هوشنگ مرادی کرمانی مهمان ویژه حسینیه ارشاد
هوشنگ مرادی کرمانی مهمان ویژه حسینیه ارشاد
نمایشگاه آثار هوشنگ مرادی کرمانی به مناسبت ۶۹ سالگی این نویسنده در کتابخانه عمومی حسینیه ارشاد برگزار می‌شود.
 
تاريخ : چهارشنبه ۶ شهريور ۱۳۹۲ ساعت ۱۲:۰۰

به گزارش هنرنیوز، ۱۶ شهریور ماه سال ۱۳۲۳ سالروز تولد هوشنگ مرادی کرمانی خالق قصه‌های مجید، در روستای سیرچ از توابع بخش شهداد کرمان است. به همین مناسبت کتابخانه‌ عمومی حسینیه ارشاد نمایشگاه یک‌روزه ای از آثار او برپا می‌کند.
عمده شهرت مرادی کرمانی به دلیل نگارش و انتشار آثاری است که در حوزه ادبیات کودک و نوجوان تولید کرده است. کتابخانه عمومی حسینیه ارشاد ۴۴ عنوان از منابع این نویسنده از جمله «قصه‌های مجید»، «خمره»، «چکمه»، «بچه‌های قالیبافخانه»، «تنور»، «لبخند انار»، «مربای شیرین»، «مهمان مامان»، «مثل ماه شب چهارده»، «نه تر و نه خشک» و ... را در تاریخ ۱۶ شهریور از ساعت ۹ تا ۱۹ به نمایش می‌گذارد. علاوه بر این کتابها، کتابشناسی مرتبط با این نویسنده نیز در معرض دید عموم قرار خواهد گرفت.
هوشنگ مرادی کرمانی در سال‌های ۸۶ و ۹۱ کتابخانه شخصی خود را به کتابخانه عمومی حسینیه ارشاد اهدا کرده است.
جدیدترین اثر هوشنگ مرادی کرمانی، نویسنده خوش قلم و محبوب کشورمان «آب انبار» نام دارد که انتشارات معین منتشر کرده است. «آب‌انبار» درباره‌ شاگردان یک مکتب‌خانه است و در این داستان، نقش اصلی را نوجوانان بر عهده دارند. اگر چه این داستان درباره‌ شاگردان یک مکتب‌خانه است، اما نویسنده نام «آب‌انبار» برای داستانش انتخاب کرده است. علت این است که ماجرای داستان در یک شهر کویری در حوالی کرمان می‌گذرد و مردم این شهر از آب‌انبار استفاده می‌کنند. در واقع رابطه و تعریف شخصیت‌های داستان در مکتب‌خانه است اما اتفاق‌هایی که فراز و فرودهای داستان را می‌سازد، در آب‌انبار اتفاق می‌افتد.
«دو کودک در مکتبخانه با هم بازی می‌کنند. یکی صدای سگ در می‌آورد و دیگری به پاس این شوخ‌طبعی به او حلوا هدیه می‌دهد.»
گره اصلی جدیدترین داستان هوشنگ مرادی‌کرمانی یعنی «آب‌انبار» به همین راحتی شکل می‌گیرد. یک فرد عادی از کنار این بازی کودکانه بسادگی می‌گذرد. اما نویسنده تیزهوش اهل کرمان از این تصویر پیش‌پاافتاده یک درام پرکشش و جاندار می‌سازد.
مرادی‌کرمانی با طرح چند معمای اخلاقی مخاطب را به این فکر فرو می‌برد که در این قضیه چه کسی مقصر است؟ آیا پدر عماد (کودکی که ادای سگ را درمی‌آورد) مقصر است که نیازهای مادی او را تامین نکرده و بچه‌اش را به این حال و روز انداخته است؟ آیا الماس (کودکی که حلوا می‌دهد) دچار غرور شده که با دیگران چنین رفتاری می‌کند؟ آیا می‌توان تقصیرها را گردن معلم مکتبخانه انداخت که در تربیت کودکان کوتاهی کرده است؟ آیا یک فرد بزرگسال می‌تواند با هدف تزکیه نفس، کار الماس را تکرار کند یا خیر؟‌

کد خبر: 63091
Share/Save/Bookmark