قضیه‌ی اختلاس 3 هزار میلیارد تومانی؛ جنب و جوشی در کشور ایجاد کرده است. مدیرعامل‌های بانک‌ها و چهره‌های سیاسی کشور، هر روز گفتگوهایی پیرامون این مساله انجام می‌دهند و همه در تلاش هستند که به نوعی، خود را از این رخداد مهم اقتصادی دور نگه دارند! اما در این میان اهالی فرهنگ هم که چندان سرشان توی حساب و کتاب نیست، به تکاپو افتادند، محاسباتی مبنی بر میزان تاثیرگذاری این مبلغ بر فرهنگ کشور داشته باشند. خلاصه با این که قرار نیست چنین پول‌هایی اساساً وارد سیستم فرهنگی کشور شود! اما؛ به صورت فرضی می‌توان این مبلغ را وارد عرصه فرهنگ کرد و کارهای زیربنایی متاثر از این تزریق را مورد بررسی قرار داد. پیش از این کار بد؛ نیست به نکته‌ای اشاره کنیم که باز این سال‌ها بسیار بر زبان مدیران فرهنگی – سیاسی کشور بوده است. مدیران فرهنگی و سیاسی از پدیده‌ای به نام «جنگ نرم» خیلی حرف زده و مردم را از آن بر حذر می‌دارند؛ همه می‌دانیم که مساله «جنگ نرم» یا همان «تهاجم و شبیخون فرهنگی» از غرب بدون وجود بستر آماده وارد ایران نمی‌شود؛ بلکه با فراهم شدن شرایط و مستعد بودن فضای فرهنگی اجتماعی‌ست که این رخداد در کشور تسری می‌یابد؛ و شبیخون به فرهنگ این سرزمین می‌زند. اگر ما بدانیم که هر آنچه برای فرهنگ هزینه می‌کنیم چند برابر بازگشت اجتماعی – سیاسی و روانی خواهد داشت؛ آن زمان است که جلوی شبیخون فرهنگی و جنگ نرم را در حوزه فرهنگ برای همیشه گرفته‌ایم. بودجه‌های فرهنگی کشور به نسبت بودجه‌هایی که غرب برای تخریب این دیدگاه ما هزینه می‌کند به هیچ‌وجه قابل مقایسه نیست.

با این مقدمه به سراغ حرف‌های بالاترین مقام فرهنگی کشور در حوزه سیاستگزاری می‌رویم. در گفتگوی وزیر ارشاد با یکی از رسانه‌ها مبنی بر بودجه بخش فرهنگ در سفرهای استانی آمده است: «بنابر مصوبات رییس جمهور در سفرهای استانی قرار شد بودجه جداگانه‌ای به دستگاه‌ها علاوه بر مبلغ قبلی اختصاص داده شود. بنابراین امسال رییس جمهور قول دادند تا بودجه فرهنگی استان‌ها علاوه بر آن چیزی که به دستگاه‌ها اختصاص داده‌اند باشد؛ در همین راستا مبلغی بالغ بر 1300 میلیارد تومان بودجه برای کل امور فرهنگی کشور اختصاص یافته است. حالا فرض کنید می‌خواهیم با یک حساب سرانگشتی ببینیم این بودجه چقدر می‌تواند زیر ساخت‌های فرهنگی – هنری را توسعه دهد. اگر بخواهیم بودجه 1300 میلیارد تومان را صرف زیر ساخت‌های فرهنگی کنیم می‌توانیم بسیاری از شهرها که فاقد فضاهای فرهنگی هستند را به این مراکز مجهز کرد. در یک بررسی اجمالی می‌شود گفت برای ساخت مجتمع‌های فرهنگی – هنری در سطح نیازهای شهرستان‌های کوچک کشور؛ بین 150 تا 200 میلیون تومان بودجه نیاز است؛ که با 1300 میلیارد امکان ساخت 5000 تا 5500 مجتمع فرهنگی – هنری فراهم می‌شود؛ حال در نظر بگیرید با 3 هزار میلیارد تومان می‌شود بیش از 10 هزار مجتمع فرهنگی در کشور ساخت و تاثیر این انقلاب فرهنگی چه تاثیری می‌تواند بر کودکان، نوجوانان و جوانان ما داشته باشد.

ساخت مجتمع‌های فرهنگی یکی از زیرساخت‌های فرهنگی است. شما فکر کنید این مبلغ وارد ساخت سینما و تجهیز آن‌ها شود. ممکن است برای‌تان جالب باشد بدانید که در کشور؛ به‌جز شهرهایی که سینماهای فعال دارند؛ برخی از شهرهای بزرگ یا سینما ندارند یا اگر دارند نیمه تعطیل است و در حال تخریب! در گزارش‌های مختلف آمده است که تعداد سینماهای فعال در سراسر کشور در حال حاضر ۲۴۲ سینما با ۳۳۸سالن است که مجموع ظرفیت این سینماها ۱۳۹ هزار و ۶۰۰ صندلی است.

برای ساخت هر سالن سینما در کشور حدود یک میلیارد تومان هزینه نیاز است؛ برای مثال ساخت سینما آزادی که مجهزترین سالن سینمایی کشور است؛ بنا بر خبر رسانه‌ها که از مدير‌عامل شركت توسعه فضاهاي فرهنگي شهرداري تهران نقل شده، حدوداً 7 ميليارد تومان برای 7سالن بسیار مجهز بوده است. با مبلغ 3 هزار میلیارد تومان می‌شود 3 هزار سالن سینما می‌شود در کشور ساخت. هر سالن سینما تعمیم دهنده فرهنگ است. سینما امروز بیش از یک هنر خود را به مخاطب عرضه می‌کند.

پس از بررسی مساله ساخت سالن‌های سینمایی به سراغ بودجه کلی سینما برویم تا نسبت آن با مبلغ اختلاس در دستگاه بانکی کشور مشخص شود؛ در همین راستا و در حوزه سینما؛ بنا بر اعلام یکی از اعضای شورای عالی سینما در سال ۸۹ رقم بودجه سینما ۷۰ میلیارد تومان بود؛ اما در سال ۹۰ این رقم به ۱۰۵ میلیارد تومان رسیده است. به بیان دیگر با توجه به برگزاری چندین جشنواره مهم سینمایی در کشور و با توجه به کمک‌های بنیاد سینمای فارابی به آثار ساخته شده در سینما که از همین بودجه خواهد بود اگر 3هزار میلیارد تومان هزینه ساخت آثار سینمایی شود (که البته کمی تخیلی است!) 30 برابر بیش از این اتفاقات در سینما حاصل خواهد شد.

تا اینجای کار ساخت مجتمع فرهنگی؛ ساخت سالن‌های سینما و بودجه سینما را در صورتی که 3 هزار ملیارد تومان به آن وارد شود مورد بررسی مختصر قرار دادیم و حالا می‌خواهیم برویم سراغ تئاتر و هنرهای دیگر؛ مدیر عامل خانه تئاتر ایرج راد در گفتگویی ابراز داشته که؛ «سال 89 مبلغ 200 ميليون تومان به عنوان بودجه خانه تئاتر تعريف شده بود كه از اين مبلغ 100 ميليون تومان آن پرداخت شد و حتي در اسفندماه نيز هيچ مبلغ ديگري به حساب خانه تئاتر واريز نشد و به همين دليل از بهمن‌ماه حساب خانه تئاتر صفر شده است.»او در ادامه گفتگو ابراز داشته که بودجه سال 90 هنوز به آن‌ها پرداخت نشده است. البته خانه تئاتر تمام تئاتر کشور نیست و مرکز هنرهای نمایشی متولی هنرهای نمایشی است؛ اما بودجه تئاتر هر چقدر هم که باشد به نیمی از بودجه سینما در سال نخواهد رسید. با این احتمال‌ها؛ تئاتر؛ هنرهای تجسمی؛ موسیقی و ... کمتر از 50 میلیارد تومان بودجه در سال خواهند داشت. حالا ببینید این میزان از اختلاس در کشور می‌توانست تا چه میزان بر زیرساخت‌های فرهنگی کشور تاثیر داشته باشد. به بیان دیگر این مبلغ اگر با مدیریت مناسب؛ صرف فعالیت‌های زیر بنایی و روبنایی فرهنگ در کشور می‌شد؛ به طور قطع انقلابی در حوزه فرهنگ و هنر بود.