مديرعامل و رييس هيأت مديره انجمن رفتينگ ايرانيان مطرح کرد /2/
زیر ساخت‌های گردشگری برای رفتینگ آماده نیست// هیچ کس از ما حمایت نمی‌کند
18 خرداد 1390 ساعت 14:08
مديرعامل و رييس هيأت مديره انجمن رفتينگ ايرانيان گفت: انگليس دوره تخصصی نجات حيوان از آب دارد ایران دوره تخصصی نجات انسان از رودخانه و سيل ندارد!
به گزارش هنرنیوز، کیاوش محرابی از سال 1381 به رفتينگ (قایقرانی در آبهای خروشان ) پرداخته است ، او در حال حاضر تلاش می‌کند تا رفتينگ را به‌عنوان شاخه‌ای از گردشگری هیجان انگیز در كشور ثبت كند و برای دست‌یابی به یک موفقیت اصولی در این زمینه تا کنون دوره‌های متعدد بين‌المللی را گذرانده است که از جمله می توان به دوره امداد و نجات سطح سه اشاره کرد. به قول خودش با کسب این مدرک می‌توان ايران را سی و سومين كشور دارنده مهارت امداد و نجات سيل و رودخانه و تنها كشور دارنده در آسيا به حساب آورد . این عنوان هرچند با شکوه به نظر می رسد اما عمق آن از یک فاجعه خبر می‌دهد، تنها یک نفر در ایران به این مهارت دست یافته است .در حالی که محرابی اتومبیل خود را برای گذراندن دوره‌های تکمیلی بین‌المللی برای فروش گذاشته است این پرسش مطرح می‌شود که مسوولان گردشگری که هر روز در همایش‌های مختلف بسته‌های جدید پیشنهاد و برای اثبات پویای گردشگری ایران آمارهای متفاوتی ارائه می‌کنند، رفتینگ را به‌عنوان يك فعاليت اكوتوريسم پر مخاطب در کجای شاخه طبیعت گردی ایران قرار می‌دهند؟ از طرفی در حالی که کمیته طبیعت گردی حذف شده در صورت بروز حوادث در طبیعت برای گردشگران كدام دستگاه مسؤول خواهد بود ؟ آیا اصلا قبل از حذف این کمیته کسی مسوولیت این امور را برعهده داشته است ؟ همچنین با شنیدن صحبت‌های محرابی این پرسش مطرح می‌شود که آیا مسوولان گردشگری آن گونه که مدعی هستند از سرمایه‌گذار حمایت می‌کنند یا با ایجاد دیواری به طویلی دیوار چین آنها را از هر گونه همکاری و یا سرمایه‌گذاری در بخش گردشگری باز می‌دارند؟ کیانوش محرابی به برخی از این پرسشها و پرسشهای دیگر پاسخ می‌دهد
***حمایت خارجی بیشتر از حمایت داخلی !
چگونه طرح راه‌اندازی رفتینگ را پیگیری کردید؟
ما در ابتدا کار آموزش قایق‌رانان را توسط دو استاد نپالی در رودخانه‌هايی كه از قبل شناسايی كرده بوديم، پیگیری کردیم .
سپس طرح اكوتوريسم رودخانه‌يی در ايران را به كميته‌ی ملی طبيعت‌گردی ارائه کردیم كه با حمایت آنها روبرو شد؟
چه حمایتی کردند؟
همین که جلوی کار ما را نگرفتند یعنی حمایت! طرح راه‌اندازی ورزش رفتينگ را به فدراسيون قايق‌رانی هم ارائه کردیم ؛ اما كميته‌ی ملی طبيعت‌گردی بيشتر از آن استقبال كرد.
در حالی که به طور طبیعی باید حمایت‌های داخلی بیش از حمایت‌های خارجی باشد،اما از اين طرح برخلاف انتظار ما، در سطح بين‌المللی خيلی بیشتر از داخل حمایت شد.
***وای به روزی که مدیر عوض شود
برای آموزش راهنمايان رودخانه چه کاری انجام دادید؟
طرحی را به معاون وقت آموزشی سازمان ميراث فرهنگی و گردشگری داديم كه خيلی استقبال كرد و طی مذاکراتی به ما پیشنهاد کرد برای پیشبرد کارهایمان مؤسسه آموزشی راهنمايان رودخانه را ثبت كنيم؛ ولی هنگامی که ما اين كار را انجام دادیم، معاون آموزشی عوض شد. پس از دو سال دوندگی، آنها گفتند مدیر عوض شده و دیگر حرفهایش سندیت ندارد. من نمی دانم این چه بیماری است که جامعه ما به آن گرفتار شده که هر تصمیم و برنامه‌ریزی با رفتن مدیر قبلی کن فیکون می‌شود. پس از دو سال معاونت آموزشی سازمان ميراث فرهنگیو گردشگری گفت بايد از سازمان تربيت بدنی نامه بياوريم . این همه دوندگی و کاغذ بازی منجر به این شد که ما عطای آموزش زير نظر سازمان ميراث فرهنگی و گردشگری را به لقایش ببخشیم.در واقع فکری درستی هم بود چون ما هر وقت بخواهيم می‌توانيم برای آموزش از فدراسيون بين‌المللی رفتينگ استاد بياوريم. البته ما مؤسسه‌ی خودمان را با هدف اكوتوريسم ماجراجويانه راه‌اندازی كرديم، از سازمان ميراث فرهنگی و گردشگری هم استعلام گرفتيم؛ اما به خاطر فعالیت‌هایی که انجام می‌دهیم، نیازی به مجوز ديگری از اين سازمان نداريم
این کار را مثلا در هند طی چند روز می‌توانید پیگیری کنید، حالا ما نمی‌گوییم چند روز، حداقل دو ماه زمان کافی است، نه اینکه آدم دو سال برای کسب یک مجوز، از کار و زندگی بیفتید و آخر هم به اداره دیگری ارجاع داده شود. فدراسیون قایقرانی و سازمان میراث فرهنگی هیچ‌کدام درک درستی از این موضوع ندارند، برای همين ما خودمان انجمن رفتينگ را تأسيس كرديم
***وقتی که جان آدمها به اندازه حیوانات ارزش ندارد
چطور به فکر ایجاد گروه امداد و نجات در رفتینگ افتادید؟
مهمترين كار ما در اين انجمن تعريف استاندارد بين‌المللی برای رودخانه‌های ايران. ما نمی‌توانيم به سازمان‌های دیگر وظايفیشان را يادآوری كنيم. بنابراين وظيفه خود دانستيم كه يك گروه تخصصی امداد و نجات تشكيل دهيم، تا آنجا که به آتش‌نشان‌ها پيشنهاد آموزش داديم.شاید پاسخ آنها برای شما جالب باشد. آتش‌نشان‌ها گفتند ايران كشور كم‌آبي است و سيل در آن رخ نمی‌دهد، وقتی من این جواب را به یکی از اساتید خارجی گفتم او بلافاصله درموتورجست و جو گر به انگلیسی اسم ایران و سیل را داد و بعد باخنده گفت: مطمئنی آن آتش‌نشان ایرانی بوده؟ اخبار زیادی درباره سیل در ایران در سایت‌ها ثبت شده بود.
در حالی كه در انگليس دوره تخصصی نجات حيوانات از آب وجود دارد، ما در ايران دوره تخصصي نجات انسان از رودخانه و سيل را نداريم. به همين دليل، انجمن رفتينگ برای پيگيری اين موضوع خيلی جدی است شاید گفتن این نکته ضروری باشد که آتش‌نشان‌ها خيلی حرفه‌يی افراد در خطر را نجات می‌دهند؛ اما درباره خطرهای رودخانه آگاهی ندارند و خودشان نخستين افراد در خطر هستند.
*** 32کشور جهان دارنده مهارت امداد و نجات سيل و رودخانه
چند کشور در دنیا به امداد و نجات رودخانه و سيل تسلط دارند و از آن بهره می‌گیرند؟
جريان امداد و نجات رودخانه و سيل در دنيا پیشرفت کندی داشته،اولین علاقه‌مندان به امداد و نجات سطح سه يا رودخانه و سيل، قايق‌ران‌ها بودند و پس از آنها آتش‌نشانان این ضرورت را احساس کردند . آمريكا در سال 1979 ميلادی نخستين كشوری بود كه در اين عرصه مشغول فعالیت شد. در سال 1991 انگليس هم به این مهم پرداخت. هم اكنون 32 كشور در دنيا اين زمینه تخصص لازم را کسب کرده‌اند. به خاطر اين‌كه من اين دوره (امداد و نجات سطح سه) را گذرانده‌ام، می‌توان ايران را سی‌وسومين كشور دارنده مهارت امداد و نجات سيل و رودخانه و تنها كشور در آسيا دانست.
چرا برای گذراندن دوره مربی‌گری بين‌المللی رفتينگ به انگليس می‌روید ؟
در حال حاضر هر كسی از راه برسد می‌تواند ديگران را به رودخانه‌ها ببرد و كسی هم جلوی آنها را نمی‌گيرد.خوب فرض کنید تبلیغات هم بشود و مردم به این آژانس‌ها مراجعه کنند فقط كافی است دو قايق چپ شود، آن وقت همه می‌گويند اين رفتینگ چه ورزش خطرناكی است و جلوی آن را می‌گيرند و ديگر با این کاری ندارند که آنهایی که مردم را به این سفر آبی بردند متخصص بودند یا نه سریع صورت مسأله را پاک می‌کنند.
ما درباره بخش گردشگری رفتينگ خيلی جدی هستيم. اين كار بايد با رعایت استاندارد‌های لازم انجام شود، چون علاوه بر اين‌كه فعاليت جذابی است، خيلی هم خطرناك است؛ اما يك راهنمای ماهر می‌تواند جريان را كنترل كند. پس عموم مردم نبايد از آن بترسند، چون بسيار لذت‌بخش است.
فکر می‌کنید روستاییان ما هم می‌توانند در رفتینگ پیشرفت کنند؟
بسياری از رودخانه‌های مورد نظر ما برای این شاخه در مناطق دور افتاده قرار دارند و اگر قايق‌رانی در آنها جريان يابد، مردم روستاهای نزديك اين رودخانه‌ها می‌توانند از اين كار درآمد به‌دست آورند. روستايی‌ها حتما می‌توانند اين كار را به‌دست بگيرند.
***سفیدرود رودخانهای با حداقل سه ورودی فاضلاب
در كدام رودخانه‌های ايران مي‌توان ماجراجويي كرد؟
ما در طرح شناسايی رودخانه‌ها، نخست به رودخانه‌های البرز پرداختيم و تلاش كرديم رودخانه‌های اطراف تهران را شناسايی كنيم و متوجه شديم رودخانه سفيدرود فوق‌العاده امن است؛ اما محدوديت‌هايی دارد. سفيدرود پس از سد، جريان دارد و ممكن است برای حفظ آب، جلوی آن را بگيرند و اصلا درست نيست انتظار داشته باشيم آب را رها كنند. علاوه بر اين، باد مخالفی كه می‌وزد، قايق‌رانی را در اين رودخانه سخت می‌كند. در كنار همه اين‌ها، زباله‌های رودبار يك معضل است كه در پنج كيلومتری رودخانه آنها را تخليه می‌كنند و آتش مي‌زنند و در زمان قايق‌رانی، دود اين زباله‌ها به‌راحتی استنشاق مي‌شود. متأسفانه در زمان شناسايی، سه ورودی فاضلاب به اين رودخانه را نيز پيدا كرديم، خدا می داند چند فاضلاب دیگر به این رودخانه وارد می‌شود؟ سفيدرود از نظر سطح‌بندی رودخانهای، درجه دو است و بدون خطر می‌توان در آن قايق‌رانی كرد.
*** همه رودخانه‌های کشورما
رودخانه‌های دیگری را هم شناسایی کردید؟
رودخانه‌های ديگری نيز در البرز وجود دارند كه به خاطر شكل كوه‌ها، رودخانه‌های جوانی محسوب می‌شوند. ما رودخانه‌های كرج، چالوس و هراز را نيز شناسايی كرديم. رودخانه هراز جريان تندی دارد و بيشتر قسمت‌های آن دارای سطح پنج و شش است كه برای فعاليت گردشگری مناسب نيست؛ ولی بخش‌هايی از آن سطح يك و دو است و برای گردشگران مناسب است. پل‌رود در نزديكی رحيم‌آباد رودسر نيز منطقه خوبی است؛ اما بهترين رودخانه‌ها در زاگرس هستند. ارمندرود نيز دارای سطح دو و سه است كه منطقه‌ای امن و هيجان‌انگيز به‌شمار می‌آيد و فقط برای افراد بين 12 تا 50 سال مناسب است.
رودخانه‌هاي ديگری مانند سزار در لرستان، سيروان در كردستان و زاب در آذربايجان غربی نیز بايد شناسايی شوند. همچنين برخی رودخانه‌ها مانند خرسان در چهارمحال و بختياری نيز برای رفتينگ مناسب هستند؛ اما مهمترین مشکل این رودخانه آن است که جاده دسترسی به آن وجود ندارد. رودخانه سيروان در استان كردستان دارای سطح سه و پنج است و قايق‌رانی در برخی نقاط آن، خطر مرگ را به همراه دارد.
***گاهی تلاش كرديم از روستاها فاصله هم بگيريم!
آیا برای آموزش روستاییان کنار رودخانه اقدامی انجام داده‌اید؟
ايران كشور كم‌آبي است؛ اما تلاش می‌كنيم روستايي‌های ساكن كنار رودخانه را آموزش دهیم تا ضمن جذب گردشگر به چرخه اقتصادی آنها کمک شود. دوره آموزشی رفتينگ برای محلیها از سال 1387 آغاز شد. همچنين سال 1388 يك دوره آموزشی راهنمای قايق‌رانی برای روستاها برگزار شد.
ما تلاش می‌كنيم اصولی پيش رويم و در این راه باید حتما به جامعه محلی نیز آموزش ببیند؛ اما در این زمینه هیچ کس از ما حمایت نکرد، آگاهی جامعه محلی نیازمند حمایت دولتی است . من نمی‌توانم تنها به روستاها بروم و آنها را از شیوه کارمان مطلع کنم در واقع این نیاز به همکاری مسوولان شهری با شورای روستا دارد تا آنها به مردم اطلاع دهند و بعد ما وارد عمل شده و شروع به آگاه سازی کنیم. اما ما هیچ پشتوانه‌ای نداشتیم .برای همين ديگر نتوانستيم اين كار را ادامه دهيم. حتی گاهی تلاش كرديم از روستاها فاصله هم بگيريم!
*** تورهای هیجان انگیز سرگردانِ زیرساخت‌های نامهیا
قايق‌رانی در آبهای ایران نیاز به چه زیر ساخت‌هایی دارد؟
ما به اندازه كافی به مسؤولان طرح داده‌ايم؛ ولی بايد ببينيم چقدر مشتاقند .قطعا این شاخه مانند هر شاخه دیگر گردشگری نیازمند زیر ساختها است. زمانی که آژانس‌ها قرار بود مشخص کنند تمایل به برگزاری کدام تورها دارند، بیشتر آنها تورهای ماجراجویانه و هیجان انگیز.را انتخاب کرده بودند. حال سوال این‌جا است مسوولان گردشگری چقدر در تامین پرمخاطب ترین تورها اقدام کرده‌اند؟ چقدر بسترهای لازم در زمینه برگزاری یک تور پر هیجان و بدون آسیب و در کمال امنیت جانی در ایران وجود دارد؟
برخی مشكلات مانند هوای گرما در رفتینگ طبيعی است و نمی‌توان برای آن كاری كرد؛ اما گردشگرانی كه برای قايق‌رانی می‌آيند، مكانی برای اقامت ندارند. رستورانی در نزديكی رودخانه‌ها وجود ندارد، سرويس بهداشتی نيست، حتی مكانی كه بتوان لباس‌ها را در آن عوض كرد، وجود ندارد و معمولا از ماشين برای اين كار استفاده می‌شود. در واقع، مناطق رودخانه‌یی ايران برای رفتينگ آماده نيستند. بايد دولتی‌ها روستايی‌ها را آماده كنند تا ما شخصا اين كار را انجام ندهیم.ایجاد زیر ساخت ها و سپردن آن به روستاییان علاوه بر ایجاد انگیزه اقتصادی طی زمان آنها را در به دست گرفتن امور ترغیب می‌کند و آنها خود به دنبال کسب دانش قایقرانی و امداد و نجاتش می‌روند.
مریم اطیابی
کد خبر: 28170
آدرس مطلب: http://www.honarnews.com/vdchvzni.23n6qdftt2.html