بهترین دهه سینمایی بعد از گذشت سه دهه از انقلاب، دهه 60 است. به خصوص زمانی که "سید محمد خاتمی" وزیر فرهنگ و ارشاد بود.

به گزارش هنر نیوز به نقل از شبستان، فیلم سینمایی "دیگری" به کارگردانی "مهدی رحمانی" عصر دوشنبه، در کانون سینمای حقیقت نمایش داده شد و سپس با حضور عوامل این فیلم مورد نقد و بررسی قرارگرفت.

در این نشست که توسط مرکز سینمای مستند و تجربی برگزار شد، "مهدی رحمانی" (کارگردان)، محمد علی نجفی (تهیه کننده) و بابک میرزاخانی (آهنگساز) حضور داشتند.

فیلم سینمایی "دیگری" روایت کننده داستان زندگی مردی است که از روستا وارد زندگی شهری می شود و تفاوت دو سبک زندگی را درک می کند.

"ديگري" در درجه اول فيلمي قصه‌گو است و در اين قصه‌گويي بسيار موفق است. خط روايي فيلم كاملا مشخص و قابل تعقيب است. اوج و فرودها از زمان‌بندي حساب شده‌اي برخوردارند.

رحماني در «ديگري» به مشخصه‌هاي بومي بستر قصه به‌شدت پاي‌بند است و بي آن كه در دام شكار مناظر توريستي، به تصوير كشيدن متظاهرانه مراسم فولكلوريك و كارت پستاليسم مفرط صادراتي وجشنواره‌پسند بيفتد، آداب و رسوم و ويژگي‌هاي رفتاري ملي و ميهني را در سراسر فيلم جاري مي‌كند.

او همچنين مي‌كوشد تا به بهانه سفر درون شهري مرد و پسربچه، تصويري واقعي از تهران امروز و جامعه معاصر با همه زشتي‌ها و زيبايي‌هايش پيش چشم گذارد.

در ابتدای جلسه "محمدعلی نجفی" کارگردان سریال "سربداران" با اشاره به روند تولید فیلمهای سینمایی در ایران گفت: سینمای ایران در زمینه ارائه و تولید فیلمها سبک خاصی داراست. این سینما قبل از انقلاب نیز دارای سبکی خاص بود. کسانی که با هنر رابطه ای داشتند سعی می کردند از "فیلم فارسی" فاصله بگیرند و چند چهره متفکر وارد سینما شدند. فیلم های سینمایی "گاو" "گوزنها" و... وهمچنین کارگردانانی چون: "تقوایی"، "حاتمی"، "کیمیایی" و... رنگی به سینمای ایران دادند.

وی به ادامه روند سینمای ایران اشاره کرد و گفت: بهترین دهه سینمایی بعد از گذشت سه دهه از انقلاب، دهه 60 است. به خصوص زمانی که "سید محمد خاتمی" وزیر ارشاد بود. در این دوره سینمای ایران رشد قابل توجهی دارد و جهانی می شود. در آن دوره سفرای ایرانی می گفتند، تنها توسط سینمای ایران می توانیم در زمینه هنر در کشورهای خارجه مانور دهیم.

وی در ادامه افزود: از اوایل دهه 80 سینمای ایران سیر نزولی به خود می گیرد که تا به حال شاهد آن بودیم. در این دوره فیلم نوینی تولید نمی شود و فیلمها شبیه یکدیگرند. سینمای ایران در این دوره فرم عجیبی به خود می گیرد.

نجفی با اشاره واقع نمایی فضایی فیلم "دیگری" بیان کرد: بار دیگر در این فیلم فضا و چهره های واقعی ایران نشان داده می شود و آدمها در فیلم آشنا هستند و مخاطب دردهای این کارکترها را می شناسد. این فیلم با فیلمهای سوپراستاری فاصله گرفته بود.

وی در ادامه افزود: در فیلم سینمایی "دیگری" آدمها کارکتر هستند و در حد تیپ باقی نمانده اند، یعنی هر کدام دارای شناسنامه می باشند.

نجفي با تمجید از کارگردان فیلم "ديگري" گفت: اگر به عنوان اولین فیلم "مهدی رحمانی" به این فیلم نگاه کنیم، کار قابل ستایشی است. امیدوارم کار خود را به همین صورت دنبال کند و دچار جو سوپراستاری سینمای ایران نشود. امیدوارم در آینده شاهد باشیم دوربین این کارگردان در مقابل چهره های آشنا و چهره های این آب و خاک قرار بگیرد.

وی در پاسخ به این سوال که بازی بازیگر نوجوان در فیلم چگونه بود، پاسخ داد: زندگی را باید در رفتار بازیگر پیدا کنیم.پسربچه از روستا وارد کلانشهر می شود. سرگرمی او در روستا کبوترها و همان سنتهای قدیم بود. وقتی وارد فضای شهری و مدرن می شود می تواند به خوبی و زیبایی این روابط متناقض را نشان دهد.