احمدرضا معتمدی در نشست فیلم «آلزایمر» گفت:«آلزایمر»تقابلی بین باورها وناباوری هااست که زندگی امروز دچار آن است.

در ابتدای این نشست گلاب آدینه که به جای به علت تاخیر مهدی هاشمی به روی صندلی مهدی هاشمی نشسته بود در مورد فیلم آلزایمر گفت: من به عنوان مخاطب فیلم را2 بار دیدم که بسیار از تماشای آن لذت بردم و بر این باورم که فیلم «آلزایمر» از معدود کارهای سینمایی ایران است که به باورها و ناباوری ها می پردازد و تقابل و مناظره ای بین این دو تفکر است.

در ادامه این نشست معتمدی کارگردان فیلم «آلزایمر» گفت: در ارتباط با سینمای ارزشی، فکری، معناگرا و حقیقت گرا تصور بر این است که اگربرای فیلم مضمونی دینی انتخاب کنیم به آن می رسیم اما درتماشای آثار شاهد این هستیم که با انتخاب تنها مضمون نمی شود به هدف خود در فیلم رسید بلکه در یک فیلم باید به یک ساختار برسیم ساختاری که در آن محتوا در یک فرم جای گیرد اگر بتوانیم به این مهم دست پیدا کنیم می توانیم به سینمای معنوی برسیم بنابراین در این کار تمام تلاش ما این بوده که به این سینما نزدیک شویم.

وی افزود: وقتی با ایده ای در یک داستان رو به رو می شویداین ایده باید به نحوی در یک مضمون داستانی عرضه شود که در ساختار داستان با تعلیق و کنشی روبه رو شویم تا منطق داستانی را تجربه شود مسئله ای که در این فیلم مطرح است دو لایه ای بودن است که در لایه اول شاهد یک موقعیت طنز و رابطه عاشقانه هستید و در لایه دوم به مسئله ایمان می پردازد و پالس های مثبت و منفی این فیلم.

مهدی هاشمی هم در این نشست گفت: در این فیلم افراد در قالب مفاهیم فلسفی بودند مفاهیمی که به شکل افراد به داستان شکل می دهند و باید آن را باورپذیر می ساخت. من فکر می کنم بازیگر برای اینکه بتواند نقش خود را خوب نشان دهد باید در خدمت روحیه و سلیقه بازیگر باشد که در این فیلم معتمدی با روحیه فلسفی خود ما را اصلاح می کرد.