در «غروب سیمین»،
همسایه سیمین دانشور از روزهای آخر زندگی او می گوید
خبرگزاری ايسنا , 11 ارديبهشت 1392 ساعت 14:02
همسایه سیمین دانشور از نگارش کتابی درباره این نویسنده‌ی فقید با نام «غروب سیمین» خبر داد.
سیمین یاوری - همسایه زنده‌یاد سیمین دانشور در دازشیب - از نگارش کتابی درباره سال‌های پایانی زندگی این نویسنده خبر داد گفت: من چهار سال در خانه‌ی کنار خانه سیمین دانشور زندگی کردم و در این مدت با او رفت و آمد داشتم. در روز مرگش نیز او از پرستارش خواسته بود که مرا ببیند، اما من زمانی رسیدم که فوت کرده بود.
او در ادامه عنوان کرد: در کتابی به نام «غروب سیمین» از این همسایگی و روزهای آخر سیمین دانشور نوشته‌ام.
یاوری درباره‌ی انتشار این کتاب نیز بیان کرد: برای چاپ این کتاب با نشر قطره مذاکراتی انجام داده‌ام و امیدوارم این کتاب در این نشر منتشر شود.
سیمین دانشور - داستان‌نویس و مترجم - متولد هشتم اردیبهشت‌ماه سال ۱۳۰۰ در شیراز بود. در سال ۱۳۲۸، دکتری خود را در رشته‌ی ادبیات فارسی از دانشگاه تهران گرفت. یک سال بعد با جلال آل احمد ازدواج کرد و در سال ۱۳۳۱ برای مطالعه در رشته‌ی «زیبایی‌شناسی» در دانشگاه استنفورد، به آمریکا سفر کرد و دو سال بعد به ایران بازگشت. از جمله تألیف‌ها و ترجمه‌های دانشور عبارت‌اند از: «آتش خاموش» (۱۳۲۷)، «سرباز شکلاتی» برنارد شاو (۱۳۲۸)، «باغ آلبالو» و «دشمنان» از آنتوان چخوف (۱۳۳۱)، «بئاتریس» از شنیتسلر و «رمز موفق زیستن» از دیل کارنگی (۱۳۳۲)، «کمدی انسانی» ویلیام سارویان و «داغ ننگ» از ناتانیل هارتون (۱۳۳۴)، «شهری چون بهشت» (۱۳۴۰)، «سووشون» (۱۳۴۸)، «بنال وطن» از آلن پیتون (۱۳۵۱)، «به کی سلام کنم؟» (۱۳۵۹)، «غروب جلال» (۱۳۶۰)، «ماه عسل آفتابی» (داستان‌های ملل مختلف) (۱۳۶۲)، «جزیره‌ی سرگردانی» (۱۳۷۲)، «شناخت و تحسین هنر» (مجموعه‌ی مقالات) (۱۳۷۵)، «از پرنده‌های مهاجر بپرس» (۱۳۷۶) و «ساربان سرگردان» (۱۳۸۰).
او نخستین زن ایرانی است که به شکل حرفه‌یی در زبان فارسی داستان نوشت. مهم‌ترین اثر او، رمان «سووشون» است که نثری ساده دارد و به زبان‌های متعددی ترجمه شده است. این کتاب از جمله پرفروش‌ترین آثار ادبیات داستانی در ایران محسوب می‌شود. سیمین دانشور ۱۸ اسفندماه سال گذشته در سن ۹۰سالگی درگذشت.
کد خبر: 57408
آدرس مطلب: http://www.honarnews.com/vdcdjo0k.yt05z6a22y.html