این داستان‌نویس گفت: نگارش این رمان را مهرماه سال گذشته آغاز کردم که مردادماه امسال پایان یافت و هم‌اکنون مراحل پایانی چاپ را در انتشارات عصر داستان می‌گذراند.
او درباره داستان و موضوعی که در این رمان دست‌مایه نگارش اثر قرار گرفته نیز گفت: خیلی مایل نیستم قبل از چاپ درباره موضوع و محتوای رمان سخن بگویم، چون دوست ندارم موضوع کتاب لو برود. داستان مربوط به مشغله‌های یک نویسنده برای نگارش یک فیلم‌نامه و درگیری‌های او با تهیه‌کننده، کارگردان و دیگر عوامل ساخت فیلم است.
مؤذنی همچنین گفت: پس از انتشار رمان «دوازدهم» می‌خواهم یک‌سری از مقالاتم را در رابطه با عناصر داستان به اضافه‌ی تجربیات شخصی‌ام از ۳۰ سال نویسندگی در قالب یک کتاب منتشر کنم. در این کتاب چند داستان ایرانی را انتخاب کرده‌ام و عناصر داستانی آن‌ها را مورد بررسی قرار داده‌ام.
این نویسنده در ادامه درباره‌ی شمارگان پایین رمان‌های ایرانی و علت کم شدن استقبال مخاطبان از این رمان‌ها، اظهار کرد: این‌که گفته می‌شود مخاطبان رمان‌های ما کم است، مربوط به بخش رمان‌های جدی ما می‌شود که این موضوع هم به خاطر مسأله‌ی سانسور و سیاست‌های وزارت ارشاد در اعمال ممیزی بر روی آثار است که در نهایت باعث شده مخاطبان اعتمادشان را به اثر خلق‌شده و منتشرشده از دست بدهند؛ مانند مخاطبان تلویزیون که به دلیل مسأله‌ی سانسور به فیلم‌هایی که از آن پخش می‌شود، اعتماد ندارند. به همین خاطر است که تیراژ ادبیات جدی ما که قبل از انقلاب در حدود ۳۰۰۰ نسخه بود، امروز کاهش پیدا کرده است که معنی آن این است که فاصله‌ی بدنه‌ی جامعه با قشر متقکر افزایش پیدا کرده‌ است.
مؤذنی افزود: این موضوع که مخاطبان گمان می‌کنند این وزارت ارشاد است که تعیین می‌کند نویسندگان چه بنویسند و مخاطبان چه بخوانند، باعث بی‌رغبتی برای خواندن رمان‌های جدی، هنری و تجربی است و این موضوع درباره رمان‌های عامه‌پسند ما صدق نمی‌کند.
او همچنین گفت: مسأله استقبال کم مخاطبان از ادبیات جدی در تمام دنیا و کشورهای توسعه‌یافته نیز شبیه به ایران است. در آن‌جا هم آثار هنری و تجربی با استقبال کم مواجه می‌شوند و تیراژهای بالای کتاب‌ها مربوط به ادبیات عامه‌پسند است. در اروپا و آمریکا تیراژ آثار جدی، تجربی و هنری حدود ۳۰۰۰ نسخه است که البته کمی از ما بهتر هستند. بنابراین به نظر من تیراژ پایین ادبیات جدی در ایران اشکال نویسندگان این بخش از ادبیات ما نیست. 
او ادامه داد: ضمن این‌که در حوزه‌ی ادبیات عامه‌پسند هم می‌تواند آثار خوبی تولید شود و به بدنه‌ی جامعه راه پیدا کند تا برای سطوح فکری مختلف جامعه اثرگذار باشد و در این‌جا مهم این است که آثار از ارزش‌های کیفی مناسب برخوردار باشد، بنابراین باید میزان استقبال از گونه‌های ادبی را با توجه به طبقه‌بندی‌های آن‌ها انجام دهیم و برای آن‌ها تفکیک قائل شویم.
علی مؤذنی متولد سال ۱۳۳۷ است که تا به حال آثار متعددی در حوزه‌ی داستان‌نویسی و همچنین فیلم‌نامه و نمایشنامه نوشته است. «خوش‌نشین» آخرین رمان منتشرشده‌ی اوست که به تازگی به چاپ دوم رسیده است.