سید‌علی محمد رفیعی با اشاره به این تصحیح اظهار کرد: منابع و نسخه‌های اساس این تصحیح جدید از دیوان حافظ، به قبل از سال ۸۳۰ هـجری قمری تعلق دارند و گزینش قرائت‌های آن بر پایه روشی که مصحح، آن را علمی می‌داند، صورت گرفته است.
وی در ادامه با اشاره به مقدمه‌ای ۷۰ صفحه‌ای در ابتدای این اثر درباره ویژگی‌های تصحیح علمی دیوان حافظ و نقد روش‌های دیگران در تصحیح آن گفت: تصحیح علمی دیوان حافظ به تعریف من به طور کلی، نخست شامل گزینش کهن‌ترین منابع موجود از نیمه اول سده نهم هجری قمری (حداکثر تا ۴۰ سال پس از درگذشت حافظ) می‌شود. سپس دادن یک امتیاز به پشتوانه یک قرائت در اختلاف قرائت‌ها، دو امتیاز به پشتوانه کهن‌ترین نسخه و توالی نسخه‌های کهن پشتوانه یک قرائت و سپس محاسبه امتیازهای یک قرائت است. قرائت گزیده، قرائتی است که بیشترین امتیاز را داشته باشد. با این روش، قرائتی برگزیده می‌شود که کهن‌ترین و اصیل‌ترین قرائت است.
به گفته رفیعی با روش علمی به کار رفته توسط وی می‌توان به سخن حافظ دست یافت؛ بدون اینکه نیاز به روش‌های ذوقی و غیرعلمی باشد.
رفیعی همچنین با اشاره به نقد روش‌های دیگر در تصحیح دیوان حافظ افزود: اغلب تصحیح‌های قبلی، از نسخه‌هایی فراتر از محدوده نیمه اول قرن نهم بهره می‌برند و مهم‌تر این که در گزینش قرائتی از میان اختلاف قرائت‌ها، از روش‌های ذوقی، قیاسی و التقاطی استفاده می‌کند. آنها با ذوق و سلیقه خود، قرائتی را بر می‌گزینند که به گمان آنها «بهتر» است. در نتیجه ممکن است انتخاب آنها سخن حافظ باشد، ممکن است نباشد. روش‌های آنها دارای تناقض‌ها و اشکال‌هایی منطقی و روش‌شناختی است و با تعریف درست تصحیح (دستیابی به سخن شاعر) سازگاری ندارد.
رفیعی ادامه داد: من در مقدمه خودم بر تصحیح دیوان حافظ که با عنوان «روش علمی تصحیح دیوان حافظ» منتشر شده است، ۹ اشکال را به روش‌های غیرعلمی وارد کرده و اشکال‌های منطقی روش‌های دیگران در تصحیح دیوان حافظ را بر شمرده‌ام و سپس به اثبات مبنای روش علمی پرداخته و به شبهه‌هایی درباره روش علمی پاسخ گفته‌ام.
وی همچنین افزود: متن سروده‌های حافظ در این اثر دارای اعراب‌گذاری و نشانه‌گذاری لازم برای خوانش درست متن و ذکر نسخه بدل‌هایی هستند که تغییرات حافظ در سروده‌هایش را نشان می‌دهند. در پانوشت صفحات نیز توضیحی کوتاه برای دشواری‌های متن آمده است.
رفیعی در پایان گفت: ویراست‌های پیشین این نسخه از تصحیح علمی دیوان حافظ، پیش از این به ۱۷ نوبت چاپ با شمارگان ۸۷۵۰۰ نسخه از سوی نشر قیانی چاپ شده رسید و تازه‌ترین ویرایش و اصلاح من بر دیوان حافظ که متن نهایی و کامل و بدون ایراد از این تصحیح است را این ناشر به تازگی منتشر کرده است.
