هنر نیوز - نقش من در فیلم «گلچهره» انتقال خشونت و تعصب طالبان بود

نقش من در فیلم «گلچهره» انتقال خشونت و تعصب طالبان بود

خیلی سعی کردم با 38 سال تجربه بدون هر کار اضافه ای خشونت و تعصبی را که در نهاد طالبان وجود داشت به تماشاگر انتقال بدهم و هم تاثیر خوبی را به تماشاگر القا کنم.
حسین محب اهری بازیگر فیلم «گلچهره» در گفتگو با خبرنگار سینمایی هنرنیوز ضمن بیان مشکلات و ایده هایی که درباره ساخت این فیلم بود گفت: عمده مسائلی که در این فیلم می گذشت حول محور کشور افغانستان بود تغییرات و مسائلی که در آنجا اتفاق می افتاد تسلط طالبان بر اوضاع و سقوط آنها و تغییر اوضاع زندگی ها بود. وقتی کمی به گذشته رجوع می کنیم اتفاق مستندی داشتیم و آن پنهان کردن آرشیو ملی فیلم های افغانستان توسط عده ای از دوستداران سینما بود که از سوختن فیلم ها توسط طالبان جلوگیری کردند که آقای موسائیان این موضوع را دستمایه این فیلم قرار داد و با اضافه شدن داستانهایی در کنار این فیلم و شخصیت هایی که در فیلم نقش خوبی داشتند و در روند داستانی تاثیرگذار بودند این فیلم خوب ساخته شد و من نقش یکی از صاحب منصبان طالبان را بازی کردم و می خواستم چهره ای از خشونت و تعصب را نشان بدهم که امیدوارم این کار را به خوبی انجام داده باشم.
وی در رابطه با ریتم کندی که در فیلم وجود داشت گفت: ریتم کندی که در فیلم دیدیم به خاطر مونتاژ این بود که انجام شد و بخاطر اینکه بخواهیم این فیلم به جشنواره برسد و نمایش داده شود بدین صورت انجام شد و فکر می کنم مونتاژ دیگری هم روی فیلم انجام شود و قطعا بر جذابیت فیلم افزوده خواهد شد.
محب اهری به لهجه افغانی در این فیلم اشاره کرد و گفت: به نظر من خانم لادن مستوفی در این فیلم لهجه افغانی را بسیار شیوا و عالی تلفظ کردند ما در حین فیلمبرداری دوستی افغانی داشتیم که ما را راهنمایی می کرد که چگونه تلفظ کنیم البته اشکالی که در این بین بود چون کلمات عادی توسط این دوست ادا می شد این کلمات نشانگر شخصیتی که در فیلم نشان داده می شد که عام نبود، سعی کردم نزدیک ترین حالت لهجه را در این فیلم صحبت کنم و حس خشونت را در آن نشان بدهم.
وی درباره سکانسی در فیلم هم این گونه توضیح داد: در سکانسی که درباره کشتن اشرف خان در این فیلم اتفاق افتاد این فیلم نماد کشتن سینما و قلب بود تنفر در این صحنه موج می زد و این چیزهایی بود که دلم می خواست در نگاهم و در صدایم باشد و از طرفی هم می خواستم نوع نگاه طالبان به سینما، فرهنگ و قدرت طلبی را نشان بدهم روی دیگر این شخص نیز این بود که هر کاری که می خواست انجام بدهد تنفر از زندگی در نگاه او موج می زد و خودخواهی جزئی از وجود او بود. اینها افرادی بودند که بخاطر جزئی بینی که من سعی کردم در فیلم رفتار آنها را نشان دهم، فقط نوک دماغشان را می بینند و این خیلی بد است.
موی درباره حضور خود در این فیلم هم گفت: از بازی در این فیلم خیلی راضی ام در بدو شروع فیلمنامه این فیلم را دوست می داشتم من در محور شخصیتی خودم در سه بعد کار می کنم اول شخصیتی که در تلویزیون برای بچه ها دارم دوم شخصیتی که در تئاتر داشتم و دارم و در آخر شخصیتی که در این فیلم بازی کردم بود که تماشاگران با آن غریبه بودند و فکر می کنم بتوانم در این مقطع نیز ارتباط خوبی را که تماشاگر طالب آن است ارائه دهم و از همه کسانی که مرا یاری کردند که بتوانیم اثری تماشاگر پسند را داشته باشیم کمال تشکر را دارم.