متاسفانه چندی پیش باقر صحرارودی در اولین روز ماه مبارک رمضان در گذشت. فوت وی در اولین روز ماه خدا و همچنین فضای خاصی که در این ماه وجود دارد ما را بر آن داشت تا یادی از هنرمندان از دست رفته مان کنیم و خاطره شان را گرامی بداریم.
همیشه هنرمندان بخشی عظیمی از خاطره یک ملت را شکل داده‌اند و در برخی مواقع هم به دلیل نفوذشان در قلب مردم در امور مختلف جامعه تاثیر گذار بوده‌اند. هنرمندانی که در عرصه بازیگری در سینما و تلویزیون فعالیت داشته‌اند بیشترین سهم را در بین خاطره‌های مردم و مخاطبانشان دارند. گاهی اوقات چهره، صدای یک هنرمند نوستالژی را برای مخاطبان زنده می‌کند که آن‌ها را به دنیای درون خود می‌راند. آن‌ها را به فکر می‌اندازد شاید همین مخاطبان به واسطه هنرمندان به دنیای درون خود که در طی روزهایی که به سردرگمی می‌گذرد بکشاند و سفری داشته باشند برای خود‌شناسی بهتر از خود و دنیای پیرامونشان.
در روزهایی که گذشته است ما هنرمندانی را از دست داده‌ایم. هنرمندانی که هر کدامشان با نقش‌هایی که ایفا کرده‌اند نقش و نگاری بر دل ما زده‌اند - ناصر گیتی جاه؛ پروین میکده، باقر صحرارودی و ...- و ما امروز بعد از در گذشت آن‌ها همچنان با یاد آن‌ها و نقش‌‌هایشان خاطره بازی می‌کنیم.
خسرو شکیبایی جزو معدود بازیگرانی است که هم صدا و هم بازی‌هایش در دل مردم جا باز کرد. مخاطبان بازی‌های او را در مجموعه «خانه سبز» و «روزی روزگاری» و فیلم‌های سینمایی همچون «هامون» و «دست‌های خالی» و... را بیاد دارند.
زنده یاد حسین پناهی که صداقتش بر هیچ کس پوشیده نیست؛ او با اینکه مدت زیادی را در میان ما نماند و همچنین در کنار عمر کم هنری خود خودش را سال‌ها برای ما زنده و ماندگار کرد و هنوز «دزدان مادریزرگ» و «آژانس شیشه‌ای» در اذهان ملت ایران باقی مانده است. رفتار ، اخلاق و منش او بیش از همه در میان همکاران و دوستدارانش او را ماندگار کرده است و مثال زدنی.
محمد علی فردین جزو دیگر بازیگرانی است که خاطره قشری را شکل داده است که امروز به مرز پیری نزدیک شده‌اند و مو‌هایشان سفید و می‌دانیم که خیلی‌ها فردین بازی را از او یاد گرفتند.
حمیده خیر آبادی مادر سینمای ایران، که مهربانی او در فیلم‌ها همچنان مثال زدنی است و نقش مادر مهربان و دلسوز او در مجموعه «پدر سالار» در اذهان مردم باقی مانده است.
پوپک گلدره دختر جوانی که استعداد فراوانی در بازیگری داشت و در اوج سریال «نرگس» خداحافظی کرد و دیده از جهان گشود اما خودش در اوج ماند و دهه شصتی‌ها مجموعه «دنیای شیرین دریا» را به خوبی به یاد دارند و همچنان با آن خطره بازی می‌کنند.
ایرج قادری را هم نمی‌توان به این سادگی‌ها فراموش کرد چند نسل با او خاطره دارند او با آثارش در دل مردم ریشه دوانیده است، کیومرث ملک مطیعی هم همین طور او با هنرنمایی‌اش در ژانر‌های مختلف توانست سال‌های سال در سینما و تلویزیون فعالیت کند و در مجموعه «زیر آسمان شهر» نقش ماندگاری را از خود به جای گذاشت.
حمید سمندریان هم چند سالی است که از میان ما رفته اما گوهر‌هایی را همچون خودش که چراغ راه بود برای علاقه مندان این حرفه به جای گذاشت که بسیاریشان را امروز استاد خطاب می‌کنند.
سعدی افشار سیاه بازی که روی تخته حوض حیاط خانه‌های قدیمی مردمان قدیمی را می‌خنداند و بعد از آنکه دیگر نه حوضی ماند و نه حیاطی روی صحنه تئا‌تر برای خنداندن همان مردم زغال سیاه را به چهره می‌کشید و به روی صحنه می‌رفت. حال امروز او صحنه نمایش زندگی خود را برای همیشه با رو سفیدی ترک گفته است.
در کنار این هنرمندان خاطره ساز هنرمندان دیگری مانند
نیکو خردمند، نعمت الله گرجی، مهین شهابی، باقر صحرا رودی، پروین میکده، نادیا دلدار گلچین، جمیله شیخی، ناصر گیتی جاه مهری ودادیان پروین سلیمانی مهری مهر نیا، رضا کرم رضایی، محمود بنفشه خواه، عسل بدیعی، فرخ لقا هوشمند فاطمه طاهری هستند که یاد و خاطره آن‌ها با نقش‌های فراموش نشدنی شان در آلبوم ذهن مردم باقی مانده است.
با نگاهی به این لیشت بلند بالا که به احتمال زیاد خیلی‌ها را فراموش کرده‌ایم باید دریابیم که دنیا نه آنقدر کوچک است که همدیگر را به این راحتی‌ها پیدا کنیم و نه آنقدر بزرگ که به همین راحتی بتوانیم یکدیگر را فراموش کنیم.
زندگی صحنه یکتای هنرمندی ما است هر کسی نغمه خود خواند و از صحنه رود
صحنه پیوسته به جا است خرم آن نغمه که مردم بسپارند به یادروحشان شاد و یادشان گرامی باد
