کتاب «قندان و نمکدان» تألیف و پژوهش محمد جعفری قنوانی در حوزه‌ی فرهنگ عامه از سوی نشر قطره به چاپ رسیده است. این کتاب دربرگیرنده‌ی لطیفه‌هایی از فرهنگ مردم ایران است.
به گفته‌ی مؤلف، این کتاب مجموعه‌ای از لطیفه‌هایی است که مستقیم از زبان مردم گوشه و کنار ایران ثبت شده‌ و بسیاری از این لطیفه‌ها را بزرگان ادب فارسی در آثار خود نقل کرده‌اند. او در در مقدمه‌ای مفصل به تبیین سیر تحول لطیفه در ادبیات ایران پرداخته است.
همچنین در اسفند سال گذشته به قلم قنواتی، تصحیح کتاب «جامع الحکایات» در حوزه‌ی ادبیات عامه مربوط به قرن ۱۰ و ۱۱ هجری منتشر شد. از کتاب «جامع‌ الحکایات» حدود ۶۰ نسخه در کتابخانه‌های مختلف دنیا وجود دارد که تعداد داستان‌ها و همچنین روایت‌های آن‌ها با هم فرق دارد. بعضی از داستان‌های این نسخه‌ها شبیه هم هستند؛ ولی روایت‌های آن‌ها با یکدیگر متفاوت است. به گفته‌ی مصحح، قدیمی‌ترین داستان‌های این کتاب به قرن دهم و جدیدترین آن‌ها به ۱۱۰ سال پیش برمی‌گردد. نسخه تصحیح‌شده مربوط به «کتابخانه گنج‌بخش» پاکستان است. تعداد داستان‌های این نسخه شامل ۲۳ داستان می‌شود که هیچ‌کدام نویسنده ندارند، ولی نام کاتب کتاب مشخص است. هر داستان به طور متوسط ۲۰ صفحه می‌شود که به احتمال قریب به یقین در قرن ۱۲ کتابت شده‌اند. اما در پایان کتاب تاریخ وجود ندارد. ولی با این حال و بر اساس شعرهای پایان کتاب، می‌توان حدس زد که کتاب در پایان قرن یازدهم و یا اوایل قرن دوازدهم نوشته شده است.
او همچنین پیش‌تر نسخه دیگری از کتاب «جامع الحکایات» مربوط به کتابخانه آستان قدس رضوی را تصحیح و منتشر کرده است.