نمایش است که همچون دیگر بازی هایش تام را به خوبی در نمایش به تصویر کشیده است.
نمایش «شام با دوستان» نمایشی خانوادگی است که تماشای آن خالی از لطف نیست و می توان این نمایش را در روزهایی نگران کننده تئاتر، نمایش خوبی دانست و تماشای آن راتوصیه کرد.
