هنر نیوز - جاي خالي هنر در برنامه پنج ساله موسوي

يکي از تئاتري هاي تهران هفته گذشته در سفري به سنندج، ضمن نامشخص خواندن سياست هاي دولت نهم، کارنامه مهندس موسوي را در عرصه هاي فرهنگي موفق ارزيابي کرده بود!

و ايضا" هنرمندان ديگري اين روزها سعي دارند تا به مردم و خصوصا نسل جوان هنرمند، بقبولانند که اين نامزد انتخابات در حوزه فرهنگ و هنر هم - علاوه بر اقتصاد - داراي امتيازهاي مثبت مديريتي است که متاسفانه بايد گفت، اين ادعاها جملگي در راستاي پروپاگانداي غير واقعي و اغراق آميزي است که اين روزها فضاي انتخاباتي کشور را فرا گرفته است.

نگارنده به عنوان يک نسل اولي فعال در عرصه هنر وسينما به خود اجازه نمي دهم تا وارد نقد و آسيب شناسي حوزه هاي ديگر شوم ( ضمن اينکه خاطرات خوشي از آن ايام دارم)، اما نسبت به ادعاهاي واهي اقدامات مثبت دولت اوايل دهه شصت درعرصه فرهنگي، براين باورم که نه تنها گام هاي مثبتي در آن ايام به نفع سينماي مردمي ملهم از ارزش هاي انقلاب برداشته نشد که هيچ، حتي فرصت سوزي هاي غيرقابل جبراني صورت گرفت، چرا که پس از انقلاب با حمايت امام راحل از سينما و اعتماد گسترده مردم مسلمان به اين هنر - صنعت بهترين شرايط فراهم شده بود تا در صورت حمايت دولت و داشتن برنامه هاي مدون و تبيين شده ،کشورمان همانند ديگر عرصه ها در حوزه هنر وسينما نيز به پيشرفت هاي قابل توجهي دست يابد که چه بسا امروز ما با آن زمينه سازي ها داراي سينمايي پر مخاطب در داخل و خارج بوديم. اما افسوس که دولت وقت کم ترين بها و ارزش را براي سرمايه گذاري در هنر و سينما قايل بود. اين ظلم چنان برجسته بود که هنوز هنر - به ويژه سينما - مهجور اين ديار است به طوري که علي رغم هشدارهاي همواره مقام معظم رهبري، مهاجمين فرهنگي از بيرون، روزنه هايي را براي ورود، فراخ مي بينند.

راي يادآوري جريانات روشنفکري - البته جوان ها - مدعي کارنامه درخشان مهندس موسوي در عرصه فرهنگ، بهتر ديدم تا آنها را به يکي از مقاله هاي تحليلي مجله سينمايي وقت ارجاع دهم که همواره نيز مورد نظر طيف هايي بوده که مدافع سرسخت بازگشت آن دوران هستند.

"برنامه اول توسعه اقتصادي، اجتماعي و فرهنگي جمهوري اسلامي ايران، روز 25 مرداد 1362 توسط مهندس ميرحسين موسوي نخست وزير، به مجلس شوراي اسلامي تقديم شد. اين برنامه که حاصل ماه ها بحث و گفت و گوي هيات دولت است، در بيستم تيرماه سال جاري به تصويب دولت رسيد و براي نقد و بررسي و اعلام نظر به مجلس ارايه شد. برنامه اول کليات چشم اندازي است که دولت جهت توسعه کشور در ابعاد گوناگون طي پنج ساله 66 - 1362 مد نظر دارد. هر چند اين برنامه ،قاعدتا مي بايست رئوس برنامه ها را بدون وارد شدن در جزييات، روشن کند،اما بديهي است که هر کس در حيطه کار خود به دنبال نقطه نظرهاي دولت دراين برنامه مي گردد و ما نيز هر چه در لا به لاي سطور آن چشم دوانديم، نشاني از هنر و به ويژه سينما نيافتيم"!
اين مقاله سپس به آماري اشاره مي کند که در آن مقطع 800 هزار نفر از مردم ايران ،سالانه 4/14 ميليارد ريال پول بابت تماشاي فيلم هاي بنجل وارداتي مي دهند و هزاران نفر معاش خود را از اين طريق تامين مي کنند و سپس نويسنده مي پرسد که جاي سينما در برنامه هاي دولت (موسوي) کجاست؟

ملاحظه فرموديد:‌نوشته فوق در حالي واقعيت هايي را بيان مي کند که پس از آن مهندس تاکنون مديريتي کلان نداشته که حالا بعضا هنرمنداني با نسيان سالها و چشم بستن بر واقعيت ها يکسره با دفاع از کارنامه درخشان ! اين نامزد انتخاباتي تريبون ها را داغ مي کنند. واقعا چرا؟

"محمد تقي فهيم"