تهمينه ميلاني با اشاره به اينكه همچنان علاقه‌مند به ساخت پروژه دفاع مقدسي «تنهايي پرهياهو» است، گفت: من هرگز از ساخت «تنهايي پرهياهو» انصراف نداده‌ام اما در عين حال، ديگر حاضر به همكاري با حوزه هنري نيستم و مايلم فيلم در جايي ديگر ساخته شود.

به گزارش هنر نیوز ،تهمينه ميلاني در گفت‌وگو با فارس، در خصوص توقف پروژه «تنهايي پرهياهو» در مرحله پيش‌توليد گفت: در مدت اخير مسئولان حوزه هنري بارها از من خواسته اند كه فيلمنامه «تنهايي پرهياهو» را به جشنواره دفاع مقدس معرفي كنم اما به دليل اين كه من ديگر هيچ اطميناني به حوزه هنري ندارم، از انجام اين كار خودداري كردم چرا كه به نظر مي‌رسد در مسئولان حوزه دركي از فعاليت‌هاي هنري وجود ندارد.

وي ادامه داد: با وجود آن كه حوزه هنري بارها رفتار نادرستي با ما داشته است اما باز هم هر بار از گناهان دوستان گذشته‌ام و با آنها همكاري كرده‌ام اما با شرايط موجود، ديگر علاقه‌اي به همكاري با حوزه هنري ندارم.

اين كارگردان سينماي ايران خاطرنشان كرد: مشكلات من با حوزه هنري به 12 سال قبل و زمان پخش فيلم سينمايي «دوزن» بازمي‌گردد كه در آن زمان من مبلغ 25 ميليون تومان را به جاي حوزه هنري به عنوان ماليات پخش «دو زن» پرداخت كردم در حالي كه من شخص حقيقي و سهام‌دار تيم بودم و اصلا نبايد اين ماليات را پرداخت مي‌كردم اما حوزه هنري اعلام كرد كه ما بخشودگي مالياتي داريم و نبايد اين مبلغ را پرداخت كنيم و به همين دليل، من مجبور شدم اين مبلغ را به اداره ماليات بپردازم كه در نهايت از اين 25 ميليون تومان بلوكه شده كه 12 سال قبل مبلغ بسيار زيادي بود تنها 5 ميليون تومان را به من بازگرداندند.

ميلاني خاطرنشان كرد: بعدها رئيس وقت حوزه هنري آقاي بنيانيان، با من صحبت كرد و قرار شد كه از طريق آقاي فردلو اين مشكل كارشناسي شود كه در نهايت ايشان حق را به من دادند اما باز هم اين مسئله شاهد مرور زمان شد و گفتند بايد مبلغ را كم كنيم كه مبلغ كسر شده كه طبق توافق صورت گرفته است نيز هنوز به من پرداخت نشده است.

اين كارگردان سينماي ايران تصريح كرد: مشكل ديگر من با حوزه هنري به تكثير غيرقانوني سي دي‌هاي «دو زن» بازمي‌گردد كه حوزه هنري تنها حق پخش فيلم را در سينماها داشت و اجازه تكثير سي دي‌هاي فيلم را نداشت اما بدون قرارداد و اجازه شركاي فيلم سي‌دي‌هاي فيلم را در شبكه نمايش خانگي پخش كردند و در واقع سي‌دي‌هاي غيرقانوني «دو زن» را بدون آن كه ريالي به من بپردازند، پخش كردند. شكايت ما هم در اين زمينه بي‌نتيجه ماند و هنوز نتوانسته‌ايم مطالبات خود را از پخش غيرقانوني سي‌دي‌هاي «دو زن» بگيريم.

ميلاني با اشاره به كشيده شدن دامنه اين مشكلات به پروژه «تنهايي پرهياهو» گفت: حدود يك سال قبل از طريق انجمن سينماي دفاع مقدس، كتاب «دا» براي من ارسال شد و دوستان پيشنهاد دادند كه بر اساس كتاب «دا» فيلمي بسازم اما روحيه من با فضاهاي دردناك قصه به ويژه در بخش غسالخانه همخواني نداشت و پيشنهاد دادم كه طرح جديد را با الهام از اين كتاب با عنوان «تنهايي پرهياهو» بنويسم كه مورد قبول واقع شد و در نهايت، در شهريورماه سال گذشته من فيلمنامه كامل «تنهايي پرهياهو» را به دوستان تحويل دادم اما با اينكه مورد تأييد مسئولان وقت قرار گرفت اما از آن زمان تاكنون، همچنان اين پروژه را در مرحله پيش توليد معطل مانده است.

اين كارگردان به فارس گفت: در نهايت بعد از يك سال معطلي حدود يك ماه قبل دوباره با مسئولان حوزه تماس گرفتم و دلايل عدم پيشبرد كار را جويا شدم و خواستار تسويه حساب كامل فيلم شدم كه به من گفته شد بايد دوباره به رئيس جديد حوزه نامه بنويسم و در واقع سيكل معيوبي كه براي «دو زن» طي شده بود، به نظر مي‌رسد بايد براي «تنهايي پرهياهو» نيز تكرار مي‌شد كه به همين خاطر، تصميم گرفتم عطاي ساخت «تنهايي پرهياهو» را به لقايش ببخشم.

اين فيلمساز تصريح كرد: با وجود آن كه در اين يك سال هيچ وقت پاسخ روشني از سوي مسئولان حوزه براي دلايل توقف «تنهايي پرهياهو» در مرحله توليد عنوان نشده است اما هر بار كه با دوستان تماس مي‌گيريم موارد مختلفي را عنوان مي‌كنند از جمله اينكه كارگردانان فعال در اين حوزه تمايلي به ساخت فيلم در ژانر دفاع مقدس توسط بنده ندارند و اين درحالي است كه فيلمنامه «تنهايي پرهياهو» مورد تأييد مسئولان انجمن سينماي دفاع مقدس و انقلاب اسلامي و مسئولان بخش فيلمنامه حوزه هنري قرار گرفته است.

ميلاني در ادامه بيان داشت: «تنهايي پرهياهو» فيلمي تنها در حوزه فتح خرمشهر نيست بلكه راوي يك حماسه ملي ميهني است و چيزي كه در اين فيلم براي من اهميت دارد اين است كه اين قصه تلاش مي‌كند فارغ از بحث مذاهب و قوميت‌ها به ايراني بودن افراد و حفظ ذره ذره خاك ميهن تأكيد كند.

اين كارگردان در خاتمه گفت وگوي خود با فارس تصريح كرد: من هرگز از ساخت «تنهايي پرهياهو» انصراف نداده‌ام اما در عين حال، با اين نحوه نگرش به توليد، ديگر حاضر به همكاري با حوزه هنري نيستم و مايلم فيلم در جايي ديگر ساخته شود، چرا كه احساس مي‌كنم در شرايط حاضر هرگونه تلاش من آب در هاونگ كوبيدن است.