هنر نیوز - سینما هنوز در ایران به صنعت تبدیل نشده است

خسرو تسلیمی تهیه کننده سینما گفت: هنوز سینما در ایران به صنعت تبدیل نشده و ما باید خودمان را با استاندادهای بین المللی هماهنگ کنیم چرا که در همه کشور ها قبل از این که فیلمی ساخته شود سینماداران شروع به پیش خرید فیلم می کنند.
خسرو تسلیمی تهیه کننده سینما گفت: هنوز سینما در ایران به صنعت تبدیل نشده و ما باید خودمان را با استاندادهای بین المللی هماهنگ کنیم چرا که در همه کشور ها قبل از این که فیلمی ساخته شود سینما داران شروع به پیش خرید فیلم می کنند.
خسرو تسلیمی تهیه کننده سینما در گفتگو با خبرنگار سینمایی هنرنیوز اظهارداشت: قرار است فیلم «وقتی همه می‌ترسیم» که یک طنز اجتماعی است را براساس فیلمنامه ای از خودم تهیه کنم که همه چیزمشروط به پیدا کردن سرمایه گذاروشریک است که اگر این اتفاق نیافتد نمی توانم فیلم را به سرانجام برسانم. ازطرفی باید کارگردان با تجربه وباسواد را برای ساخت فیلم پیدا کنم.
وی افزود: فیلم «وقتی همه می‌ترسیم» یک طنز اجتماعی است که طبقات مختلف جامعه و به خصوص فرهنگ و زندگی آپارتمان‌نشینی را به نقد و چالش می کشد.
این تهیه کننده سینما عنوان داشت: در گذشته وقتی تهیه کننده ای می خواست فیلمی رابسازد به راحتی می توانست سرمایه آن را تهیه کند. چرا که توقعات عوامل سینما وبه خصوص بازیگران پایین بود. اما متاسفانه اکنون مثل گذشته نمی توان فیلم ساخت. هزینه های فیلم بالاتر رفته و یک تهیه کننده حتما باید اسپانسر برای فیلمش جور کند تا بتوان فیلمش را آغاز کند. یا باید از دولت کمک بگیرد تا چرخه سینما همچنان بچرخد.
وی ادامه داد: هنوز سینما در ایران به صنعت تبدیل نشده و ما باید خودمان را با استاندادهای بین المللی هماهنگ کنیم چرا که در همه کشورها قبل از این که مثلا فیلمی «دزدان دریایی کاریب » ساخته شود سینما داران شروع به پیش خرید فیلم می کنند. ازطرفی کمک های مختلفی دریافت می کنند تا بدون هیچ مشکلی فیلم ساخته شود . خوب دراین صورت فیلم قبل از این که ساخته شود هزینه خود را تهیه کرده و مشکلی برای ساخته شدن ندارد.
تسلیمی اکران نشدن فیلمهای روز دنیا در ایران را به ضرر سینمای ایران دانست و تصریح کرد: آثار روز خارجی در داخل کشور به دلیل برخی از مسائل و بالابودن هزینه‌های مربوط به خرید رایت اکران نمی‌شود از طرفی این اکران نشدن باعث شده که ما نمایندگی ها کمپانی ها بزرگ فیلمسازی را در داخل کشورنداشته باشیم .درصورتی که حضور کمپانی های بزرگ باعث می شود که فیلمهای ایرانی در خارج از کشور بتوانند ازطریق این کپانی ها به خوبی بازاریابی وپخش شوند.
وی ابراز داشت: ما در داخل کشور مشکل کمبود سالن سینما را داریم و بسیاری از سالن‌هايمان را از دست داده‌ايم و برای عرضه بايد به اندازه توليد سالن داشته باشيم كه متاسفانه اين برای ما امكان‌پذير نيست و ريزش فروش و مخاطب داشته و داریم. پس با این تفاصیل و در شرایطی که حتی برای اکران تمام آثار سینمایی تولید داخل سالن سینمای کافی نداریم بحث اکران گسترده فیلم خارجی در سینماها منتفی است. چون با یک یا دو سالن نمی‌توان به فوش یک فیلم خارجی خوش بین بود.
تهیه کننده فیلم «پاتو زمین نذار» عنوان داشت: معتقدم اگر بتوانیم صنعت سینماسازی را در داخل کشور گسترش دهیم می توانیم هم به پرفروش شدن فیلم‌های خودمان و هم اکران آثار برتر خارجی خوشبین باشیم. از طرفی همين تعداد سالن‌های سينمای اندکی که داريم، فيلم‌هايی نمايش می‌‌دهند که به ندرت مورد علاقه مردم است؛ که باید واقعا راهکاری برای این مشکلات اندیشیده شود. متاسفانه به مرور با فضاسازی که تلویزیون سریالهای 90 قسمتی های طنز انجام داد، سینما را به طرف کمدی های سطحی ونازل برد و کاراکترهای سینمای کمدی که قبلا در سریال ها تبلیغ شده بودند، روی کار آمدند. به این ترتیب سینمای ما مملواز آثار بی کیفیت شد ومردم هم چاره ای به جزدیدن این گونه آثارندارند.
وی یادآورشد: یکی از مشکلات سینمای ما سهم ناچیزی است که برای بخش فیلمنامه در نظر می‌گیرد. همه جای دنیا بین سه تا پنج درصد هزینه تمام شده یک فیلم را به فیلمنامه اختصاص می‌دهند، اما در سینمای ما این شاخص حتی به نیم درصد هم نمی‌رسد. نتیجه این می‌شود که فیلمنامه نویس در طول سال دوست دارد به جای یک فیلمنامه خوب چند فیلمنامه بد و سطحی را بنویسد و به سمت سفارش و خرید ارزان‌ترین و دم‌دست‌ترین ایده‌ها و داستان‌ها که کپی از فیلم‌های گذشته و خارجی است پناه ببرد چون امنیت کاری و مالی ندارد.
وی درپایان ابرازداشت: اگر می خواهیم آثارمان مورد استقبال مخاطب داخلی وبین المللی قرار گیرد باید از حرفه ای ها وفیلمنامه های باکیفیت استفاده کنیم تا بتوانیم حرفی برای گفتن داشته باشیم.باشانس واقبال نمی توانیم با عرضه وتقاضای بین المللی فیلم رقابت کنیم.