عضو انجمن ایلام شناسی تهران در گفت و گو با هنرنیوز؛
تا کی از اماکن تاریخی با کاربری چایخانه استفاده می‌کنیم ؟
31 خرداد 1390 ساعت 8:37
عضو انجمن ایلام شناسی ثبت توأم با حفاظت و جذب مخاطب را کاری دشوار می داند و الگوبرداری صحیح از کشورهای موفق در این زمینه را روش مناسبی برای حفاظت ازخانه های ثبت شده عنوان می‌کند.
مریم مجردی در گفت و گو با هنرنیوز درباره حضور انجمن‌های فعال میراث فرهنگی در همایش ثبت آثار می‌گوید:« شاید مهمتری حسن حضور ما در کنار سایر کارشناسان این بود که از همان ابتدا یک تعریف مشخص از NGOها ارائه و کارکرد آنها برای مخاطبین مشخص شد.»
خرسندی او به خاطر این امر است که در این همایش ،فعالان میراث فرهنگی به عنوان مشاور در کمیته فنی و ثبت آثار به یاری گرفته شدند.
مجردی که خود کارشناس ارشد جهانگردی است از گلایه‌هایش به کارشناسان سازمان سخن می‌گوید و اظهار می دارد: « ما نمی‌توانیم تمام آثار را به ثبت برسانیم اما هنگامی‌که موفق به ثبت تعدادی از آنها می‌شویم ،به دلیل عدم برخورد کارشناسی و برنامه ریزی صحیح برای اثر ثبت شده، در یک تغییر کاربری سریع در این مکان چایخانه و قهوه‌خانه راه‌اندازی می‌کنیم .این کار به دلیل راحت‌تر، کم هزینه‌تر و بی‌دردسر بودن تغییر کاربری این اماکن به چایخانه سنتی است. اما تا کی می‌توان از این روش برای جذب مخاطب استفاده کرد؟»
این عضو انجمن ایلام شناسی معتقد است:« این روشی صحیح برای حفظ یک اثر نیست. فعالان میراث فرهنگی از ضرورت ثبت فلان اثر می‌گویند، رسانه‌ها درباره این ضرورت می‌نویسند، کارشناسان طی ساعتها وقت و تلاش یک اثر را به ثبت می‌رسانند .در مرحله بعدی برای اثر ثبت شده ، بودجه مرمتی تعریف می شود ، تا این جای کار، همه چیز درست پیش رفته است، اما چند اثر به ثبت رسیده در ایران وجود دارد که سالها است به ورطه فراموشی سپرده شده است؟ از طرفی آثار دیگر که از خوش شانسی بیشتری برخوردار بودند، به چه محلی تغییر کاربری داده اند؟ جزء آن که در اغلب آنها سفره‌خانه یا چایخانه‌ای احداث شده است؟»
مجردی به کارشناسان پیشنهاد داده تا کاروانسراها را به اماکن اقامتی-پژوهشی تبدیل کنند یعنی به اماکنی برای رصد ستارگان و اردوهای علمی- دانشجویی و تحقیقاتی .در این صورت حداقل 6 ماه از سال این کاروانسراها دارای بازدید کننده هستند و در 6 ماه دیگر نیز می‌توان آژانس‌های دیگر را ترغیب به آوردن تور به این اماکن کرد.
این کارشناس، ثبت توأم با حفاظت و جذب مخاطب را کاری دشوار می‌داند و الگوبرداری صحیح از کشورهای موفق در این زمینه را روشی مناسب برای حفاظت خانه های ثبت شده عنوان می‌کند.
او به این موضوع اشاره دارد که ثبت خانه‌های تاریخی و تبدیل این خانه‌ها به مراکزصنایع دستی، خانه هنرمندان ، مراکز تجسمی یا موزه‌هایی پویا، یکی از این کاربردها است.
در حالی که این همایش در زیرمجموعه پتروشیمی شهرکرد برگزارشده ، مجردی به مسوولان میراث گلایه کرده که چرا همایش را در یکی از مراکز تاریخی مثل کاروانسراها برگزار نکرده اند.
او به یکی از وعده های علویان صدر اشاره می کند و می گوید :« معاونت میراث فرهنگی پس از شنیدن سخنان فعالان میراث پیشنهاد داد که فهرست کاملی از آثار ثبت شده و مورد مرمت قرار گرفته موجود در اختیار NGOها قرار گیرد تا آنها طرح تغییر کاربری خود را مطرح کنند تا در صورت پذیرش به صورت مجزا و درقالب سرمایه گذار با صندوق حفظ و احیا وارد مذاکره شوند و یا طرح شان را ارائه دهند تا صندوق آن را به سرمایه گذار معرفی کند.»
مجردی حضور فعالان میراث در همایش ثبت آثار را فرصت مناسبی برای آموزش این فعالان می‌داند و یادآور می‌شود:« آموزش این گروه زمینه ساز تحقق اهداف بلند مدت در حوزه میراث فرهنگی است زیرا آگاهی این گروه‌ها، آگاهی جامعه مدنی در این زمینه را به دنبال دارد . از آنجا که این گروه‌ها برخاسته از بطن مردم هستند، راحت‌تر می‌توانند با مردم ارتباط برقرار کنند و شاید طی تعاملی بلند مدت با سازمان میراث، باعث فرهنگ‌سازی در بطن جامعه جهت گسترش امور فرهنگی چون بازدید بیشتر از اماکن تاریخی ،طبیعی و فرهنگی ، آشنایی بیشتر با تاریخ و تمدن ایران زمین و جلوگیری از وندالیسم ( یادگاری نویسی بر روی آثار تاریخی ) شوند که این‌ها تنها بخش کوچکی از منافعی است که سازمان و فعالان از نزدیکی بیشتر به یکدیگر متوجه جامعه می‌سازند.»
کد خبر: 28859
آدرس مطلب: http://www.honarnews.com/vdcb9wb5.rhbwspiuur.html