http://www.honarnews.com/cinema Thu, 01 May 2025 08:20:50 GMT استوديو خبر (سيستم جامع انتشار خبر و اتوماسيون هيئت تحريريه) نسخه 3.0 http://www.honarnews.com/skins/default/fa/normal/ch01_newsfeed_logo.gif http://www.honarnews.com/ 100 70 fa نقل و نشر مطالب با ذکر نام هنر نیوز آزاد است. Thu, 01 May 2025 08:20:50 GMT سینما 60 http://www.honarnews.com/vdcgyu9y.ak9yw4prra.html به گزارش هنرنیوز ، مستند آفساید به تهیه کنندگی و کارگردانی امید شناور، منتخب جشنواره Out & Loud هند شد. جشنواره Out & Loud هندجشنواره Out & Loud هند بیش از 9 سال برگزار شده است جزو یکی از معتبر ترین جشنواره های بین المللی هند محسوب میشود. ]]> سینما Wed, 30 Apr 2025 08:16:36 GMT http://www.honarnews.com/vdcgyu9y.ak9yw4prra.html http://www.honarnews.com/vdcfced1.w6d1magiiw.html به گزارش هنرنیوز، اگرچه مصطفی کیایی در سال‌های گذشته در شبکه نمایش خانگی مشغول ساخت سریال بود و به تهیه‌کنندگی در سینما هم می‌پرداخت اما به دلایلی از کارگردانی در سینما فاصله گرفته بود. او که پیش‌تر فیلم‌های «ضد گلوله»، ‌ «خط ویژه»، «بارکد»، «چهارراه استانبول» و «عصر یخبندان» را کارگردانی کرده، حالا در تدارک ساخت هشتمین فیلم خود است. «شغل شریف» نام جدیدترین فیلم کیایی است که به نویسندگی، تهیه‌کنندگی و کارگردانی خودش از شورای پروانه ساخت سازمان سینمایی مجوز گرفته است. آخرین فیلم کیایی «مطرب» بود که در سال ۱۳۹۸ اکران شد. او اخیرا سریال «هزار و یک شب» را هم برای شبکه نمایش خانگی کارگردانی کرده که این روزها در مرحله پست پروداکشن است و برای پخش از تابستان امسال آماده می‌شود. شورای پروانه فیلمسازی به‌جز فیلمنامه «شغل شریف»، برای دو اثر دیگر نیز پروانه ساخت صادر کرده است. به گزارش اداره‌کل روابط عمومی سازمان سینمایی، فیلم‌نامه‌های «اکازیون» به تهیه‌کنندگی مجتبی رشوند بوکانی، کارگردانی آرزو ارزانش و نویسندگی حمزه صالحی و نیز «غبار نور» به تهیه‌کنندگی، کارگردانی و نویسندگی مجید شیخ انصاری موافقت شورای پروانه فیلمسازی سینمایی را اخذ کرده‌اند. ]]> سینما Wed, 30 Apr 2025 05:48:54 GMT http://www.honarnews.com/vdcfced1.w6d1magiiw.html http://www.honarnews.com/vdceff8o.jh8oxi9bbj.html به گزارش هنرنیوز ، این تهیه‌کننده باسابقه تلویزیون که مجموعه‌های موفقی چون «میوه ممنوعه»، «زمانه»، «آنام»، «خانه‌ای در تاریکی» و «پس از باران» را در کارنامه دارد، در گفت‌وگویی با ایسنا درباره فضای تلویزیون در حوزه تولیداتی که این روزها دارد، در مقایسه با نمایش خانگی بیان کرد: از آنجا که شبکه نمایش خانگی در اختیار بخش خصوصی است و بر اساس میزان جذب مخاطب، پروژه‌های خود را تعریف می‌کنند، شرایط متفاوتی نسبت به صداوسیما دارند. صداوسیما به‌خصوص در یک دهه اخیر، بیشتر سراغ تولید یک‌سری کارهای خاص رفته که معمولا جنبه سیاسی و تبلیغاتی در آن‌ها غالب است. این رویکرد باعث شده است که محبوبیت سریال‌های تلویزیونی در این سال‌ها کاهش داشته باشد. معدود تجربه‌هایی مانند «پایتخت ۷» هم که با استقبال مواجه می‌شود، به دلیل سابقه تولید آن‌ است که مخاطبان به‌عنوان یک برند با آن ارتباط برقرار کرده و آن را دنبال می‌کنند. تهیه‌کننده‌ سریال‌های «جیران» و «جنگل آسفالت» با تأکید بر اینکه شبکه نمایش خانگی ناچار است که بر اساس جذب مخاطب حرکت کند، افزود: کارهای مختلفی هم در این سال‌ها در این بستر تولید شده که برخی از آن‌ها خوب، برخی متوسط و برخی هم بد بوده است. طبیعتا هرچقدر زمان می‌گذرد، تجربه بخش خصوصی هم در این حوزه افزایش پیدا می‌کند و احتمالا به نقطه تعادل بهتری در مدیریت تولیدات خود خواهند رسید. فکر می‌کنم شبکه نمایش خانگی در آینده، تولیدات بهتری نسبت به آنچه امروز ارائه می‌کند، خواهد داشت. وجود فضای تعاملی در حوزه نمایش خانگی هم موضوع دیگری بود که عفیفه با اشاره به آن گفت: امروز در همه جای دنیا پلتفرم‌ها به‌نوعی کارکرد تلویزیون‌های خصوصی را پیدا کرده‌اند اما در واقع این بستر یک بستر و مدیای تازه است که مانند سایر نقاط جهان، در ایران هم شکل گرفته است. پلتفرم‌هایی که رویکرد تعاملی با مخاطب خود دارند، دیگر مانند تلویزیون‌ها، ارتباط‌شان با مخاطب یک‌جانبه نیست. امروز مخاطب می‌تواند به‌واسطه ابراز دیدگاه‌های خود، روی تولیدات شبکه خانگی تأثیر بگذارد و این وجه تمایز این بستر جدید با تلویزیون‌های خصوصی در گذشته است. او در ادامه با پیش‌بینی افزایش کیفیت تولیدات در این بستر تازه، عنوان کرد: از آنجا که در این حوزه بخش خصوصی تعیین‌کننده است، احتمالا روند تولیدات هم به سمت و سویی خواهد رفت که شاهد افزایش کیفیت در این آثار هم باشیم. سریال‌سازی عقبه‌ای طولانی در تلویزیون دارد و به‌طور شاخص از دهه ۷۰ شاهد شکل‌گیری جریان سریال‌سازی به‌صورت جدی در تلویزیون بودیم اما شبکه خانگی عمر کوتاهی دارد و به همین دلیل قیاس میان تولیدات این دو، کار ساده‌ای نیست. تلویزیون طی چهار دهه گذشته کارهای زیادی تولید کرده که در میان آن‌ها تولیدات شاخص و بسیار خوب هم زیاد است؛ در عین اینکه کارهای معمولی و ساخته‌های بسیار ضعیف هم داشته است. در نمایش خانگی هم با همین نسبت، هم شاهد کارهای خوب بوده‌ایم و هم آثار ضعیف؛ البته با نگاهی بدبینانه می‌توان بگویم تعداد آثار متوسط و ضعیف در شبکه خانگی، کمی بیشتر است و تولیدات برجسته تا به امروز در شبکه خانگی انگشت‌شمار بوده‌اند. در عین حال شخصا به آینده این مسیر خوش‌بین هستم و با افزایش تجربه مدیران پلتفرم‌ها، سیاست‌گذاری‌ها به سمت و سویی می‌رود که کیفیت تولیدات هم افزایش پیدا کند. این تهیه‌کننده همچنین درباره سپردن سکان نظارت بر شبکه خانگی به صداوسیما و حواشی مربوط به فعالیت ساترا، گفت: به نظرم روشی که امروز برای نظارت بر تولیدات شبکه خانگی وجود دارد، روش درستی نیست. علاوه بر اینکه این روشی نیست که در درازمدت انتظار پاسخ مثبت از آن داشته باشیم. باید مسئولیت تولید محتوا را برعهده مدیران پلتفرم‌ها بگذاریم. در نهایت وزارت ارشاد یا تلویزیون می‌تواند شورایی را برای سیاست‌گذاری تشکیل دهند که اعضای مختلفی از نهادهای بالادستی در کنار نماینده پلتفرم‌ها در آن حضور داشته باشد. این شورا می‌تواند سیاست‌های بسیار کلی و جامع را معین کرده و به پلتفرم‌ها ابلاغ کنند، ولی مسئولیت اجرا و جزییات مربوط به تولید و محتوای آثار باید برعهده مدیران پلتفرم‌ها باشد. در این شرایط اگر تخلفی هم صورت گرفت، مدیر پلتفرم برای اصلاح می‌تواند اقدام کند. لزوم افزایش تولیدات و از سوی دیگر تغییر شیوه نظارت به این تولیدات در نمایش خانگی هم، نکته دیگری بود که عفیفه در پایان، پیرامون آن خاطرنشان کرد: در آینده اگر پلتفرم‌های داخلی به فکر توسعه فعالیت‌های خود و رقابت با پلتفرم‌های خارجی هستند، باید تولیدات بیشتری داشته‌ باشند و واقعیت این است که کنترل تک‌تک این تولیدات امکان‌پذیر نیست. از سوی دیگر، نهاد کنترل‌کننده چقدر در این زمینه می‌تواند مشروعیت داشته باشد؟ مثلا ساترا، افرادی را متولی خواندن فیلمنامه‌ها کرده و افراد دیگری هم آثار را تماشا می‌کنند؛ مشروعیت این افراد چگونه احراز می‌شود؟ آن کسی که می‌خواهد متن فیلمنامه‌ای را مطالعه کند، چه کسی می‌تواند به‌طور قطع او را فردی موجه و خبره برای این مسئولیت بداند؟ کسی که هم فضای سینما و نمایش خانگی را بشناسد و هم با فنون فیلمنامه‌نویسی آشنا باشد و نسبت به شرایط تولید هم اشراف داشته باشد؛ به همین دلیل این جنس از نظارت در آینده دیگر امکان‌پذیر نخواهد بود و این شوراها هم تبدیل به جمع‌هایی برای ابراز سلیقه می‌شوند. ]]> سینما Wed, 30 Apr 2025 05:43:49 GMT http://www.honarnews.com/vdceff8o.jh8oxi9bbj.html http://www.honarnews.com/vdcd950n.yt0ns6a22y.html به گزارش هنرنیوز ، نشست خبری چهاردهمین جشنواره فیلم ۱۰۰ صبح امروز ۹ اردیبهشت با حضور یوسف منصوری دبیر جشنواره در سازمان سینمایی سوره برگزار شد. در ابتدا دانیال فرخ مدیر هنری جشنواره درباره طراحی هویت بصری جدید این رویداد توضیح داد: ابتدا سعی کردیم از نظر فرم و محتوا با موضوع خود جشنواره همراه باشیم و هویت بصری کوتاه و موجزی طراحی کردیم. در ادامه راه، انتخاب رنگ، فرم و … این رویکرد مهم‌ترین مساله ما بود. در طراحی پوستر جشنواره نیز سعی کردیم یک نگاتیو کوتاه متناسب با موضوع جشنواره را انتخاب کنیم و همچنین از رنگ‌های زیادی در پوستر استفاده نکردیم. الهه طه‌یی مدیر بخش بین الملل جشنواره درباره بخش بین‌الملل گفت: ما در بخش بین‌الملل حدوداً اوایل دی کار را آغاز کردیم. امسال نسبت به ۲ سال گذشته با حدود ۳ هزار و ۱۸ فیلم مواجه شدیم و درنهایت به ۱۹۲ فیلم از ۱۳۷ کشور رسیدیم. بیشترین کشوری که فیلم ثبت نام کرده بود کشور هند بود. فیلم‌های جشنواره در ۲ بخش کرامت انسانی و فلسطین آزاد به دبیرخانه ارسال شدند. فیلم‌ها امسال از کیفیت بالایی برخوردار بودند و انتخاب ما بسیار سخت بود. فاطمه نبوی مدیر اجرایی جشنواره نیز مطرح کرد: در مجموع ۵۱۴۳ اثر در همه بخش‌ها برای ما ارسال شدند که در این میان ۶۲۷ اثر مربوط به بخش فلسطین آزاد بود. در ادامه نشست منصوری بیان کرد: از زمان اعلام فراخوان استقبال فیلمسازان بیش از تصور ما بود. از این جهت بار مسئولیت دوستان من در دبیرخانه جشنواره فیلم ۱۰۰ چندبرابر شده است. وی عنوان کرد: در جشنواره اسلواکی ما روز ویژه سینمای ایران را داشتیم و ۲۲ اثر که دور گذشته در جشنواره فیلم ۱۰۰ حضور داشتند در آن رویداد به نمایش گذاشته شد. حتی در آن روز پذیرایی جشنواره نیز مخصوص غذاهای ایرانی بود. امسال سعی داریم شورایی تشکیل دهیم تا بازاریابی آثار جشنواره را انجام دهند و فارغ از پخش بین‌الملل در حوزه بازاریابی آثار نیز فعالیت کنیم. دبیر جشنواره گفت: ما ۱۶، ۱۷ و ۱۸ اردیبهشت آثار را در پردیس سینمایی ملت اکران می‌کنیم. تلاش ما این است فراتر از پخش فیلم فعالیت کنیم درنتیجه کنار اکران آثار جشنواره، پکیجی را برای مخاطبان طراحی کردیم تا در آن هرروز مجموعه‌ای از فیلم‌های کوتاه و مستند مطرح را به نمایش بگذاریم. همچنین فیلم‌های داستانی بلندی که در جشنواره فجر مورد توجه قرار گرفتند با حضور عوامل اکران و نقد و بررسی می‌شوند. سعی داریم هر روز کارگاه‌های آموزشی برای مخاطبان برگزار کنیم. منصوری درباره حمایت از آثار عنوان کرد: تمرکز ما برای حمایت از آثار روی فیلم‌های ایرانی است و تمام آثار هنرمندان ایرانی در بخش داخلی و بین‌الملل مورد بررسی قرار می‌گیرند. دبیر جشنواره درباره نمادین نبودن بخش فلسطین آزاد گفت: روزی که قرار شد بخش فلسطین به جشنواره فیلم ۱۰۰ اضافه شود تمام تلاش ما این بود که این بخش صرفاً به صورت نمادین نباشد. ما برای ترغیب هنرمندان برای ساختن اثر در این بخش تصمیم گرفتیم که زمان آثار را بیشتر از ۱۰۰ ثانیه قرار دهیم. همچنین جایزه بخش فلسطین را جایزه ویژه‌ای قرار دادیم. در زمان جشنواره نمایشگاه ویژه‌ای برای فلسطین برگزار خواهیم کرد و جالب است بدانید که ۲۲ اثر داخل خود غزه ساخته و برای ما ارسال شده است. باکس آثار جشنواره نیز ترکیبی از بخش ملی، بین‌الملل و بخش فلسطین آزاد است و این بخش‌ها در باکس‌های جداگانه اکران نمی‌شوند. وی درباره سه فیلم بلند جشنواره توضیح داد: فیلم «زیبا صدایم کن» با حضور آقای صدرعاملی و سایر عوامل در جشنواره اکران و نقد می‌شود. همچنین فیلم «ناتور دشت» و فیلم «بچه مردم» نیز دیگر آثار هستند. به گزارش مهر ، منصوری درباره بلیت فروشی جشنواره نیز عنوان کرد: حضور در جشنواره برای عموم مردم آزاد است اما کارگاه‌ها، نشست‌ها و اکران ۳ فیلم بلند مخصوص کسانی است که در جشنواره شرکت کرده‌اند. وی در پایان درباره انتخاب پردیس ملت برای خانه جشنواره گفت: ابتدا قرار بود که در پردیس سینمایی چارسو جشنواره را برگزار کنیم اما طبقه بالای چارسو اکنون کاملاً تجاری شده و بعید است دیگر جشنواره‌ای در این مکان برگزار شود. ]]> سینما Wed, 30 Apr 2025 05:34:47 GMT http://www.honarnews.com/vdcd950n.yt0ns6a22y.html http://www.honarnews.com/vdccpmqo.2bqo18laa2.html به گزارش هنرنیوز ، آمار فروش سینما در هفته گذشته به دلیل تعطیلی یک روزه در پی انفجار بندر شهید رجایی کاهش محسوسی داشته است.این باکس نوروزی که همچنان در حال اکران است در هفته گذشته توانست در ۱۵ هزار و ۷۸۳ سانس حدود ۵۲۵ هزار مخاطب را به سینما آورده و به فروشی معادل سی و چهار میلیارد و نهصد و هفتاد و هشت میلیون تومان دست یابد. رقم کل فروش سینما نسبت به هفته گذشته حدود ۱۰ میلیارد تومان کمتر است زیرا سینماهای سراسر کشور دوشنبه ۸ اردیبهشت به دلیل حادثه انفجار در بندر شهید رجایی بندرعباس تعطیل بودند و به نظر می‌رسید این تعطیلی ۱ روزه و حادثه ناگوار بندرعباس در میزان فروش فیلم‌ها تاثیر به‌سزایی داشته است. در این هفته فیلم سینمایی «دایناسور» به کارگردانی مسعود اطیابی و تهیه‌کنندگی محمد شایسته که از ۸ اسفند اکران خود را در سینماهای سراسر کشور آغاز کرده است، مانند هفته‌های گذشته در صدر فروش هفتگی قرار دارد. آشنایی با پرفروش‌های هفته فروش کل فیلم‌ها تا زمان تنظیم این خبر (ساعت ۱۶ سه‌شنبه ۹ اردیبهشت) به شرح زیر است: فیلم سینمایی «دایناسور» به کارگردانی سیدمسعود اطیابی، تهیه‌کنندگی محمد شایسته و نویسندگی امیر برادران با فروش ۱۶۹ هزار و ۴۵۶ بلیت، فروشی معادل یازده میلیارد و هفتصد و شصت و چهار میلیون تومان داشته است و مانند هفته‌های گذشته صدر جدول فروش را به خود اختصاص داده است. در این فیلم بازیگرانی چون پژمان جمشیدی، امیر جعفری، یوسف تیموری، امیر توسلی، سوسن پرور، سها نیاستی، حامد وکیلی، رضا ناجی، نگار فروزنده حضور دارند. فیلم سینمایی «موسی کلیم‌الله (ع): به وقت طلوع» به کارگردانی و نویسندگی ابراهیم حاتمی‌کیا و تهیه‌کنندگی سیدمحمود رضوی در چهل و سومین جشنواره فیلم فجر حضور داشت و توانست ۵ سیمرغ برای بهترین بازیگر نقش مکمل مرد، بهترین چهره‌پردازی، بهترین طراحی لباس، بهترین طراحی صحنه و بهترین جلوه‌های ویژه بصری به دست بیاورد. مریلا زارعی، علیرضا کمالی، بهنام تشکر، بهاره کیان‌افشار، شکیب شجره و فرهاد آئیش ازجمله بازیگران این فیلم سینمایی هستند. این فیلم تا به این لحظه با فروش ۹۵ هزار بلیت، فروشی معادل ۶ میلیارد و شصت و پنج میلیون تومان داشته است و در رتبه دوم جدول فروش هفتگی قرار دارد. «کوکتل مولوتف» به کارگردانی حسین امیری دوماری، تهیه‌کنندگی محمد کمالی‌پور و نویسندگی احمد رفیع‌زاده روایتگر قصه‌ای کمدی در دهه ۱۳۵۰ خورشیدی است که اکران خود را از ۱۵ اسفند آغاز کرده است. در این فیلم بازیگرانی چون امین حیایی، احمد مهرانفر، پژمان جمشیدی، ستاره پسیانی، یکتا ناصر، سیاوش چراغی پور، علیرضا استادی، کمند امیرسلیمانی، سعید امیرسلیمانی حضور دارند. این فیلم نیز با فروش ۷۶ هزار و ۹۴۱ بلیت، پنج میلیارد و ششصد و هفتاد میلیون تومان فروش داشته است. انیمیشن «پسر دلفینی ۲» به تهیه‌کنندگی محمدامین همدانی، کارگردانی محمد خیراندیش و نویسندگی محمد خیراندیش و محمد شکوهی نیز در چهل و سومین جشنواره فیلم فجر حضور داشت و سیمرغ بلورین بهترین پویانمایی و سیمرغ بلورین بهترین پویانمایی از نگاه تماشاگران را به دست آورد. «پسر دلفینی ۲» با فروش ۴۷ هزار و ۹۸۳ بلیت، فروشی معادل دو میلیارد و هشتصد و شصت و چهار میلیون تومان داشته است. فیلم سینمایی «رها» به کارگردانی حسام فرهمند، تهیه‌کنندگی سعید خانی و نویسندگی محمدعلی حسینی و حسام فرهمند است. شهاب حسینی، غزل شاکری، ضحا اسماعیلی، آرمان میرزایی، محمدرضا سامیان، محمد اشکان‌فر، هادی افتخارزاده، ماهنی مهرپرور، سپیده پهلوان‌زاده و بردیا دیانت بازیگران این فیلم سینمایی هستند که در چهل و سومین جشنواره فیلم فجر حضور داشت و توانست سیمرغ بهترین فیلم اول را دریافت کند. این فیلم با فروش ۳۵ هزار بلیت، دو میلیارد و هفتصد و پنجاه میلیون تومان فروش داشته است. «رویاشهر» در هفته اول میلیاردی شد انیمیشن «رویاشهر» به کارگردانی محسن عنایتی و تهیه‌کنندگی مصطفی حسن‌آبادی که از هفته گذشته ۳ اردیبهشت اکران خود را آغاز کرده است تاکنون با فروش ۲۶ هزار و ۵۴۰ بلیت به فروشی معادل یک میلیارد و هشتصد و پنجاه میلیون دست یافت. این فیلم توانست در هفته اول اکران خود در رتبه ششم جدول فروش هفتگی قرار بگیرد. فیلم سینمایی موزیکال «بامبولک» به کارگردانی آرش معیریان و تهیه‌کنندگی بهروز مفید در سی‌وششمین جشنواره بین‌المللی فیلم‌های کودکان و نوجوانان حضور داشت و توانست برنده ۲ پروانه زرین برای بهترین کارگردانی و بهترین بازیگر کودک و نوجوان شود. امیرحسین رستمی، شهره سلطانی، مهرداد ضیایی، نیلوفر شهیدی و دانیال نوروش از جمله بازیگران این فیلم هستند. این فیلم نیز با فروش ۳۴ هزار بلیت، یک میلیارد و هشتصد و هفده میلیون تومان فروش داشته است. فیلم «صیاد» به کارگردانی جواد افشار و تهیه کنندگی محمدرضا شفیعی است و بازیگرانی چون علی سرابی، هومن برق‌نورد، مارال بنی آدم، نادر سلیمانی، محمدرضا هدایتی، ایوب آقاخانی، خیام وقارکاشانی، حامد شیخی، رز رضوی در آن ایفای نقش کرده‌اند. این فیلم اکران خود را از ۲۰ فروردین آغاز کرده و تا لحظه تنظیم این گزارش با فروش ۲۳ هزار بلیت، یک میلیارد و سیصد و پانزده میلیون تومان فروخته است. این فیلم توانست جای «پیشمرگ» را در رتبه هشتم جدول بگیرد. فیلم‌هایی که زیر یک میلیارد فروختند فیلم سینمایی «پیشمرگ» به کارگردانی علی غفاری، نویسندگی صابر الله‌دادیان و علی غفاری و تهیه‌کنندگی آرش زینال‌خیری نیز در چهل و سومین جشنواره فیلم فجر حضور داشت و توانست سیمرغ بلورین بهترین فیلم از نگاه تماشاگران را به دست بیاورد. مهدی نصرتی، الناز ملک، عبدالرضا نصاری، مهیار شاپوری، بهرام ابراهیمی بازیگران این فیلم سینمایی هستند. این فیلم با فروش حدود ۱۹ هزار بلیت، نهصد و هفتاد و هفت میلیون تومان فروش داشته است و در رتبه نهم جدول فروش قرار گرفته است. فیلم سینمایی «عینک قرمز» به کارگردانی حسین مهکام و تهیه‌کنندگی مرتضی شایسته است و بازیگرانی چون حامد بهداد، رضا ناجی، الناز حبیبی و هادی کاظمی در آن ایفای نقش می‌کنند. این فیلم با فروش ۱۲۵ بلیت، هفت میلیون و ششصد تومان فروش داشته است. به گزارش مهر ، در انتهای جدول فروش هفتگی فیلم سینمایی «آریا شهر دو نفر» به کارگردانی حمید بهرامیان و تهیه‌کنندگی آذر معماریان قرار دارد. این فیلم باوجودی که اکران خود را از ۲۸ آذر آغاز کرده است همچنان در حال اکران است و در هفته گذشته در یک سانس و یک سالن سینما نمایش داشته و با فروش ۱۶ بلیت به فروش هشتصد و هشتاد هزار تومانی دست یافته است. ]]> سینما Wed, 30 Apr 2025 05:30:09 GMT http://www.honarnews.com/vdccpmqo.2bqo18laa2.html http://www.honarnews.com/vdcae0no.49noe15kk4.html به گزارش هنرنیوز ، بهروز شعیبی در گفت‌وگویی ، با اشاره به حضور در همایشی برای معرفی این جشنواره، ادامه داد: «جشنواره بین‌المللی سینمای کشورهای اوراسیا» که ایده آن از دو سال پیش مطرح شده، قرار است با رویکرد و هدف‌گذاری‌ اخلاق‌گرا، آزادیخواه و ضداستعماری در آسیا شکل بگیرد و کشورهای عضو اوراسیا با رویکرد اخلاق‌گرا مانند روسیه، ایران، بلاروس، چین، هند و... مشارکت‌کنندگان آن باشند. شعیبی همچنین افزود: از فرصت کوتاه حضور در مسکو برای رایزنی با نمایندگان سینمایی چند کشور که در این همایش حضور داشتند، استفاده بهینه صورت گرفت. یکی از مهم‌ترین دیدارهای ما با نماینده سینمای تاجیکستان بود و با هدف توسعه همکاری‌های آموزشی، جشنواره‌ای و پخش آثار کوتاه به نتایج مفیدی رسیدیم که به زودی پیگیری خواهد شد. او ادامه داد: در دیدار با نماینده ترکیه، تعاملات سینمایی مورد نظر مورد بحث و بررسی قرار گرفت و در دیدار با نمایندگان سینمای ارمنستان و برگزارکنندگان جشنواره مشهور زردآلوی طلایی، درباره برپایی کارگاه‌های آموزشی در ایران و ارمنستان و جذب و تبادل استاد، مذاکرات مفیدی داشتیم. مدیرعامل انجمن سینمای جوانان ایران گفت: همچنین با نمایندگان چین، در زمینه پخش بین‌المللی و تبادلات جشنواره‌ای صحبت کردیم و با معاون وزیر فرهنگ صربستان در زمینه‌های آموزشی و برپایی اردوهای مشترک و دوره‌های آموزشی در این کشور و تقویت بخش آموزش انجمن چشم‌انداز تازه‌ای را به اشتراک گذاشتیم. به گزارش ایرنا ، شعیبی ابراز امیدواری کرد که این مذاکرات در سال جاری زمینه‌ساز رقم خوردن اقدامات تازه‌ اجرایی ذیل اهداف تعریف شده این تشکل در بخش توسعه همکاری‌های بین‌المللی باشد. ]]> سینما Mon, 28 Apr 2025 04:50:09 GMT http://www.honarnews.com/vdcae0no.49noe15kk4.html http://www.honarnews.com/vdcj8aeh.uqehtzsffu.html به گزارش هنرنیوز ، با آنکه سینما در ایران یکی از قدیمی‌ترین و محبوب‌ترین ابزارهای روایت فرهنگی است اما سهم مردم از این ابزار قدرتمند، همواره ناعادلانه توزیع شده است. در حالی که تهران، مشهد، اصفهان و چند کلان‌شهر دیگر میزبان سالن‌های بزرگ و متعدد سینمایی هستند، بیش از ۱۰۰۰ شهر کشور از داشتن حتی یک سالن سینما محروم‌اند. در چنین شرایطی، دسترسی به سینما نه یک تفریح عمومی که به یک «امتیاز شهری» تبدیل شده است. اما از دل همین کمبودها، اکران مردمی به‌عنوان حرکتی مردمی و نوظهور سر برآورده که توانسته دسترسی فرهنگی را از حالت متمرکز خارج و «تماشای فیلم» را به تجربه‌ای مشترک برای شهر و روستا تبدیل کند. اکران مردمی عمار، یکی از پیشگامان عرصه اکران مردمی در کشور است که با رویکردی متفاوت، سینما را از انحصار سالن‌ها بیرون آورده و به دست خود مردم سپرده است. این مدل، برخلاف شیوه‌های متداول پخش فیلم که عمدتاً در اختیار دفاتر پخش بزرگ یا زنجیره‌ای قرار دارد، بر پایه مشارکت مردمی، شبکه‌سازی محلی و خودسازماندهی فرهنگی شکل گرفته است. سامانه اکران مردمی، با فراهم آوردن امکان ثبت‌نام، انتخاب فیلم، دریافت نسخه دیجیتال و راهنمای اکران برای عموم مردم، اکران را به فرآیندی آسان، کم‌هزینه و گسترده تبدیل کرده است. این پلتفرم تاکنون هزاران نفر از جوانان، فعالان فرهنگی، طلاب، مربیان پرورشی، دانشجویان و حتی مادران خانه‌دار را به شبکه پخش مردمی سینما در کشور متصل کرده است. شکاف در دسترسی فرهنگی پراکندگی جغرافیایی سالن‌های سینما در ایران به شدت نابرابر است. مطابق با آخرین آمارهای رسمی، بیش از ۷۰ درصد ظرفیت سینمایی کشور در کمتر از ۱۰ شهر بزرگ متمرکز شده است. این تمرکزگرایی باعث شده تا میلیون‌ها نفر از ایرانیان، به‌ویژه در شهرهای کوچک و روستاها، هرگز تجربه حضور در سالن سینما را نداشته باشند. با وجود سرمایه‌گذاری‌های محدود دولتی برای ساخت سالن در شهرستان‌ها، روند توسعه فیزیکی زیرساخت‌های سینمایی کند و پرهزینه بوده است. همین مسئله، زمینه‌ساز شکل‌گیری راهکارهای جایگزینی چون «اکران سیار» یا «اکران مردمی» شده است؛ مدلی که برخلاف سالن‌سازی سنتی، انعطاف‌پذیر، کم‌هزینه و چابک است و توانسته مرزهای جغرافیایی و طبقاتی سینما را درنوردد. رشد کم‌سابقه مخاطب و درآمد در سال ۱۴۰۳، مجموعه فیلم‌هایی که از طریق مدل اکران مردمی در سطح کشور به نمایش درآمدند، موفق شدند بیش از ۱ میلیون و ۲۰۰ هزار مخاطب جدید را به جامعه سینمایی ایران اضافه کنند. این رشد کم‌سابقه، در کنار فروشی بالغ بر ۲۰ میلیارد و ۷۵۷ میلیون تومان نشان‌دهنده ظرفیتی قابل‌توجه در حوزه توزیع فرهنگی است؛ ظرفیتی که تاکنون کمتر مورد توجه جدی در برنامه‌ریزی کلان فرهنگی قرار گرفته بود. این ارقام، فراتر از یک موفقیت مالی یا آماری، نشان‌دهنده شکل‌گیری نوعی «الگوی بومی توزیع فرهنگی» است که بر اساس مشارکت مردمی، چابکی اجرایی و بهره‌گیری از ظرفیت نهادهای فرهنگی محلی بنا شده است. عدالت رسانه‌ای در عمل برخلاف تمرکز سینماها در کلان‌شهرها، این مدل از اکران، مفهوم «عدالت رسانه‌ای» را از دل شعارها بیرون کشیده و آن را به واقعیتی ملموس بدل کرده است. حالا دیگر سینما تجربه‌ای لوکس و شهری نیست بلکه تبدیل به ابزاری برای پیوند فرهنگی، نشاط اجتماعی و افزایش سطح آگاهی عمومی در اقصی‌نقاط کشور شده است. جریان اکران‌های مردمی، حالا یک قهرمان واحد ندارد، بلکه می‌توان از آن به عنوان جنبشی مردمی و چندضلعی یاد کرد که با پشتوانه نهادهای متنوع و مشارکت‌های مردمی، تماشای فیلم را به بخشی از زندگی روزمره در شهرها و روستاهای کوچک تبدیل کرده است. اکران مردمی نه‌تنها راهی برای پر کردن خلأ سینما در مناطق محروم است، بلکه مدلی پایدار و الهام‌بخش برای توسعه فرهنگی و بازتعریف عدالت رسانه‌ای به شمار می‌آید؛ الگویی که می‌تواند در سایر عرصه‌های فرهنگی و هنری نیز به کار گرفته شود. اکران مردمی عمار به‌طور گسترده در مساجد، مدارس، حسینیه‌ها، خانه‌های فرهنگی، اردوهای جهادی، پارک‌های شهری، راهیان نور، و حتی حیاط منازل برگزار می‌شود. این انعطاف‌پذیری، اکران مردمی را به یک ابزار توزیع فرهنگی دقیقاً منطبق با نیازهای مناطق محروم و کم‌برخوردار تبدیل کرده است. نهادهای فعال و نقش‌آفرین سه بازیگر اصلی این جریان فرهنگی عبارتند از: هر یک از این نهادها با رویکرد و ظرفیت‌های متفاوت، در تحقق هدف گسترش دسترسی به سینما مشارکت داشته‌اند. اکران مردمی عمار امسال علاوه بر پویانمایی، مستند و فیلم کوتاه، ۹ فیلم سینمایی را به گنجینه آثار خود افزود که با ۸۸۳۰ نوبت اکران، موفق به جذب بیش از نیم میلیون نفر مخاطب شد. اکران مردمی عمار در عین حال توانسته جریان‌سازی فرهنگی را در میان فعالان مردمی و تشکل‌های فرهنگی تقویت کند؛ افرادی که خود به عنوان پخش‌کننده، تسهیل‌گر و مروج فرهنگی در محل زندگی‌شان عمل می‌کنند. اکران‌ سیار برای سینمای ایران ۲۰ میلیارد درامد داشت؛ جریان‌سازی فرهنگی بهمن سبز، نهادی زیرمجموعه حوزه هنری انقلاب اسلامی، با در اختیار داشتن ۶۰ سینما و ۱۹۲ سالن نمایش با بیش از ۳۱ هزار صندلی، به یکی از مهم‌ترین نهادهای سینمایی کشور بدل شده است. اما شاید مهم‌ترین ابتکار این نهاد، اجرای طرح اکران سیار باشد. این طرح با استفاده از تجهیزات مدرن، تیم‌های اجرایی آموزش‌دیده و همکاری با نهادهای محلی، امکان پخش فیلم در مدارس، مساجد، سالن‌های چندمنظوره و حتی فضای باز را فراهم کرده و در برخی موارد، به اولین مواجهه کودکان و نوجوانان با سینما منجر شده است. انجمن سینمای جوانان ایران نیز با در اختیار داشتن شبکه‌ای وسیع از دفاتر استانی، نقش مهمی در پشتیبانی و اجرای اکران‌های محلی دارد. این انجمن هم‌زمان یک نهاد آموزشی و یک بازوی اجرایی برای توسعه فرهنگ تصویری محسوب می‌شود. از یک حرکت چریکی فرهنگی تا الگوی رسمی توسعه فرهنگی به گزارش مهر ، اکران مردمی، امروز دیگر یک ابتکار کوچک نیست. این مدل، به لطف پلتفرم‌هایی چون «سینما مردم» و نهادهایی مانند بهمن سبز، به یک الگوی توسعه فرهنگی مردمی و بومی در ایران بدل شده که نه‌فقط در دسترسی فرهنگی، بلکه در حوزه‌هایی چون توانمندسازی محلی، آموزش عمومی، و عدالت رسانه‌ای نیز قابل تعمیم و الگوبرداری است. در دورانی که گسترش پلتفرم‌های دیجیتال با سرعت زیادی در حال وقوع است، اکران مردمی عمار نشان می‌دهد که تکنولوژی، اگر با سرمایه اجتماعی و اراده فرهنگی همراه شود، می‌تواند مسیر تازه‌ای در توسعه فرهنگی بگشاید؛ مسیری که نه از بالا به پایین، بلکه از دل مردم به سوی آینده حرکت می‌کند. ]]> سینما Mon, 28 Apr 2025 04:41:26 GMT http://www.honarnews.com/vdcj8aeh.uqehtzsffu.html http://www.honarnews.com/vdcizya3.t1a3p2bcct.html به گزارش هنرنیوز، محمدرضا صابری، دبیر و سخنگوی انجمن سینماداران با بیان تسلیت برای جان‌ باختن تعدادی از هم‌وطنان در فاجعه اسکله رجایی بندرعباس و همچنین ابراز همدردی با آسیب‌دیدگان، اعلام کرد: در جلسه فوق‌العاده هیأت مرکزی انجمن که امروز (یکشنبه هفتم اردیبهشت‌ماه) برگزار شد، مصوب شد که سینماهای سراسر کشور فردا، دوشنبه ۸ اردیبهشت ماه ۱۴۰۴ تعطیل باشند. او گفت: جامعه سینمایی و سینماداران و ما در انجمن سینماداران از این غم بزرگ داغدار هستیم و امید داریم که آسیب‌دیدگان این حادثه تلخ هرچه سریعتر بهبود یابند. ظهر شنبه ۶ اردیبهشت ماه انفجار در کانتینرهای اسکله رجایی بندرعباس باعث جان باختن و مجروح شدن تعداد زیادی از هم‌وطنان شد. عملیات اطفای حریق و نجات همچنان ادامه دارد. ]]> سینما Mon, 28 Apr 2025 04:35:02 GMT http://www.honarnews.com/vdcizya3.t1a3p2bcct.html http://www.honarnews.com/vdcf1ed1.w6d10agiiw.html به گزارش هنرنیوز ، سینماها در فروردین امسال، ۲ میلیون و ۳۷۰ هزار نفر مخاطب داشتند که این تعداد مخاطب، ۲۰۱ میلیارد و ۳۸۷ میلیون تومان به گیشه واریز کردند. این آمار نشان می‌دهد تعداد مخاطبان فروردین امسال در مقایسه با مدت زمان مشابه سال گذشته، یک‌ونیم درصد رشد داشته است. این عملکرد در شرایطی برای فروردین امسال رقم خورده که سینماها طی ۳ روز نخست امسال تعطیل بودند و این عامل، شتاب استقبال از فیلم‌ها را با کندی همراه کرد. همچنین پخش سریال «پایتخت» نیز از دیگر دلایلی بود که تاثیر مستقیمی بر روی فروش فروردین امسال داشت. با این شرایط، این میزان رشد حداقلی مخاطب به نسبت فروردین سال گذشته، خوب ارزیابی می‌شود. پخش سریال «پایتخت» تاثیر منفی مستقیمی بر روی فروش فروردین امسال داشت در نخستین ماه امسال، کمدی «دایناسور» بهترین عملکرد را داشته است. این فیلم موفق شد تا با جذب ۷۳۷ هزار مخاطب، ۶۵ میلیارد و ۳۰۰ میلیون تومان فروش داشته باشد. دومین فیلم پراقبال این ماه، «موسی کلیم‌الله» است که این فیلم با ۴۲۳ هزار مخاطب، به گیشه ۳۴ میلیارد و ۲۰۰ میلیون تومانی رسید. «کوکتل مولوتف» نیز ۳۶۶ هزار مخاطب داشت و توانست ۳۴ میلیارد تومان بفروشد. میزان اقبالی که در یکی از پرفشارترین دوران اقتصادی کشور به ثبت رسید، این نوید را می‌دهد که در اردیبهشت ماه و با افزودن فیلم جدید، شدت استقبال به‌مراتب بالاتر خواهد رفت کمدی «۷۰سی» در پنجمین ماه اکران خود، ۲۴۲ هزار مخاطب داشت و ۲۲ میلیارد و ۱۰۰ میلیون تومان فروخت. «رها» در این ماه، ۱۷۷ هزار مخاطب جذب کرد و توانست به گیشه ۱۷ میلیارد و ۱۰۰ میلیون تومانی برسد. «پسر دلفینی» نیز با ۱۷۶ هزار مخاطب و فروش ۱۳ میلیارد و ۶۰۰ میلیون تومانی، در رده ششم پراقبال‌ترین فیلم‌های فروردین‌ماه قرار گرفت. به گزارش ایرنا ، سینماها در شرایطی چنین عملکردی را در فروردین‌ماه به ثبت رساندند که قطعا براساس دامنه انتظارها، این میزان استقبال خوب نبود. سینماها امسال را با تعطیلی آغاز کردند و تمام تعطیلات نوروز نیز با ماه رمضان در تلاقی بود. میزان اقبالی که در یکی از پرفشارترین دوران اقتصادی کشور به ثبت رسید، این نوید را می‌دهد که در اردیبهشت ماه و با افزودن فیلم جدید، شدت استقبال به‌مراتب بالاتر خواهد رفت. علی‌الخصوص آن‌که فیلم‌هایی چون «پیرپسر» نیز در شرف اکران است که محاسبات گیشه را با تغییراتی جدی همراه خواهد کرد. همچنین اکران فیلم‌هایی چون «صددام» و «بی‌سروصدا» نیز مخاطبان بسیاری را به سینماها خواهد کشاند که این اتفاق می‌تواند آغاز خوبی برای گیشه ۳ هزار میلیاردی امسال با ۴۰ میلیون مخاطب باشد. ]]> سینما Mon, 21 Apr 2025 07:14:52 GMT http://www.honarnews.com/vdcf1ed1.w6d10agiiw.html http://www.honarnews.com/vdcevf8o.jh8owi9bbj.html به گزارش هنرنیوز ؛ سریال «پایتخت» هفت فصلی شد، این اولین سریال در تاریخ کشور است که بنا به خواست و علاقه مردم هفت فصل آن ساخته شده است و هنوز چند قسمتی از پایان پخشش نگذشته که بسیاری کنجکاو هستند، بدانند قرار است فصل هشت هم در کار باشد و منتظر بمانند یا خیر. «پایتخت ۷» با همه حواشی فصل ششم بالاخره دوباره شکل گرفت، تیم جمع شد و سریال به پخش رسید. سریالی که توانست در ایام نوروز مخاطب را با خود همراه کند و اگرچه نقدهایی ممکن است به این فصل هم وارد باشد اما رکوردهایی که این سریال در تلوبیون (سامانه‌ای که بازدیدهای مخاطبان را هم نمایش می‌دهد) ثبت کرد و بیش از ۶۰ میلیون بازدید را شامل می‌شد، حاکی از یک اتفاق بود. اتفاقی که یک بار دیگر ثابت کرد فضای سرگرم کننده، حضور چهره‌ها، سریالی که برندسازی کرده است و موقعیت‌ها و شخصیت‌هایی که شبیه زندگی واقعی مردم هستند، همه می‌تواند برگ برنده‌های یک سریال موفق باشد که تلویزیون نه تنها نباید آنها را از دست بدهد که باید سعی کند بیش از پیش از این برندها حفاظت شود. سیروس مقدم کارگردان هفت فصل «پایتخت» بعد از یک دوره چهار ساله که این سریال ساخته نشد با خبرگزاری مهر گفتگویی داشته و درباره این چند سال و همچنین شروع به کار دوباره تیم «پایتخت» در دوره اخیر مدیران صداوسیما صحبت کرده است. شروع به کاری که به گفته خودش بعد از یک دوره دلسردی پیش آمده بود و حالا قرار بود با یک انسجام دوباره آنچه را که چهار سال مردم از آنها مطالبه می‌کردند، بسازند. در ادامه قسمت اول این گفتگو را می‌خوانید: *آقای مقدم فکر می‌کردید با همه دغدغه‌هایی که مردم امروز دارند از مشکلات معیشتی تا گرانی و دیگر مسائل روزمره … باز هم «پایتخت» بتواند آنها را بخنداند؟ و به این میزان از مخاطب دست پیدا کند؟ سیروس مقدم: در طول این چهار سال شاید ارتباط ما با مدیران فرهنگی قطع شده بود ولی هرگز ارتباط با مردم قطع نشده بود. اگر مسافرت می‌رفتیم در ایران و خارج از ایران، یا در تاکسی و … همواره سوال مردم این بود که چرا «پایتخت» پخش نمی‌شود؟ نمی‌دانستند مشکلات چیست. آنها دلتنگی هایشان را می‌گفتند. اینکه عادت داشته‌اند با «پایتخت» سال خود را تحویل کنند. ما هم در جمع خود و تیم تولید که با هم در ارتباط بودیم این موضوع را مطرح کردیم که مردم این سریال را از ما طلب دارند و مطالبه می‌کنند. این احساس را درک می‌کردم که مخاطبان همچنان منتظر هستند اما باید اعتراف کنم که حتی خودم هم تصور نمی‌کردم این انتظار تا این حد شدید باشد. شاید دلیلش را بتوان در چند عامل جستجو کرد. اولاً دوری طولانی‌مدت از این مجموعه باعث نوعی دلتنگی در مخاطبان شد و دوم اینکه به نظرم بسیاری از شایعات و حواشیِ بی‌اساسی که حول «پایتخت ۶» شکل گرفت، به مرور زمان وجاهت عقلانی خود را از دست داد و فهمیدند غیرمنطقی بوده است. اگر «پایتخت ۶» به خاطر کرونا تعطیل نمی‌شد و فینالی که تنابنده و نویسنده طراحی کرده بودند تا قسمت آخر ساخته می‌شد همه این حواشی فراموش می‌شد. همان‌طور که در مورد «پایتخت ۵» اتفاق افتاد. آنجا هم ابتدا بحث‌هایی درباره داستان پیش آمد و با ادامه قصه رفع شد. *بعد از آن ۲ قسمت نهایی هم ساخته شد... ولی هیچ ارتباطی به فصل ۶ نداشت. در فصل ۶ بهتاش قرار بود به تیم دیگری برود و در تیمی از اروپای شرقی بازی کند. اما در شرایط کرونا فرودگاه‌ها بسته شد و ما نتوانستیم قصه مد نظر خودمان را بسازیم. *تولید این فصل از مجموعه، حتی در مرحله نگارش فیلمنامه، زمان زیادی طول کشید، دلیلش حساسیت شما و تیم بود یا موارد دیگر؟ چون ما به عنوان خبرنگار که از مدیران جویای سریال بودیم دائم از مذاکره و رایزنی با اهالی «پایتخت» می‌گفتند. چرا این روند اینقدر طولانی شد؟ ابتدا بگویم شما اولین فردی هستید که با او پس از چهار سال، درباره «پایتخت» گفتگو می‌کنم و از این حیث این سخنان می‌تواند تازگی داشته باشد. پس از وقفه طولانی در تولید و تغییرات مدیریتی در سازمان، نهایتاً ارزیابی‌های کارشناسی نشان داد که «پایتخت» آنقدر که به جامعه و این کشور خدمت کرده، بدی نکرده است. به آن جفا شد و مستحق برخوردی که با آن شد، نبود؛ جفایی که خود من به این نتیجه رسیده بودم که بروم و نقاشی کنم و نمایشگاه برگزار کنم. *یعنی شما کاملاً دلسرد شده بودید از تولید «پایتخت»؟ بله آن زمان نه تلفنی جواب دادم و نه سخنی گفتم و صبر کردم تا زمانی که حق به حقدار برسد. یک باره «پایتخت» بشود: «اسمشو نبر» و فصل ۶ را پخش نمی‌کردند، تا فصل ۵ روی آنتن می‌رفت و بعد به گونه‌ای برخورد می‌شد که انگار یک تیمی فصل ۶ را یواشکی روی آنتن برده است ضوابط تلویزیون را شما می‌دانید تا فریم آخر را باید هماهنگ جلو ببرید*چه اتفاقی بیشتر از همه شما را ناراحت کرد؟ ضمن اینکه نقدهایی هم به فصل ششم سریال وارد بود اما شاید نامه‌ای که آقای علی عسگری رئیس سابق صداوسیما خطاب به معاون سیما نوشت و از حواشی قسمت آخر با کلیدواژه‌هایی مثل «ستون پنجم دشمن» و … یاد کرد، مورد عجیبی بود. همان رویکرد باعث شد نگاه به «پایتخت» حسابگرانه شود. یک باره «پایتخت» بشود؛ «اسمشو نبر» و فصل ۶ را پخش نمی‌کردند، تا فصل ۵ روی آنتن می‌رفت و بعد به گونه‌ای برخورد می‌شد که انگار یک تیمی فصل ۶ را یواشکی روی آنتن برده است. ضوابط تلویزیون را می‌دانید که تا فریم آخر باید هماهنگ جلو ببرید. در آن شرایط، بسیاری از ما ترجیح دادیم به فعالیت‌های شخصی‌مان بازگردیم. آقای تنابنده و دیگر همکاران به پروژه‌های دیگری مشغول شدند و اتفاقاً پروژه‌های خوب کار کردند، نقش‌های خوب و جایزه‌های خوب گرفتند. اینگونه نبود که آدم‌های بیکاری باشند و فقط بخواهند با این سریال آنتن را پر کنند نه. ارزش‌هایی برایشان مهم بود! طبیعی است که بعد از این دلسردی طولانی تا اتصال دوباره برقرار شود و مدیرانی بر سر کار بیایند که به درک و شناختی برسند که به اصطلاح «در یک مسجد را برای یک بدنماز نمی بندند» کمی طول کشید. مدیرانی که به این نتیجه رسیدند «پایتخت» آن‌قدر که خدمت کرده، آسیب‌زا نبوده است. مهمتر اینکه یک سریال موفق و پربیننده را به دلیل یک اشکال تعطیل نمی‌کنند. تا این ارتباط برقرار شود و آن بدبینی دو طرفه به یک میزگرد و نشست مشترک تبدیل شود حداقل چهار ماه طول کشید تا زمینه برای همکاری مجدد فراهم شود. بالاخره یک روز این سه رأس مثلث شامل من، الهام غفوری تهیه کننده و محسن تنابنده، با سیمافیلم قراری گذاشتیم، حرف‌هایمان را زدیم و آنها نیز مشکلات خود را و خواسته تلویزیون را که «پایتخت» را می‌خواهد، بیان کردند. این را هم گفتند که هرچه در گذشته بوده به گذشته مربوط است و الان باید به سریالی فکر کنیم که خوب شروع کرده و خوب هم به پایان برد. ما آن زمان ایده‌ای نداشتیم. تنابنده و دیگر افراد تیم هم سر پروژه‌ها بودند. «پایتخت» به این شکل نیست که بنشینیم و بگوییم، مثلاً یک سریال درباره کفشدوزک بسازیم و تمام بلکه باید ایده‌ای باشد که بتواند داستان را روایت کند و موقعیت‌های مختلف را تعریف کند. زبان دار، سخنگو و پرحرف باشد. در عین حال ممنوعیت‌هایی هم وجود داشت و بخشی از بازیگران ما نمی‌توانستند باشند و باید تغییراتی در بازیگران ایجاد می‌کردیم. برخی بازیگران هم خودشان به این نتیجه رسیده بودند که نمی‌توانند حضور داشته باشند و «پایتخت» آورده‌ای برایشان نداشته است. تا به یک سوژه برسیم مدتی طول می‌کشید، تنابنده مدتی فکر می‌کند و ممکن است یک باره جرقه‌ای در ذهنش بزند و یا سه ماه طول بکشد. به همین دلیل، تا به این جرقه برسد، تنابنده باید تیم فکری اش را تشکیل دهد. ما هم شرط کرده بودیم که یا کار نمی‌کنیم یا کاری انجام می‌دهیم که بتوانیم از آن دفاع کنیم و شما هم بتوانید از آن دفاع کنید. *سیمافیلم چطور، آنها هم شرط گذاشتند؟ به هر حال سفارش دهنده کار است و شروط خود را داشت، شروط خیلی مشخص و مبرهن بود مثلاً باید جوانب و مسائلی را که در جامعه وجود دارد، در نظر بگیریم و درکل بر سر تفاهم‌های معمول که در کار وجود دارد، صحبت شد. تفاهم کامل ایجاد شد یعنی دست ما را کاملاً در انتخاب موضوع باز گذاشتند و تا پایان یک کلمه هم به عنوان خواسته یا سفارش ویژه که در فیلمنامه تزریق شود، به ما تحمیل نشد. از طرف تیم نویسنده، فیلمنامه ارائه و نظراتی داده می‌شد و برمی‌گشت. اگر آقای تنابنده این نظرات را قبول داشت، اصلاح می‌کرد و اگر قبول نداشت، دست نمی‌زد و تغییر نمی‌داد. ما در ارتباط تنگاتنگ با سیمافیلم بودیم، مشاور فیلمنامه فرد کارشناسی مثل آقای محمدرضا جعفری جلوه و همچنین ناظر کیفی هم علی اصغر داوودآبادی بود بنابراین تعامل راحت‌تر و سریع‌تر شکل گرفت، اگرچه کمی طول کشید تا به سوژه برسیم. تنابنده سوژه‌ای تعریف کرد و همه روی آن توافق کردند، سپس ماجرای شهاب سنگ، کمپر، ماشین پرنده و موقعیت‌ها و اتفاقات اضافه شد. این‌ها همه هزینه بر و زمان‌بر بودند و طبیعی است که نمی‌شد امروز قصه را نوشته و هفته دیگر کلید بزنیم. به عنوان مثال، فرآیند ساخت اتوبوس را توضیح می‌دهم؛ از زمانی که آقای تنابنده مشخص کرد که یک اتوبوس در فیلمنامه‌اش دارد که باید تبدیل به محل زندگی شود، تا زمانی که به اتوبوسی برسیم که بتواند در جاده حرکت کند و همه در آن بنشینند، حدود ۶ ماه طول کشید. *چقدر هزینه اش شد، خیلی‌ها از ۱۰ میلیارد تا ۳۰ میلیارد تخمین زدند؟ به قیمت‌ها ورود نکردم اما ما ابتدا سعی کردیم از شرکت واحد یک اتوبوس اسقاطی بگیریم و روی آن کار کنیم که نشد. به هر حال، فرآیند بروکراسی زمان بر بود. شرکتی این اتوبوس را به ما داد و حدود ۲ ماه پیمان قانع طراح صحنه سریال، آن را تجهیز کرد. مخاطب «پایتخت» هر بار دوست دارد اتفاق جدیدی ببیند، اگر مثلاً موتوری داریم که رحمت صاحبش است یک باکس با مدل خودش برایش طراحی می‌شود، لباس‌ها و جزییات همه برای تماشاگر ما تازه‌هایی دارد که در همه فصل‌های «پایتخت» این کار انجام شده است. درنهایت از زمانی که نگارش شروع شد و آرش عباسی روی متن کار کرد تا به قسمت اول برسیم، زمانی سپری شد چون بارها متن نوشته و توسط تنابنده تایید نمی‌شد و تغییر می‌کرد و بازنویسی می‌شد. *می‌توان گفت بازنویسی‌های این فصل بیشتر از فصل‌های قبل بوده است؟ فکر می‌کنم به جز «پایتخت ۲» که مثلاً سکانس گلدسته در قشم ۱۱ بار بازنویسی شد. اینجا بیشترین بازنویسی را داشتیم. تفاوت این بود که این سکانس‌ها همه بازنویسی می‌شدند، اما وقتی به صحنه می‌رسیدند، متناسب با صحنه و لوکیشن ساعت‌ها روی آن کار می‌شد. آرش عباسی تغییرات را وارد می‌کرد و این سکانس نهایی می‌شد. به همین دلیل، کار بسیار سخت بود و تا به سه قسمت اول برسیم، زمان زیادی گذشت. «پایتخت» متکی به ذهن و شعور محسن تنابنده است. یعنی ابتدا جرقه زده می‌شود، ذهن او به یک ایده می‌رسد و این ذهن پرورانده می‌شود. سپس او ابزاری نیاز دارد برای اینکه این‌ها به مرحله اجرا برسد و کار من از جایی شروع می‌شود که ذهن محسن را تبدیل کنم به تکنیکی که قرار است در صحنه اجرا شود *در این فصل محسن تنابنده سمت دیگری مثل کارگردان هنری پیدا کرد. در کارگردانی چطور تعامل داشتید و سهم تنابنده از این بخش چقدر بود؟ من چند جای دیگر هم گفته‌ام و الان هم می‌گویم که «پایتخت» متکی به ذهن و شعور محسن تنابنده است. یعنی ابتدا جرقه زده می‌شود، ذهن او به یک ایده می‌رسد و این ایده پرورانده می‌شود. سپس او ابزاری نیاز دارد برای اینکه اینها به مرحله اجرا برسد و کار من از جایی شروع می‌شود که ذهن محسن را تبدیل کنم به تکنیکی که قرار است در صحنه اجرا شود. ایده اش به بهترین شکل پیاده شود و در بهترین زوایا بتوانیم برداشت کنیم، بهترین لنز و بهترین زاویه انتخاب شود. به همین دلیل، یک کار با تعامل اما کاملاً متکی بر احترام و اعتماد متقابل به همدیگر بود. به جرات می‌توانم، بگویم که بین ذهنیت تنابنده به عنوان خالق و من به عنوان کسی که این مخلوق را شکل می‌دهم، تعارض یا ناهمخوانی وجود ندارد. در مورد همه این‌ها تفاهم کامل وجود دارد. *ممکن بود این فصل ورود بیشتری به کارگردانی و میزانسن و … داشته باشد؟ میزانسن و شکل‌گیری اتفاقی که در صحنه می‌افتد، جزئی از فیلمنامه است. در فیلمنامه مشخص است که آدم‌ها با هم چگونه ارتباط برقرار می‌کنند یا حرف می‌زنند، چایی می‌خورند یا مثلاً قهوه می‌خورند. اینها همه زیرمجموعه میزانسن است و اتفاقاً گروهی شکل می‌گیرد. آرش عباسی نویسنده نیز کنار تیم است. بازیگران هم پیشنهاداتی دارند. در تمام این سکانس‌ها بازیگران ایده‌های خود را دارند و هیچ‌کس خودش را سانسور نمی‌کند. برخی سکانس‌ها هم از قبل شکل می‌گیرد مثلاً سکانس خرس نمی‌شد، برویم در صحنه و بگوییم حالا تمرین کنیم. ما بر اساس میزانسن از قبل جلو رفتیم و این سکانس را گرفتیم. *در مورد خرس گفتید، پیمان قانع طراح صحنه سریال گفته بود سکانس خرس واقعی بود، دوست داریم درباره جزییات این سکانس بدانیم. سکانس خرس در «پایتخت» به گونه‌ای گرفته شد که همه سکانس‌های حیوانات در تمام دنیا گرفته می‌شوند. فیلم «از گوربرگشته» را نگاه کنید، یا دیگر فیلم‌های این چنینی مدل و فرمول مشخصی دارند و ما هم از تجاربی استفاده کردیم که در تمام دنیا استفاده شده است. چیزی من‌درآوردی وجود نداشت. طبیعی است که یک حیوان رفتار خودش را دارد، عادات و آداب خودش را دارد. هیچ وقت حیوان، به خصوص حیوانی مثل خرس، این‌گونه نیست که آموزش پذیر باشد. کار خودش را می‌کند، گرسنه می‌شود غذا را با سبک خودش می‌خورد، نه با سبک دیگری. به همین دلیل، ما از تجربه‌ای که در تمام دنیا شده بود، استفاده کردیم. یعنی ماکتی ساختیم که ابعادش از این اتوبوسی که داریم اندکی بزرگ‌تر بود تا جای دوربین‌های متعدد داشته باشیم و بتوانیم در واقع خرسی را که می‌چرخد در این کمپ دنبال کنیم. یک بار ما این سازه را در شیرگاه ساختیم و قرار بود خرس را بیاوریم آنجا و فیلمبرداری کنیم اما به این نتیجه رسیدیم که این کار را نکنیم. بهتر است به جای اینکه خرس بیاید پیش ما، ما برویم مهمان خرس شویم چون جانور ممکن است که تغییر دما اذیتش کند و آسیب ببیند. ۱۰ ساعت در ماشین برود و بیاید و این باعث شود آسیب روحی ببیند. نور زیاد ممکن است ناگهان عصبی‌اش کند و همه این موارد باعث شد ما به اصفهان و مکانی که خرس مورد نظر آنجا بود برویم. عین این سازه در اصفهان دوباره توسط پیمان قانع ساخته شد و خرس با عزت و احترام از جایی که زندگی می‌کرد، توسط مسئولان شهرداری آن مکان و محیط زیست، وارد دکور ما شد و ما با ۱۲ تا دوربین هر کاری که خرس انجام داد ضبط کردیم. کاری کردیم که خودش برای خودش حرکت کند. مثلاً نقطه‌ای را که می‌خواستیم سر کودک یعنی سالار را بو کند ظرف عسل گذاشتیم. آنچه که در تصویر دیده می‌شود که نزدیک بچه شده است در واقع عسل را بو می‌کند. یا برایش ماهی قرار دادیم. فکر می‌کنم دو تا سه ساعت آنجا بود و بعد هم خوابید و کار تمام شد. بعد از آن کار امیر ولی‌خانی مسئول جلوه‌های ویژه بصری شروع می‌شد که بر اساس آن در واقع بک‌گراند ساخت چون اینها همه در پرده سبز گرفته شده‌اند. ما در همه جا دوربین گذاشتیم و مثلاً برای قسمتی که لیس می‌زند هم دوربین کاشتیم. از شیشه‌های نشکن استفاده شد تا صورت او واضح دیده شود. قسمت‌هایی که بلند می‌شود و با نقی مواجهه دارد غذا آویزان کردیم و درواقع خرس برای این غذاها بلند می‌شود. بعد همه اینها با تصاویر اصلی جایگزین شد. در پایان هم با میشکا یعنی خرس مورد نظر خداحافظی کردیم. این سکانس برای خود من تجربه‌ای تازه بود. *و بعد این تصاویر با ری‌اکشن بازیگران هماهنگ شد؟ تصاویری از خرس واقعی در ماکت کمپر که توسط پیمان قانع ساخته شده بود در اصفهان فیلمبرداری شد سپس این تصاویر در کمپر واقعی در مشهد با بازیگران اصلی ضبط شده و اکشن‌ها و ری اکشن‌های آنها به حمله خرس گرفته شد. اینجا از خرسی استفاده شد که تصاویرش با حضور یک بازیگر تئاتر و تن‌پوش خرسی که بر تن‌دار داشت، گرفته شد. تن پوش خرس نیز توسط عادل بزدوده ساخته شده بود. مرحله بعد اضافه شدن بک گراندها و فوتیج ها به تصویر و تحویل آنها به مسئول جلوه‌های کامپیوتری امیر ولی‌خانی بود که در تمامی مراحل ساخت صحنه خرس در اصفهان مشهد و شمال کشور کنار ما بود. سپس سخت‌ترین و پیچیده‌ترین بخش کار که تدوین و نظم بخشیدن به پلان‌های گرفته شده توسط ۱۲ دوربین در ۲ مرحله بود آغاز شد. تصاویر متعدد و پراکنده و تلفیق پلان‌های خرس واقعی با اکشن بازیگرانی که مجزا صحنه را اجرا کرده بودند و پلان‌های تن‌پوش خرس و جزییات سخت دیگر به دست خشایار موحدیان تدوینگر مجموعه رسید. به این ترتیب سکانس خرس که کم نظیر و شگفت انگیز بود شکل گرفت، سپس موسیقی و صداگذاری درخشان هم آن را باورپذیرتر کرد. این نکته را هم بگویم که هدایت و مهیا کردن شرایط این مسیر سخت توسط تهیه کننده و تیم تولید با مدیریت علیرضا نجف‌زاده مدیر پروژه میسر شد. *فکر می‌کنم خیلی بهتر از سکانس گراز در آمد. شاید طراحی بیشتری برایش شد و زحمت بیشتری کشیده شده بود. حضور گراز موقعیت دراماتیک خاصی نداشت، فقط آن لحظه‌ای که به نقی می‌زد و او هوا می‌رفت این موقعیت ایجاد شد اما خرس بار دراماتیکی زیادی داشت. بالای سر بازیگران رفت و این خیلی کار سختی بود. پیش‌بینی صاحبش خیلی درست بود که هر نقطه‌ای که لازم است مکث کند، عسل بگذاریم. برای گراز بیشتر می‌خواستیم یک شروع داشته باشیم و تمام تجربه صحنه گراز را در صحنه خرس کامل کردیم. *بازخوردی از شخص خاصی داشته‌اید؟ حالا شاید دوست نداشته باشند که من نام ببرم. اما مطمئن باشید سریالی که اساسش تعلیق و گره‌افکنی بر اساس سنگی است که خانواده‌ای به خاطرش از یک کشور به یک کشور دیگر می‌روند و در یک اپیزود این سنگ گم می‌شود، ولی بیننده هیچ توجهی نمی‌کند و باز هم حواسش پی سیلی فهیمه و ماجراهای خانواده است کارش را درست انجام داده است. تنابنده بازیگران را جمع کرد و یک جمله را به آنها گفت که «بچه‌ها، این سکانس سکانس بهرام است. همه باید در جهت بهتاش بازی کنید. هیچکس دیگری وجود ندارد. همه بگذاریم که بهتاش این سکانس را بترکاند چون او اولین بار است که می‌خواهد داد دل هم نسلانش را بگوید» طبیعتاً این حرف هم حرف درستی بود *آن سیلی و اصلاً قسمت ۱۹ خیلی واکنش داشت و بسیاری سریال را تحسین کردند که هم قضاوت نمی‌کند و هم این جدال را محترمانه نشان می‌دهد. خیلی دوست دارم در مورد این سکانس بگویید که چگونه نوشته شد و خود بازیگران چگونه آن را درآوردند؟ من یادم است که وقتی می‌خواستیم سکانس را بگیریم، تنابنده بازیگران را جمع کرد و یک جمله را به آنها گفت که «بچه‌ها، این سکانس سکانس بهرام افشاری است. همه باید در جهت بهتاش بازی کنید. هیچکس دیگری وجود ندارد. همه بگذاریم که بهتاش این سکانس را بترکاند چون او اولین بار است که می‌خواهد داد دل هم نسلانش را بگوید». طبیعتاً این حرف هم حرف درستی بود و من هم در میزانسن و جایگاه دوربین‌ها سعی کردم این جمله تنابنده را رعایت کنم. یعنی نشان دهیم جای دوربین‌ها کجاست. بنابراین تنابنده روی این سکانس خیلی حساس بود و واقعاً بچه‌ها همکاری کردند. در واقع همان چیزی که صحبت شده بود، اتفاق افتاد. به همین دلیل است که همه خوب هستند. حتی رحمتی که در ۲ پلان بیشتر نیست، اما حالی که به او دست می‌دهد، همه درست است. حتی یک اتفاق هوشمندانه افتاده است؛ قبل از اینکه این لحظه اتفاق بیفتد هما می‌گوید «این بچه را بردارید و ببرید» چون نمی‌خواست کودک شاهد رفتار خشونت‌آمیز والدین یا فرزندان نسبت به یکدیگر باشد. این سکانس به شکلی بسیار هوشمندانه نوشته شد، ضبط شد، اجرا شد و پخش شد. *خود شما طرف بهتاش هستید یا طرفدار نقی که شاید در این سکانس به نوعی مظلومیتش دیده شد. ما به شوخی به محسن می‌گفتیم که خوب خودت را به مظلومیت زدی، ولی واقعاً مظلومیت نقی را شاید اولین بار در این سکانس دیدیم. ویدئوهایی بعد از این سکانس در فضای مجازی پخش شده بود که الهام غفوری به من نشان داد و برایم جالب بود. سکانس‌هایی را که نقی در فصل‌های قبل در حال کار و … بوده است در فلاش بک های سریال پیدا کرده بودند و با این سکانس ترکیب کرده بودند. در این سکانس وقتی نقی حرف می‌زند، به او حق می‌دهیم و به محض اینکه بهتاش دهانش را باز می‌کند، به او حق می‌دهیم. این یعنی اینکه سکانس درست است. به اعتقاد من این سکانس تله بازیگری همه است. مظلومیت نقی و حق گویی بهتاش و عصیان هما و اعتراض فهیمه … همه را می‌بینیم. *یکی از تاثیرات این سکانس هم روی حواشی مربوط به دستمزدها بود. گمانه زنی‌هایی درباره دستمزدها مطرح شد که برخی هم بعد از این سکانس یا دیگر سکانس‌های سریال گفتند حق عوامل است که هزینه خوب دریافت کنند. تمایلی دارید درباره حواشی بودجه سریال هم توضیح دهید؟ به نظرم اصلاً وارد این فضای زرد و سطحی نشویم. به نظرم مجسمه این بچه‌ها را باید طلا بگیرند و در تئاتر شهر و دانشکده‌های هنری بگذارند. کسانی که این حرف‌ها را می‌زنند به کشورهای دیگر بروند تا ببینند به هنرمندانشان چطور احترام می‌گذارند. ما به تاجیکستان رفتیم و مقبره‌ای که برای هنرمندانشان ساخته بودند به گونه‌ای بود که گویی در بهشت قدم می‌گذارید؛ اینقدر ارج و قرب قائل می‌شوند. محسن ۲ سال است که درگیر این پروژه است و هرچه گرفته باشد، کم گرفته است. باید ما هم قدر بهترین‌ها را بدانیم و ارج بگذاریم. ]]> سینما Mon, 21 Apr 2025 05:35:50 GMT http://www.honarnews.com/vdcevf8o.jh8owi9bbj.html