واقعیت امر این است که کمتر کسی در این کره خاکی از توانمندی‌های دو شهرستان امیدیه و رامشیر در شرق استان خوزستان اطلاع دارد.

به گزارش هنرنیوز، رامشیر جمعیتی حدود ۸۰ هزار نفر دارد. از شمال با اهواز و از جنوب با امیدیه مجاورت دارد و در ۳۵ کیلومتری ماهشهر قرار گرفته است. اين شهر كه محلیها به آن خلف آباد می‌گويند و هندوانه مرغوبی دارد در تاریخ در 13 بهمن 1384 به شهرستان تبدیل شد. کار بیشتر مردم آن کشاورزی است و رودخانه‌ای به نام جراحی از کنار شهر می‌گذرد. می‌گويند رامشیر توسط مولا خلف از قبیله مشعشعیان احداث گردید كه در حال حاضر شامل دو بخش مركزی و مشراگه است.

اماکن دیدنی رامشیر شامل امامزاده سید هاشم، موضیف میر عبداله، باغ مستوفی، سد انحرافی رامشیر،پارک ساحلی ، قدمگاه و بسياری از محوطه‌های باستانی آن هستند كه قطعا با ايجاد اداره ميراث فرهنگی در اين شهر و همچنين انجام كاوش‌های باستان شناسی قطعا تاريخ اين بخش از استان نيز در تاريخ ايران زمين متحول خواهد شد و زوايای پنهان اين شهرستان رو می‌شود. به همين دليل رامشير در سال 1388 با كشف يك تابوت اشكانی كه متعلق به يك كودك بود در صدر اخبار قرار گرفت.

در رامشیر شما می‌توانید مُضیف هم ببینید . مُضیف مکانی است برای مراسم قهوه خوری و جمع شدن اعراب در شرایط مختلف،

در نزديكي ساحل رودخانه رستورانی سنتی قرار دارد كه می تواند پذيرای گردشگران باشد.

اميديه

اما اميديه را در جنوب شرقی استان خوزستان پيش از اين چند بار ديده بودم كه اين بار متفاوت تر از قبل بود. شهر امیدیه بعد از اکتشاف نفت و گاز در سال ۱۲۷۹ خورشیدی آغاز به شکل‌گیری کرد كه ابتداء به سی‌برنج معروف بود. در اين سال زمین شناسان و مکتشفین به وجود ثروت های زیرزمینی در این منطقه که در گذشته دور نامی از آن در کتب تاریخی دیده نمی شد پی بردند.

این شهر دارای منابع و صنایع بسیاری از جمله نفت و گاز است و دارای تنوع قوميتی است. از مناطقی با فرهنگ‌های متفاوت تشکیل شده که بخش عمده آن به دلایل از جمله جنگ مربوط می شود. وجود صنايع متعدد از ديگر دلايل مهاجرپذير بودن اين شهرستان است.

اولین شهيد ایرانی در جنگ ایران و عراق را از شهرستان امیدیه می‌دانند كه ایرج دستیاری نام دارد و در ميانكوه عكس آن زينت بخش ورودی شهر است.

شهر امیدیه از دو گونهٔ مختلف منازل شخصی و شرکتی برخوردار است. منازل شرکتی در مناطقي همچون سیتایپ، کارگری‌ها و بخش میانکوه متمركز می‌باشند و از مناطق عمدهٔ شخصی نشین امیدیه می‌توان به علی آباد، پاچه کوه و شهرک مطهری نام برد. منطقه بسيار زيبا ميانكوه در فاصله كمی بيرون از شهر اميديه قرار دارد كه يكی از محلات اين شهر محسوب می شود كه يك كوه اين دو را از هم جدا كرده است.

استقرار اميديه در سر راه اصلی بين شهرهاي اهواز، بهبهان، بندر ماه‌شهر و در نهايت ديلم و گناوه در استان بوشهر آن ‌را از اهميتي مضاعف برخوردار ساخته است. شهرستان اميديه ‌در‌گذشته‌ای نه چندان دور جزو بندر ماهشهر به حساب می آمد. اميديه در جنوب خاوری استان خوزستان واقع شده و آب و هوای منطقه گرمسيری است. اين شهرستان از شمال به شهرستان رامهرمز از جنوب به هنديجان از خاور به بهبهان و از باختر به بندر ماهشهر محدود می‌شود.

بازديد از هسته نخستین شهر امیدیه، محلی به نام آسک در نزدیکی روستای آسیاب در جنوب خاوری امیدیه و بازديد از يك شبه آتشفشان که اکنون به «کوه سوخته» شناخته می شود، در کنار جاده امیدیه به آغاجاری جز ويژگی‌های اصلی اين سفر بود.. یک پدیده جالب زمین شناسی در این منطقه اتفاق می افتد و برای برگزاری Geo Tourism ایده آل است. کلا خوزستان برای این نوع از گردشگری ظرفیت ویژه ای دارد. در این مکان حفره‌های وجود دارد که گاز متان از آن بیرون می آید و آن پودر زرد رنگ، گوگرد است که از دل زمین بیرون می تراود. اگر دستتان را بر روی این حفره بگیرید گرمای ناشی ازخروج گاز را احساس می کنید

اميديه که در گذشته دارای راه آهن بود هم اكنون دارای فرودگاه است.

امیدیه ، آغاجری و رامشیر در صورت توجه، اقبال برخورداری از منفعت گردشگری را خواهند داشت:

خیلی ها نمی دانند حتی آغاجاری کجای این مملکت قرار دارد اما این شهر در ابتدای قرن حاضر (قرن چهارده هجری شمسی) با حضور آپارات‌ها، سینما داشته. سالن این سینما هنوز تنها سالن برگزاری مراسم در این شهر است.



مجتبی گهستونی