هنر نیوز - درگير مراحل فنی فيلم «قلب دوم» هستم

بهنام بهزادی نويسنده وکارگردان سينما وتلويزيون گفت: تصويربرداری فيلم تلويزيونی «قلب دوم» را به پايان رساندم واين روزها درگيرمراحل فنی آن هستم.
بهنام بهزادی نويسنده وکارگردان سينما وتلويزيون درگفتگو با خبرنگارسينمايي هنرنيوزاظهارداشت: به تازگی تصويربرداری فيلم تلويزيونی «قلب دوم» را براساس فيلمنامه ای از «عليرضا محمودی» به پايان رساندم و درگيرمراحل فنی آن هستم و ساخت موسيقی آن توسط «علی رضا کهن ديری» درحال انجام است . ازطرفی بعد ازساخت فيلم «تنها دوبار زندگی می کنيم» فعلا فعاليتی در سينما ندارم وتمرکزخودرابرساخت تله فيلمهايم گذاشتم.
وی افزود: درواقع فيلم تلويزيونی «قلب دوم» به بعداز تله فيلمهای «يک نفر ديگر» و «بغض شيشه ای» سومين تله فيلم من درغالب اپيزوديک است که به تهيه کنندگی سيما فيلم توليد شده است.
بهزادی حال و هوای داستانی «قلب دوم» را شبيه به «يک نفر ديگر» دانست وتصريح کرد: اين پروژه نيز از مجموعه «آن سوها» است که با رويکرد اجتماعی برنامه ريزی و توليد می شود. با اينکه خط داستانی«قلب دوم» با«يک نفر ديگر» تفاوتهای ظاهری فراوانی دارد،اما از نظر اوج و فرودهای داستانی و به ويژه شخصيت محوربودن و از اين منظر که همواره دغدغه من در فيلمنامه هايی که ساخته ام بوده شباهتهايی با يکديگر دارد.
وی ادامه داد: «قلب دوم» دومين اپيزود از مجموعه «آن سوها» است که داستان جوانی به نام منصور را روايت می کند.اورمان نويسی است که داستانی تلخ با تم انتقام را می نويسد و برای ادامه نگارش رمان، با خود خلوت می کند تا اينکه قهرمان رمان به سراغ خود منصور می آيد.
کارگردان«تنها دوبار زندگی می کنيم» درارزيابی ساخت تله فيلمها خاطرنشان کرد: متاسفانه همه چيزتله فيلمهايمان بهمان می آيد. استفاده ازکارگردانان بی تخصص وبازيگران تازه ازراه رسيده که خودش حکايت طولانی دارد. اما نکته اصلی اين است که ما بايد برای ساخت اين گونه آثار به سراغ آدمهای کار بلد وحرفه ای درتلويزيون وسينما برويم.
وی ادامه داد: تصويب ساخت تله فيلمها با فيلمنامه هايي ضعيف در مرحله اول اتفاق می افتد واين گويا درسينما وتلويزيون به صورت يک اپيدمی درآمده است. ودرمرحله دوم انتخاب عوامل که به جای حرفه ای ها بايد افرادی نابلد به کارگرفته شوند.
وی درمورد ساخت اولين تجربه سينمايش ابرازداشات: علاقه مندان وفيلمسازان می دانند كه ساختن فيلم اول در ايران چقدرسخت است با اين سختي ها آشنا هستند. فيلم «تنها دوبار زندگی می کنيم» هم مثل هركارديگري سختي ها و مشكلات خودش را داشت ومتاسفانه دراکران اين خستگی ها برتن ما ماند.
فيلم «يک نفر ديگر» از مضمونی اجتماعی برخوردار بود و دارای شخصيتی محور است و ماجراهای داستان به گونه‌ای است که خير و شر به موازات هم پيش می‌روند و نتايج آن در روايت قصه به وضوح ديده می شود و داستانش مدير شرکتی را روايت می‌کند که با وسوسه‌های وکيلش قراردادی غيرقانونی را امضاء می‌کند و همين امر موجب ثروتمند شدن وی می‌شود.
کارگردان فيلم «يک نفر ديگر» عنوان داشت: هميشه بين كاري كه مي خواهي انجام دهي تا چيزي كه در نهايت ساخته مي شود فاصله اي هست. عوامل متعددي هم در اين ماجرا دخيل هستند. مهمترين شان حتماً كم تجربگي يك فيلمساز اول است و بزرگترين شان ناشناخته و كم سابقه بودنش است. همان طور كه گفتم هميشه مي خواستم به جاي اينكه صرفاً يك فيلم بسازم يك فيلم خوب بسازم.
وی در خصوص عدم استفاده از بازيگران چهره دراولين فيلمش و تاثيرآن در اكران يادآورشد: خودم هم مي‌دانستم استفاده نکردن ازبازيگران منجر به از دست دادن بخشي از تماشاگران درزمان اكران مي‌شود، اما به هرحال موضوعات ديگر برايم مهمتر بود. برخي از دوستان بازيگري هم پيشنهاد همكاري در فيلم را می دادند. با اين وجود خود من به چند دليل نمي‌خواستم بازيگر داشته باشم چراكه در آن مقطع زماني احساس مي‌كردم كه كليت و ساختار اين اثر به گونه‌اي است كه بهتر است بازيگر يا بازيگر چهره‌اي در آن نباشد.
وی افزود: «تنها دوبار زندگي مي‌كنيم» تلاش همه‌جانبه‌اي براي ارائه شکلي از سينما است که مي‌کوشد تا با فاصله‌گرفتن از همه عناصر آشنا و معرفي رويکردي متفاوت با مخاطب مواجه شود. به‌عبارت بهتر تلاش کردم تا اين فيلم پيشنهادي تازه يا دست‌کم متفاوت از سينما باشد و اين ايده را درمعرفي بازيگران نيز دنبال کردم. هرچند خيلی چيزها ممکن است به سادگی درسينمای ايران ديده نشوند.
گفتنی است، بهزادی پس ازفيلم سينمايی «تنها دوبار زندگي مي‌كنيم» درسينما فيلم ديگری نساخته است.