گزارشي از نشست تخصصي «پيشگيري اجتماعي در متن»؛
الوند: هنرمندان به بهانه سياه‌نمايي از واقعه‌نگاري دور نشوند
13 تير 1390 ساعت 16:01
سيروس الوند با بيان اين كه نبايد به بهانه سياه نمايي از واقعه‌نگاري دور شويم گفت: هنرمندان بايد هر لكه و سياهي كه در سطح جامعه مي‌بينند را مطرح كنند، زيرا سينماي خنثي نمي‌تواند تغييري در جامعه ايجاد كند.
به گزارش هنرنیوز به نقل از ستاد خبري چهارمين جشنواره فيلم پليس، دومين نشست تخصصي چهارمين جشنواره فيلم پليس با عنوان «پيشگيري اجتماعي در متن» با حضور «سيروس الوند» (فيلمساز)، «سهيلا نجم» (مترجم وپژوهشگر)، «سيد سعيد رحماني» (فيلمنامه‌نويس)، «حسن انصاريان» (فيلمنامه‌نويس) و «بهرام بيات» (كارشناس ارشد امور اجتماعي و انتظامي) عصر ديروز در سالن شماره 3 سينما فلسطين برگزار شد.
در ابتداي اين نشست، «سهيلا نجم» با بيان اين كه درد و بيان درد نشانه درمان است و تا هنرمندي درد را احساس نكند نمي‌تواند درد را به تصوير بكشد،گفت: هيچ جامعه‌اي بدون درد نيست و ما بايد به نشانه‌هاي آن در جامعه توجه كنيم تا به صورت فاجعه بروز نكند.
وي ادامه داد:براي آن كه آسيب‌ها ريشه نكند و جامعه را دربرنگيرد بايد در رابطه با آن حرف زد و آينه‌وار آنها را مطرح كرد و چه آينه‌اي شفاف‌تر از سينما و تلويزيون براي بيان معضلات اجتماعي وجود دارد.
اين پژوهشگر با بيان اين كه طرح آسيب و چگونگي پرداختن به آن بسيار قابل توجه است گفت: گاهي پرداخت‌هاي اشتباه در آثار نمايشي سبب مي‌شود گرايش به آن افزايش پيدا كند.
در ادامه «سعيد رحماني» (فيلمنامه‌نويس) نيز در اين نشست سينما را رسانه‌اي قدرتمند براي بيان معضلات و آسيب‌هاي اجتماعي دانست و گفت: با پشتوانه اين قدرت سينما مي‌تواند با جسارت در ژانر اجتماعي حضور پيدا كند.
او ادامه داد: مي‌توان آثار سينمايي كه به موضوعات اجتماعي مي‌پردازند را در سه گروه دسته‌بندي كرد، فيلم‌هايي كه مسائل را سربسته طرح مي‌كنند كه مخاطب را بيشتر از آن كه آگاه كند در معرض آسيب قرار مي‌دهد، آثاري كه تماشاگر را از حضور در جغرافياي جرم مي‌ترساند و با توصيف تبعات سنگين جرم قصد دارد فرد را از انجام خطا دور نگاه دارند كه اين گروه از فيلم‌ها نيز نمي‌توانند به هدف پيشگيري نزديك شوند.
رحماني با بيان اين كه آثاري مي‌توانند از بروز آسيب‌ها پيشگيري كنند كه امكان تجربه حسي از واقعيت را فراهم كنند گفت: در اين گونه آثار مخاطب در ناخودآگاه خود بدون آن كه اين موقعيت را در عمل تجربه كرده باشند حس مي‌كند.
اين فيلمنامه‌نويس معتقد است: اين گونه آثار هستند كه مي‌توانند جامعه را نسبت به معضلات اجتماعي واكسينه كنند.
بنابراين گزارش، در ادامه «سيروس الوند» (داورجشنواره) كه با فيلم سينمايي «پرتقال خوني» در بخش اصلي جشنواره حضور دارد نيز در اين نشست با بيان اين كه نبايد به بهانه سياه‌نمايي از واقعه‌نگاري دور شويم گفت: هنرمندان بايد هر لكه و سياهي كه در سطح جامعه مي‌بينند را مطرح كنند. زيرا سينماي خنثي نمي‌تواند تغييري در جامعه ايجاد كند.
همچنين «بهرام بيات» (كارشناس امور اجتماعي و انتظامي) نيز با تاكيد بر اين كه پليس بايد از دادن پيام‌هاي مستقيم براي پشگيري از وقوع جرم پرهيز كند گفت: زماني كه ما به طور مستقيم در مقابل مخاطب قرار مي‌گيريم و از آنها مي‌خواهيم در شبكه‌هاي هرمي عضو نشوند آنها گمان مي‌كنند پشت اين درخواست چه نفعي نهفته است و بيشتر ترغيب مي‌شوند كه به سوي اين اعمال روي بياورند. ما بايد از زبان هنر و سينما براي كمك به انتقال اين مفاهيم استفاده كنيم.
«حسن انصاريان» (فيلمنامه‌نويس) هم از سخت‌گيري‌هايي كه در حوزه فيلمنامه‌نويسي اجتماعي وجود دارد گلايه كرد و گفت: فيلمنامه نويسان از اولين گروه‌هايي هستند كه از مشكلات اجتماعي آگاه مي‌شوند اما داستاني كه بر اساس اين دانسته‌ها مي‌نويسند سريع زير تيغ مي‌رود.
بيات نيز در پايان اين نشست با بيان اين وظيفه هنرمندان در قبال آسيب‌هاي اجتماعي روشنگري است گفت: برخي از مميزي‌ها در ذهن هنرمندان شكل گرفته و در عمل محدوديتي وجود ندارد. متاسفانه آثاري كه در حوزه آسيب‌هاي اجتماعي ساخته مي‌شود از پشتوانه پژوهشي برخوردار نيست كه بايد در اين زمينه تلاش بيشتري كرد.
کد خبر: 29310
آدرس مطلب: http://www.honarnews.com/vdce7x8w.jh8ozi9bbj.html