این منتقد سیما گفت: داستان نویسی در ژانر کمیک به هیچ وجه در ایران رعایت نشده و داستان های کمیک ما ساختار طنز و کمدی ندارند و تنها به بازی بازیگر متکی هستند.

به گزارش هنر نیوز ،دکتر امیر صدری منتقد سینما و تلویزون در ارتباط با مجموعه تلویزیونی"خوش نشین ها" که از شبکه سوم سیما پخش می شد به سینمای ایران گفت: یکی از بزرگترین مشکلات موجود در این برهه زمانی تعمد تلویزیون برای ساخت مجموعه های روتین طنز است .

وی ادامه داد: زمانی که به هزار دلیل نمی توان مانور چندانی در ساخت فیلم ها و مجموعه های کمدی داشته باشیم، طبیعی است که دچار کلیشه و تکرار شویم .

وی افزود: در مجموعه خوش نشین ها بازیگرانی چون:علی صادقی،حمید لولایی،ملیحه سعیدی و.. بازی داشتند که تنها اسم شخصیتی که بازی می کردند متفاوت از سایر نقش هایشان در گذشته بود، حتی نوع کاراکتر ،گریم چهره و نوع بازی نیز با مجموعه های دیگر تفاوت نداشت.

این منتقد تأکید کرد: بزرگترین مشکل داستان های کمیک در ایران چه در مجموعه های تلویزیونی و چه در سینما، داستان فیلم های کمیک است که محتوای آن ها به هیچ وجه کمیک نیستند و بیشتر یک طنز اجتماعی ،اخلاقی و آموزنده است که سعی دارد از این طریق پیام های اخلاقی را به تماشگر انتقال دهد .

وی ادامه داد: سعی داریم ضعف نداشتن داستانی با محتوای کمیک را با آوردن چند بازیگر کمدی جبران کنیم و توقع داریم که بازیگران با لودگی کل داستان را نجات دهند ، این در حالی است که در بزرگترین آثار کمدی ساخته شده در جهان خلاصه داستان ها از کلیت داستان، ایجاد خنده بیشتری برای مخاطب به همراه دارد.

صدر در ادامه گفت: بازیگران مجموعه های کمدی ایران بسیار توانمند هستند که با روحیه مردم ایران و این اوضاع داستان نویسی باز هم لبخند را بروی لبان مخاطب می آورند زیرا ایرانیان ملتی هستند که برخلاف جوامع غربی بسیار سخت می خندند.

وی خاطر نشان ساخت: در ایران به دلیل وجود خطوط قرمز و اینکه فیلم سازان و نویسندگان اجازه شوخی کردن با هیچ یک از مسئولان و مشاغل را دارا نیستند نمی توانند در طول سال چهل فیلم سینمایی کمدی و ده مجموعه تلویزیونی کمیک تولید کنند، در این شرایط باید تولیدات را کمتر کنند تا به ورطه تکرار نیفتند.

این منتقد تلویزیون در ادامه این گفت و گو اظهار کرد: دربازی فوتبال زمانی که یک تیم برنده می شود، دیگر به ترکیب تیم دست نمی زنند اما متأسفانه گویا برنامه سازان ما این تاکتیک را با سینما و رسانه اشتباه گرفته اند و در سینما وتلویزیون زمانی که یک اثر از مقبولیت نسبی برخودار می شود، دیگر تمام سعی خود را معطوف می دارند که تا انتهای داستان به طور مداوم کپی های آن را به بازار سینما و رسانه عرضه کنند. نمونه این امر در "اخراجی ها" و دیگر آثار به عینه دیده می شود.

وی در ادامه در ارتباط با محدودیت سنی برای تماشای برنامه های تلویزیون وخصوصا مجموعه های کمیک بیان کرد: طرح ایجاد محدودیت سنی در خانواده های ایرانی کمی دور از ذهن تصور می شود زیرا با ایجاد طبقه بندی سنی، کنجکاوی به تماشای برنامه در مخاطب بیشتر می شود و این امر نیز در خانواده های مختلف دستخوش سلیقه واقع می شود؛ از طرفی ناظران پخش در سیما و اداره نظارت و ارزشیابی آثار نیز به دلیل اعمال نظارت سلیقه ای و به دور از کارشناسی دقیق نمی توانند به ارائه دستور العمل روشنی برای ساخت آثار بپردازند.

صدر در پایان تصریح کرد: بیان بعضی از دیالو گها که شاید در بین بعضی از خانواده ها رایج باشد با ید با نشان دادن پیامدهای آن همراه باشد تا جنبه آموزشی اثر نیز حفظ شده و فرهنگ غلطی در اجتماع رایج نشود.