در پی مطرح کردن تشکیل تشکلهای نیمه دولتی از سوی سازمان میراث فرهنگی/2/؛
تحقق وعده تشکیل تشکلهای نیمه دولتی با توقع سکوت، همکاری و کوتاه آمدن سمن ها همراه است
8 خرداد 1390 ساعت 13:10
دبیر کانون گسترش فرهنگ ایران بزرگ گفت :جریان انحرافی در بدنه میراث رخنه کرده و پس از چند پاره کردن این سازمان میخواهد NGO نماها را در نقش عقبه سیاسی و اجتماعی این جریان در پیشبرد اهدافش به کار گیرد.
به گزارش هنرنیوز ،رضا نیکپور دبیر انجمن ایلام شناسی (تهران) درباره یکی از وعدههای معاون میراث فرهنگی درباره تأسیس دبیرخانه مرکزی سمن ها در شیراز گفت : نفس عمل خوب است اما این امر با چه ابزار ، سیستم و تشکیلاتی محقق خواهد شد ؟ این قضیه باید بیشتر باز شود تا در آینده مورد اعتراض قرار نگیرد .نخست آنکه دبیر این مرکز باید با مشاورت خود انجمنها انتخاب شود نه از سوی سازمان میراث فرهنگی، دوم اینکه این فرد نباید در حالیکه تعامل خوبی با سازمان دارد با میراث دوستان دچار چالش باشد .
دبیر دیده بان یادگارهای فرهنگی و تاریخی ایران درباره تشکیل خانه تشکل های میراث فرهنگی خاطر نشان کرد : اگر قرار برتشکیل چنین خانهای است باید یک نهاد پایدار براساس بنیادی محکم با یک اساسنامه منسجم تشکیل شود که سمنها(سازمانهای مردم نهاد) در آن دخیل باشند ، نه اینکه مسئول آن را سازمان میراث فرهنگی انتخاب و سیاستهای خودش را در این باره اعمال نماید .
نیک پور ادامه داد : در مورد تشکیل دبیرخانه و خانه تشکلها حتی اگر فرض براین باشد شخص منتخب از سوی سازمان میراث فرهنگی دیدگاه مشترکی با NGOها دارد، چه تضمینی است که نفر بعدی با این دیدگاه وارد شود و مورد توافق هر دو طرف باشد .
وی ضمن اشاره به اینکه طرحی مانند خانه احزاب به صورت غیر سیاسی قبلا در سازمان میراث فرهنگی توسط شخصی بنام
نخ کوب- کارشناس اداره تشکلها - پیگیر و حتی تا وزارت کشور هم رفته بود ، تاکید کرد : اساسنامهای هم برای این موضوع نگاشته شده و در آن سازمان های مردم نهاد به چشم صنف دیده شدند. برطبق این اساسنامه خانه تشکلها ترکیبی از نهادهای دولتی و نیمه دولتی ا و هدف آن تقویت سمنهای مرتبط با سازمان میراث فرهنگی است .
این فعال میراث فرهنگی درباره تشکیل تشکل های نیمه دولتی از سوی سازمان میراث فرهنگی نیز گفت :قبلا در سازمان میراث فرهنگی خانم منوچهری مسئول تشکیل تشکل های دوستداران میراث فرهنگی بود .اگر منظور آقای کوچکیان- همین تشکلها است ،اینها کاملا دولتی و متشکل از کارمندان و کارشناسان خود میراث بود.
وی یادآور شد: ما تا کنون طبق تعریف جهانی دو دسته گروه داشتیم GO(دولتی) و NGO (غیردولتی)،اما اگر قرار است ترکیب جدیدی از افراد دولتی و غیردولتی وجود داشته باشد جز اطاله کلام و وقت و کاغذ بازی پیامدی نخواهد داشت .در واقع همیشه بین نهادهای دولتی وغیردولتی حلقه واسط بخش خصوصی مثل جامعه هتلداران بوده ،نه یک بخش شبه دولتی .
وی ادامه داد: حال این سوال مطرح می شود که بخش نیمه دولتی قرار است چه کار جدیدی انجام دهد و چه زمینهای را تقویت کند؟ به نظر من طرح خانه تشکلها اینقدر کامل بود که احتیاجی به تعریف تشکل نیمه دولتی نیست .مهم تفویض اختیار به سازمانهای غیردولتی و ایجاد زمینه مساعد برا ی بالندگی و ایجاد فضای تعامل است .
امین طباطبایی مشاوربرنامه ریزی انجن خانه فرهنگ جاودان (شیراز )با بیان اینکه باید مفهوم جدید تشکلهای نیمه دولتی تشریح شود گفت : اگر منظور کم کردن ضعفها و تقویت تشکلهای غیر دولتی بواسطه کمبود دانش و موانع قانونی موجود بر سر راه NGOها است، این یک حمایت ضمنی است . اگر هدف دولت ساخت NGOهایی است که ابزار دستش باشند و از آن طریق به جاهایی که NGOها تمایل حضور یا لزومی برای ورود ندارند، وارد شود ، نه تنها کارایی این گونه تشکل ها کارایی ندارند بلکه زمانبر و هزینه بر خواهند بود .
وی تاکید کرد : به نظر می رسد سازمان تمایلی به این معنا ندارد . در واقع سازمان نیمه دولتی وابسته، با تغییر یک مدیر، منابع مالی و انسانی خود را هدر می دهد ، زیرا منابع مالی از طریق مدیر به دوستان و سازمانهای هم عقیده و همگون با خودش ترزیق می شود و با تغییر هر مدیر منابع مالی به هدر رفته و با تعویض منابع انسانی ،انگیزه های آدمها کم رنگ خواهد شد. به این ترتیب کاشته مدیر قبلی کاملا از بین می رود.
دبیر دومین نشست تشکلهای میراث فرهنگی سراسر کشور در مورد عملی شدن وعدههای علویان صدر دو رکن اساسی را برای لزوم دستیابی به این اهداف مطرح کرد و گفت : پیگیری وعدههای مدیران دولتی و ایجاد ظرفیت های لازم در صورت محقق شدن این وعدهها دو رکنی هستند که هنگام پیگیری خواستهها باید مورد توجه قرار گیرد .
وی تصریح کرد : نحوه پیگیری وعده ها یک روش سازمانی و اصولی نیست از سویی دیگر دوستان نمی دانند در صورت محقق شدن این وعدهها با پتانسیل ایجاد شده در فضای جدید چه باید کرد .
این فعال میراث فرهنگی در مورد ظرفیت سازی ها به وعده احیا بافتهای تاریخی به کمک NGO ها و در اختیار قرار دادن خانههای تملک شده بافتهای تاریخی به NGO ها اشاره کرد و گفت : فرض کنیم این وعده در خوشبینانهترین حالت محقق شود، قرار است این محل به دفتر کار تبدیل شود یا مرکز فرهنگی برای توسعه فرهنگی ؟ پس پیش از هرچیز لازم است NGO ها برنامه ریزی جدیدی داشته باشند تا منابع مالی و انسانی خود را هدر ندهند چرا که در غیر این صورت اهدافشان محقق نمی شود.
وی خاطرنشان کرد : از همه مهمتر آنکه NGO ها باید بتوانند طرحهای فرهنگی خود را در قالبی قابل اجرا درآورند.از سوی دیگر این بحث مطرح میشود که مدیران چقدر به وعدههایی که میدهند، عمل می کنند. صرف تشکیل یک نشست و دادن وعدههایی کم یا زیاد نمی تواند مشکلات را حل کرده و طرفین را به تعامل برساند.
شاهین سپنتا دبیر کانون گسترش فرهنگ ایران بزرگ (اصفهان ) درباره تشکیل تشکلهای نیمه دولتی اظهار کرد : انگیزه فراخوان و دعوت NGO ها این است که جریان انحرافی در بدنه میراث رخنه کرده و پس از چند پاره کردن این سازمان میخواهد NGO نماها را در نقش عقبه سیاسی و اجتماعی این جریان در پیشبرد اهدافش به کار گیرد.
وی هر دو وعده سازمان میراث فرهنگی شامل تشکیل خانه تشکل ها زیرنظر این سازمان و تشکیل NGOهای نیمه دولتی را در راستای سوء استفاده از یک نیروی نظارتی و کنترلی با هدف سرپوش گذاشتن بر روی کاستی ها و نا کارآمدی سازمان میراث فرهنگی ارزیابی کرد.
این فعال میراث فرهنگی گفت : سازمان با این کار می خواهد سمنها را به بازوی اجرایی خود تبدیل کند و هرگونه اقدامی از این دست برای مخدوش کردن حیات NGO ها و استمرارش را مضر می دانم .
وی با اشاره به اینکه خانه تشکلها قبلا زیر نظر سازمان ملی جوانان با زمینه کاری مختلف تشکیل شده بود ، ادامه داد: اما سازمان ملی جوانان در آن زمان یک جریان اجرایی دولتی نبود که در ازاء کمک به سمنها بخواهد از انها سوء استفاده کند .نفس تشکیل خوب است اما اینکه چه نهادی و با چه انگیزه ای خانه تشکل ایجاد کند، مسالهای دیگر است .
سپنتا همچنین تشکیل دبیرخانه مرکزی با مدیریتی شخصی انتخابی از سوی سازمان را نقض غرض دانست و گفت :در این صورت این دبیرخانه درمواقع لزوم به نفع سازمان میراث فرهنگی و با هدف دریافت کمک هایی از سوی سازمان سکوت خواهد کرد و این بزرگترین آفت است.
وی به وعده های مطرح شده نیز نگاه خوشبینانه نداشت و تحقق این وعده ها را همراه با توقع سکوت ، همکاری و کوتاه آمدن از مواضع قبلی سمنها ،دربرابر سیاست های سازمان ارزیابی کرد .
دبیر کانون گسترش فرهنگ ایران بزرگ ادامه داد: نحوه تعامل باید براساس مشارکت باشد اما نه به این معنا که سمنها مجری برنامه ی دولتی شوند.
وی تاکید کرد : به نظر میرسد سازمانمیراث فرهنگی، NGO ها را با شرکتهای پیمانکاری اشتباه گرفته است . اینکه در قبال وجهی پروژهایی اجرا شود ،در حیطه کار شرکتهای پیمانکاری و تحقق اصل خصوصی سازی است .
سپنتا یادآور شد : NGO ها در مدیریت کلان کشور نقش بازوی اجرایی را ندارند بلکه سازمانهای دولتی باید از توان علمی ، فنی و پتانسیل اجتماعی آنها استفاده و سمنها نقش مشاوره و نظارتی داشته باشند .
وی تشریح کرد : اگر نحوه انجام کار روشن و NGO ها در آن مشارکت داشته باشند و از طرفی سازمان توقع خاصی از آنها نداشته باشد ، این مهم در فعالیتهای علمی قابل تعریف است ولی در موارد دیگر مثل احیاء بافتهای تاریخی ، وظیفه سمنها احیا نیست .سمن ها می توانند نظر دهند و در بخش فکری و فنی اظهار نظر کنند اما اگر پروژه بردارند ،درواقع تبدیل به پیمانکار خواهند شد.
مریم اطیابی
کد خبر: 27787
آدرس مطلب: http://www.honarnews.com/vdca00nu.49n0a15kk4.html