یک منتقد گفت: مجموعه "مختارنامه" با وجود دراماتیزه کردن حوادث و شخصیت ها به تاریخ وفادار است.

به گزارش هنر نیوز ،جابر تواضعی به خبرگزاری سینمای ایران گفت: با کاری همانند " مختارنامه " باید دلی برخورد کرد به این معنا که اگر مخاطبان جهانی این مجموعه نگاه مذهبی داشته باشند قیام امام حسین (ع) و خروج مختار فی نفسه جذاب است و تاثیر گذار و در صورت کلی نیز واقعه عاشورا به عنوان یک تراژدی دارای چنان لحظات دراماتیکی است که همانند تعزیه با طیف گسترده ای از مخاطبان ارتباط برقرار می کند.

وی افزود: داوود میرباقری در مجموعه "معصومیت از دست رفته" نیز از زاویه دیگری به این موضوع پرداخته است و پختگی و تبلور این نگاه در جنس دکوپاژ او و سیر روایی "مختارنامه" به خوبی مشهود است .

تواضعی تصریح کرد: البته در متون تاریخی روایت های متفاوتی در خصوص شخصیت مختار و دلایل قیام او وجود دارد و میرباقری در این مجموعه با هوشمندی و ظرافت تلاش کرده با نگاهی عمومی به تمام منابع تاریخی به ارائه شخصیتی خاکستری از این کاراکتر بپردازد چنانکه مختار در این مجموعه در برخی مقاطع درگیر رگه های دنیا خواهی نیز می شود چنانکه میثم تمار در قسمت های آغازین هشدار لازم را به او می دهد.

وی اظهار داشت: اما به نظر می رسد مجموعه توازن لازم را در بحث ریتم رعایت نکرده است چنانکه ضرباهنگ برخی قسمت ها به شدت کند تر از سایر بخش ها است البته در یک اثر تاریخی، فیلمساز ، ناگزیر به روایت پله به پله اتفاقات است با این حال می توان تمهیدی اندیشید که شیوه روایی کار در مبحث تکنیک جذاب تر باشد.

این منتقد درباره جنس بازیها در این کار گفت: این مجموعه بازیهای قابل قبول و در حد استانداردی دارد و در این میان می توان به بازی متفاوت فرهاد اصلانی و رضا کیانیان اشاره کرد اما شاید مجموعه امام علی (ع) در مقایسه با این کار قدرتمندتر عمل کرده باشد چنانکه بازی محمدرضا شریفی نیا و مرحوم مهدی فتحی موید این مطلب است اما هر کار را باید نسبت به شرایط زمانی و ظرف خودش مورد سنجش قرار داد و از این رو مجموعه "مختارنامه" از جمله آثار شاخص تلویزیون در چند سال اخیر است.