هنر نیوز - آذين: برخي‌ها با تخليه جيب تماشاگر، جيب خود را پر پول مي‌كنند

آذين: برخي‌ها با تخليه جيب تماشاگر، جيب خود را پر پول مي‌كنند

«جبار آذين» منتقد و مدرس سينما با اشاره به اين كه برخي‌ فيلمسازان مي‌خواهد با خالي كردن جيب تماشاگران، جيب خود را پر از پول كنند، گفت: «يك جيب پر از پول»، يك فيلم‌پاره نازل از خيل فيلمفارسي‌هاي توليدي بخش خصوصي سينماي ايران است.
به گزارش هنر نیوز ،«جبار آذين» منتقد سينما در گفت‌وگو با فارس در مورد فيلم سينمايي «يك جيب پر از پول» ساخته قدرت‌الله صلح ميرزايي، اظهار داشت: در حالي كه جنگ‌هاي قبيله‌اي ميان قدرت‌طلبان، ميراث خواران، سوداگران و حافظان سينماي منافع صنفي و گروهي سينما جريان دارد و در اوضاعي كه مديريت سينما بر قله‌هاي آرمانگرايي براي سينما خواب مدينه فاضله مي‌بينند و در شرايطي كه سينماي بيمار ايران به نفس افتاده و سينماگران متعهد و منتقدان دلسوز در انزواي تعقل و تحمل با كارهاي عنكبوتي سوداگران سينما درگيرند، پرده سينماهاي كشور، سيطره فيلمفارسي‌سازان و محصولات بي‌ارزش و ضدارزش سينمايي است.
وي در ادامه تاكيد كرد: اين روزها خيانت به فرهنگ جامعه به بهانه خندانيدن و سرگرم‌كردن مردم در قامت فيلم‌هاي به اصطلاح كمدي و شبه‌درام‌هاي ايرانيزه شده هندي عريان‌تر از هميشه چشم و دل را مي‌آزارد.
آذين در ادامه به فارس، گفت: يكي از ميان آن همه، شرح جيب كساني است كه مي‌خواهد با خالي كردن جيب تماشاگران، جيب خود را پر از پول كنند. فيلم سينمايي «يك جيب پر از پول»، يك فيلم پاره نازل از خيل فيلم‌فارسي‌هاي توليدي بخش خصوصي سينماي ايران است كه مصالح آن را تبليغ تجمل‌گرايي، مشتي رنگ و روغن در چهره بازيگران، رقص و آواز مبتذل آقايان و به اضافه آن ديالوگ‌ها و حركات سخيف بازيگران كه به ظاهر قرار است شمايل كمدي به اين محصول غيراستاندارد و سبك سوپر ماركت سينماي ايران بدهد، تشكيل مي‌دهد.
اين مدرس سينما در ادامه افزود: رسيدن دختر عمو و پسر عموي مالدار به يكديگر با چاشني مقداري ماجراها و حوادث آبكي و سطحي هندي‌گونه، همه بضاعت فيلم سينمايي «يك جيب پر از پول» است.
اين منتقد در ادامه افزود: فيلم سينمايي «يك جيب پر از پول»، فيلم‌پاره‌اي است كه فاقد امتيازهاي ساختاري، فيلمنامه‌اي و قابل بحث و نقد است.
او گفت: مهم اين كه تماشاگر به تماشاي اين قبيل محصولات مي‌نشيند و بعد از اكران نيز سي‌دي اين دست فيلم‌ها مشتري زيادي دارد. اگر از اين منظر به اين نوع توليدات توجه شود - كه سازندگان آنها همين امر را ملاك قرار مي‌دهند و با برچسب فيلم بفروش، دل قرص مي‌دارند و جيب را پر از پول مي‌كنند- بايد دانست كه اين نقطه قوت از نگاه بازاري‌سازها، دقيقاً نقطه ضعف بخش مديريت سينما است كه مانده‌ايم چگونه مي‌خواهد با تنزل سطح سليقه تماشاگر ايراني برخورد كنند؟ چه پاسخي براي صدور مجوز اين قبيل كالاها وجود دارد و چه تمهيداتي براي رهايي سينما و فرهنگ جامعه از منجلاب فيلم‌فارسي و مبتذل‌سازي قرار است ‌انديشيده شود؟
«جبار آذين» در پايان اين گفت‌وگو نيز خاطرنشان كرد: سينماگران متعهد و مديران كارشناس سينما به خوبي مي‌دانند كه شعار، دستور، تبليغ، پول و انديشه راهكار هويت‌بخشي به سينما و راه نجات حيات آن نيست بلكه يگانه راه حل، تشكيل شوراهاي كارشناسي با حضور سينماگران نخبه، منتقدان و سياست‌گذاران سينما، پرهيز از دخالت غيركارشناسي مسئولان در امور سينما، نظارت، همكاري مسئولانه و صميمانه مديران بر عملكردهاي اين شوراها است كه اميد است هر چه زودتر رنگ اجرا به خود ببيند و ايران صاحب سينماي سلامت و موفقيت شود.