استاد مجید کیانی می‌گوید: جشنواره باید موجب حفظ فرهنگ و موسیقی علمی بر اساس رپرتوار ایرانی باشد و هدفش ستاره سازی و گرایش به موسیقی عامه‌پسند نیست. به همین علت موسیقی دستگاهی و ردیف را انتخاب می‌کنند، بخصوص امروزه توجه چندانی به اصالت‌های موسیقی نمی‌شود.
در طی برگزاری جشنواره موسیقی جوان با استاد مجید کیانی نوازنده پیش‌کسوت سنتور و مدرس دانشگاه و محقق و پژوهشگر موسیقی در مورد جشنواره و مسائل مربوط به موسیقی مصاحبه‌ای تفصیلی انجام گرفت.
مجید کیانی ردیف سنتور ابوالحسن صبا و قطعات علینقی وزیری و روح‌الله خالقی را به مدت چهارسال در هنرستان آزاد موسیقی ملی فراگرفت. سپس در دانشکده هنرهای زیبا دانشگاه تهران قسمتی از ردیف میرزاعبدالله را نزد داریوش صفوت و نورعلی خان برومند آموخت و برای مدت چهار سال دیگر نزد برومند بقیه ردیف میرزاعبدالله و همچنین شیوه سنتورنوازی حبیب سماعی را فراگرفت. پس از آن مدت ۲ سال نزد عبدالله دوامی برای آموختن ردیف آوازی و همچنین چگونگی اجرای موسیقی ایرانی تحصیل کرد. سپس مدت ۳ سال در دانشگاه سوربن پاریس نزد تران و انکه و ادیت وبر در رشته اتنوموزیکولوژی تحصیل کرد.
کتاب هفت دستگاه موسیقی ایران، کتاب مبانی نظری موسیقی ایران، کتاب چگونگی پژوهش در موسیقی ایران، آلبوم هفت دستگاه موسیقی ایران، ضربی‌های حبیب سماعی، گذری در شیوه سنتورنوازی حبیب سماعی، شناخت موسیقی ۱ و ۲ و ۳ شناخت موسیقی ۱: نوا (نگرشی برغم در موسیقی ایران)(برنده جایزه کتاب سال جمهوری اسلامی ایران) ۲- سید حسین طاهرزاده ۳- حبیب سماعی، بررسی ۳ شیوه هنر تک نوازی، سنتور (تکنوازی سنتور از مجموعه خسروانی)، ایران (تکنوازی سنتور از مجموعه خسروانی)،آلبوم نقش سکوت در موسیقی دستگاهی، نگرشی بر غم در موسیقی ایرانی، آلبوم هفت مثنوی، چهار عنصر طبیعت در موسیقی، بررسی سه شیوه هنر تکنوازی، آلبوم خیام و موسیقی، آلبوم طبیعت در هنر موسیقی، آلبوم بررسی وزن در موسیقی ایرانی، آلبوم جایگاه معنوی در هنر موسیقی ایران، آموزش سنتور - روش ردیف نوازی - دستگاه شور ردیف میرزا عبدالله از جمله آثار و فعالیت‌های شاخص وی در موسیقی ایرانی است.
سطح نهمین جشنواره موسیقی جوان را تا الان چطور ارزیابی می‌کنید؟
بهتر از سال قبل است. همه شرکت کننده‌های مرحله اول مثلا اگر حدود ۱۰۰ نفر بودند از لحاظ نوازندگی خوب بودند و همین کار انتخاب را سخت می‌کرد و یکی از مشکلات این جشنواره این است که به علت محدودیت در انتخاب با این مشکل مواجه می‌شویم و بصورت نمادین هفت یا هشت نفر را انتخاب می‌کنیم.
سطح این جشنواره را در مقایسه با دیگر جشنواره‌های داخلی چطور ارزیابی می‌کنید؟
این جشنواره باید موجب حفظ فرهنگ و موسیقی علمی بر اساس رپرتوار ایرانی باشد و هدفش ستاره سازی و گرایش به موسیقی عامه‌پسند نیست. به همین علت موسیقی دستگاهی و ردیف را انتخاب می‌کنند، بخصوص امروزه توجه چندانی به اصالت‌های موسیقی نمی‌شود. این رویکرد و تمرکز و اشاعه موسیقی اصیل بر مبنای علم می‌تواند بسیار مثمر ثمر باشد و این جشنواره از این بابت خوب است.
سنتورنوازی امروز بین جوانان به چه سمت و سویی می‌رود؟
متاسفانه به سمت کارهای نمایشی و کمی به سمت گرایش‌های مردم‌پسند می‌رود و کمتر به موسیقی جدی و عالمانه که امروزه مسئولین عنوان «موسیقی فرهیخته» بر آن نهاده‌اند، پرداخته می‌شود.
با توجه به گرایش جوانان به سمت تکنیک و استفاده از «پاساژها و فیگورها»ی سرعتی آیا به همین میزان نیز حس و حال موسیقایی با مضراب نوازندگان عجین شده است؟
در اصل، تکنیک صنعت فن است. یک نوازنده باید فنون موسیقی و آداب آن را به خوبی فراگرفته باشد تا بتواند با ذوق و اندیشه خود یک اثر را اجرا کند اما اگر تکنیک را وسیله‌ای برای نشان دادن مهارت‌های شخصی و جلب توجه بکار ببریم آن وقت است که احساس خوبی در مخاطب بوجود نمی‌آید.
در حال حاضر عمده فعالیت شما در موسیقی چیست؟
تدریس ردیف در دوره کارشناسی ارشد در دانشگاه تهران (پردیس هنرهای زیبا) و تدریس در دانشگاه هنر را برعهده دارم. در کلاس خصوصی خودم سه روز در هفته به شاگردان آموزش می‌دهم و بیشتر بر ردیف و تحقیق تاکید دارم چراکه تنها حفظ ردیف کارگشا نیست؛ بلکه باید با مطالعه و تحقیق روی آثار گذشتگان باشد و از صورت تقلید بیرون بیاید و اینچنین با فراگیری ردیف و رجوع به آثار گذشتگان به همراه تحقیق مستمر به موسیقی فاخر و پویا می‌رسیم.
شما همیشه از هیاهو و تبلیغ و بزرگنمایی دور بوده‌اید و هرازگاه با حوصله و طی سالیان، اثری خلق می‌کنید. آیا در سال‌های اخیر تالیف یا آلبوم موسیقی منتشر کرده‌اید؟
به تازگی کتاب «به یاد حبیب» (منظور حبیب سماعی نوازنده نامدار و فقید سنتور) را نوشته و منتشر کرده‌ام که به صورت گفتگوست. در این گفتگو سعی شده که از خاطره گویی پرهیز شود بلکه بیشتر به صورت سوالات فنی در مسیر شناخت موسیقی پیش می‌رود. دو پژوهش نیز انجام داده‌ام یکی «مقایسه موسیقی دستگاهی با خط نستعلیق» و دیگری «معماری در موسیقی».
طی سال‌های اخیر اجرا یا کنسرت عمومی و یا پژوهشی در داخل یا خارج کشور داشته‌اید؟
اخیرا خیر، به این دلیل که بیشتر به تحقیق و پژوهش و تدریس می‌پردازم. چندین مورد اجرا در خارج از کشور هم پیشنهاد شده اما به دلیل مسافت و کارهای در دست پژوهش و اینکه از سفر طولانی اذیت می‌شوم آنها را نپذیرفته‌ام.
با توجه به اینکه شما شیوه مخصوص به خود را در نوازندگی و تدریس سنتور دارید و با نوازندگی با مضراب لُخت یا بدون نمد معروف هستید و حتی در شیوه مضراب‌نوازی و همراهی کوبه‌ای و حتی آوا نگاری برروی حروف ابجد کار می‌کنید، شاگردان شما پس از چه مدت به حداقل آرمان‌های شما در سنتورنوازی دست می‌یابند؟
مثل هر موضوع آموزشی اگر تقسیم کنیم، یک دوره مقدماتی و متوسط را طی زمان ۵ سال فرامی‌گیرند که این در اصل ظاهر کار است ولی برای پی بردن به باطن کار که اصل است زمان بخصوصی نمی‌توان تعیین کرد به این خاطر که بخش مهمی از آن به اخلاق و شکوفایی ذهن و قلبی پاک و ذهنی شفاف احتیاج است و این شیوه فراگیری موسیقی اصیل ایرانی نه تنها جنبه‌های فنی و علمی و حسی بلکه مراتبی بس اخلاقی و ارتباط مستقیم با خود سازی دارد.
