نوربخش درباره این کتاب گفت: در این اثر به بررسی سبک عراقی، به‌عنوان سبکی که در سلامت زبان و گفتار سرآمد سبک‌های ادبیات فارسی است، پرداخته‌ام.
وی ادامه داد: اوج سبک عراقی در قرن هفتم و هشتم و با اشعار سعدی و حافظ بوده است. سعدی مظهر غزل‌های عاشقانه و حافظ مظهر غزل‌های عارفانه است، بنابراین بازشناسی این سبک کمک شایانی به زبان‌شناسان و علاقه‌مندان به زبان فارسی می‌کند.
این پژوهشگر زبان کنونی پارسی را متاثر از سبک عراقی معرفی کرد و افزود: به علت وجود بزرگانی چون حافظ و سعدی و همچنین غنای ادبی که در آثار این بزرگان وجود دارد زبان کنونی ما متاثر از این سبک است.
وی در پایان انتخاب عنوان این کتاب را بر گرفته از یکی از غزلیات سعدی عنوان کرد.