نگاهي به فيلم هاي ايراني به نمايش در آمده در بيست و هفتمين جشنواره فيلم فجر - (٢٣)
افغان ها و "حیرانی" خانم کارگردان
26 اسفند 1387 ساعت 13:10
«حیران» - کارگردان : شالیزه عارف پور - نویسندگان فیلمنامه : نغمه ثمینی، شالیزه عارف پور - تهیه کنندگان : رخشان بنی اعتماد، جهانگیر کوثری - بازیگران : باران کوثری، مهرداد صدقیان، خسرو شکیبایی، فرهاد اصلانی، ژاله صامتی، فوژان عارف پور، محسن کلاری، پارسا مکاری، احمد یاوری شاد.
... "ماهی" دختر دبیرستانی روستایی با جوان کاگر افغانی «حیران» در شهری از شمال کشور آشنا می شوند و با وجود مخالفت های خانواده، با سماجت ماهی، عروسی بعد از فرار به تهران در خانه زن عموی ماهی، انجام می شود. بابابزرگ در همه حال او را کمک می کند تا بدتر از بد نکند. حیران بعد از چند روزی کار کردن به وسیله پلیس دستگیر می شود و ماهی به دنبال او از اردوگاهی به اردوگاهی دیگر و سرانجام با بچه ای که به بغل دارد به شهر مشهد مقدس می رود و از آنجا هم با اتوبوس عازم مرز ایران و افغانستان است که توسط پاسگاه ایرانی برگردانده می شود اما او می ایستد تا بلکه با اتوبوس هایی که از ایران به آن سوی مرز می روند حیران را در میان شان می بیند که سرانجام می بیند و از پشت شیشه به همدیگر دست تکان می دهند. اتوبوس آنها راهی می شود و ماهی هم بچه به بغل با اتوبوسی که به سمت مشهد می آید راهی می شود...
مسئله مهاجران افغانی که سی سال است در ایران مطرح است پیوسته به وسیله فیلمسازانی چون خانواده مخملباف، مجیدی و... به تصویر کشیده شده است و همیشه هم جانبدارانه به این کار دست زده شده است. از توزیع مواد مخدر و سلاح قاچاق و تحقه بیماری های واگیرشان که بگذریم، از استفاده یارانه ای سه میلیون نفری شان و ایجاد بیکاری برای کارگران خودمان هم بگذریم. از جنایت های دسته جمعی و انفرادی شان هم سه سال پیش كه امثال «بیجه» به نوامیس این ملت در 30 کیلومتری تهران انجام دادند بگذریم، از آلودن نسل ایرانی و دو رگه هایی که درست می کنند نمی توانیم نگران باشیم.
در موضوع کشتار دیپلمات های ایرانی چنگ و دندان نشان دادن های کارگران افغانی را در شهرهای مختلف دیدیم و شنیدیم. همچنین سال گذشته تظاهرات خیابانی علیه رئیس جمهور کشورمان را از تلویزیون دیدیم. از اعتراض دسته جمعی نمایندگان مجلس افغانستان به بازگرداندن افغانی ها در سال گذشته هم با خبر شدیم. هم اکنون حدود سه میلیون نفر از این دو رگه ها به مدسه می روند، آیا با این پدیده رو به گسترش چه خواهیم کرد؟
در فیلم «حیران» اينچنين نشان داده مي شود كه این دختر ایرانی و پسر افغانی اند که تا پای جان در عشق می کوشند، اما هر بار، اين قوانین حكومت ایران است كه زندگی آنها را از هم می پاشد. چرا باید دختر شهرستانی كه پدرش از شمال آمده است تا او و اثاثيه اش را عليرغم همه خطاهاي بزرگش به خانه امن بازگرداند، با فرار ناگهانی ( كه دعوت جوانان به عصيان و تباهي است) پاسخ بدهد؟ به راستی این افغان دوستان فیلمساز ما در این اصرارها چه منافعی دارد؟
"مجتبي حبيبي"
کد خبر: 4502
آدرس مطلب: http://www.honarnews.com/vdcc.xq0a2bqpila82.html