اتحادیه هتلداران كشور پس از حذف یارانه‌ها اعلام کرده بود اگر فکری برای صنعت گردشگری مخصوصا هتلها نشود، اقامت در این مراکز با افزايش قيمت همراه خواهد بود.
به گزارش هنرنیوز؛ اين در حالی است كه با وجود 200 هزار تخت و حدود 800 هتل، در زمان پيك سفر فقط نيمی از تخت هتلها توسط مسافران اشغال می‌شود، زیرا قشر متوسط و پايين جامعه ترجیح می‌دهند اگر با قرض و صرفه جویی سفری را در طول سال تجربه می‌کنند، در این سفر محل اقامت خانه اقوام يا چادرهای مسافرتی باشد تا اقامت در هتلها با قیمتهای نجومی. از سوی دیگر معاون گردشگری كشور از افزایش قيمت هتلها تا سقف 25 درصد خبر می‌دهد.او معتقد است افزايش قيمت هتلها تاثيری در قيمت تورهای گردشگری داخلی و خارجی ندارد و با این کار مردم تشویق به سفرهای گروهی با تور می‌شوند.!
خسرو ايرانپور دبير جامعه هتلداران ايران درباره افزايش قيمت هتلها و از طرفی کاهش مسافران میگويد: « امسال قرار بود 20 فروردين نرخ جديد اعمال شود كه ما در اين تاريخ دلايل و مستندات خود را به معاونت گردشگری اعلام كرديم و به تازگی نيز افزايش قيمت توسط اين معاونت اعلام شد.» او در عین حال معتقد است اگر شعار همه‌مكانی و همه زمانی كردن سفر محقق شود، مردم می‌توانند در بهترين شرايط مسافرت كنند.
ایرانپورادامه می‌دهد:« مردم بايد در تمام طول سال سفر كنند و منتظر تعطيلات نوروز يا تابستان نشوند. 280 روز سال هتلها خالی هستند و مسافر ندارند و تنها 105 روز يعني از 28 اسفند تا 15 فروردين و از اول تير تا آخر شهريور است كه مسافرتها رونق می‌گيرد.اگر مردم در روزهایی غير از پيك سفر مسافرت كنند، می‌توانند از تخفيف هتلها كه گاهی به 60 درصد نيز می‌رسد، بهره ببرند.»
او به این نکته هم اشاره می‌کند که هتلداران دوست ندارند قیمت هتلها افزایش یابد و تا جايی که می‌توانند از این افزایش خودداری می‌کنند. دبير جامعه هتلداران ايران معتقد است اگر دولت كمك كند تا هزينه‌های هتلداران كاهش يابد بی‌شک قيمت هتلها افزایشی در پی نخواهد داشت.
او می‌گوید: « هتلها در فصل پيك سفر نهايت قيمت را از مشتری دريافت می‌کنند و در فصل غيرپيك تخفیف می‌دهند. در شهرهای مختلف هم متفاوت است و هر استانی برای خودش تعرفه متفاوتی دارد. اما در كشورهای ديگر اين طور نيست. يعنی قيمت اتاق هتلها با توجه به حجم سفرها، زياد يا كم می‌شود. اما اگر افراد با تورهای مسافرتی به گردش بروند، شامل این افزايش قيمت نمی‌شوند و در واقع هرگونه افزايش قيمت هتلها تاثيری روی قيمت تورها نخواهد گذاشت. در حقيقت نرخ اسمی هتل با رزرو كردن آن متفاوت است.»
ایرانپور معتقد است دقيقاً به همین دليل یعنی به خاطر رقابت با كشورهای همسايه، افزايش قيمت هتلها روی تورها تاثيری ندارد. هرچند عوامل ديگری نيز در اين رقابت موثر هستند اما اين عامل كافی نيست، چون تورها با 65 هتل در چند استان خاص مرتبط هستند، این درحالی است كه 800 هتل در ايران وجود دارد.
محمدعلی فرخ مهر رئيس اتحاديه هتلها و هتل آپارتمانهای استان تهران نیز می‌گوید:« اين 25 درصد افزايش نرخ ارتباطی به حذف يارانه‌ها ندارد چون اگر هتلها بر اساس حذف يارانه‌ها، قيمتگذاری می‌شد نرخ هتلها بيش از اين افزایش می‌یافت.»
او معتقد است اگر قرار بود بر اساس افزايش نرخ آب، برق و گاز، نرخ اقامت در هتلها محاسبه شود، این افزایش قیمت به 60 درصد می‌رسید، اما هم اکنون افزايش نرخ اقامت برای هتلها بر اساس افزايش نرخ تورم هر ساله اعلام شده است.
البته فرخ مهر به مردم پیشنهاد می‌دهد برای رهایی از افزایش نرخ هتلها با تورها سفر کنند،زیرا علاوه بر نداشتن افزایش قیمت چه بسا تخفیف هم داشته باشند.
او ادامه می‌دهد:« نرخ جدید هتلها هر ساله اول مهر بر اساس تورم و حجم افزايش قيمت كالاها محاسبه و اعلام می‌شد اما از آنجا كه امسال اول مهر با اجرای طرح هدفمند كردن يارانه‌ها مصادف شد، هتلداران در توافق با دولت افزايش قيمتی در نرخ هتلها نداشتند.»
البته فرخ مهر این مطلب را نیز اضافه می‌کند که افزایش نرخ همه هتلها 25 درصد نیست و بر اساس وضعیت خدمات، سرویس‌ها متفاوت است.
او می‌گوید :«برخی هتلها فرسوده‌اند و خدماتی كه به گردشگران می‌دهند مطلوب نيست، به همين دليل آنها حق افزايش نرخ اقامت را ندارند از سوی ديگر بعضی از هتلها نوسازی شدند و يا خدمات ارائه شده آنها به گردشگران افزايش سطح داشته و از نظر صنف هتلداران اين خدمات، مطلوب است. آنها بر اساس سطح خدماتشان تا سقف 25 درصد هم می‌توانند افزايش نرخ داشته باشند، مثلا در حال حاضر هتلهای سه ستاره در تهران بر اساس سطح کیفیتشان 6 نوع نرخ اقامت دارند.»
رضایت رییس اتحادیه هتلداران اصفهان نیز معتقد است هرچند هدفمند کردن یارانه‌ها کارخوبی است و تا کنون هتلداران همکاری‌های لازم را انجام داده‌اند، اما دولت هم باید به کمک بخش گردشگری بیاید و در نهایت این مسأله را حل کند،زیرا متولیان و سرمایه گذاران امر هتلداری و مراکز اقامتی به دلیل کمبود مسافر و متقاضی همچنین افزایش قیمت 135 قلم از کالاهای مصرفی، نیازمند حمایت جدی دولت برای ادامه راه هستند و گر نه در دراز مدت این صنعت با ورشکستگی مواجه می‌شود.
او نیز مانند فرخ مهر یادآوری می‌کند افزایش قیمت تا سقف 25 درصد برای هتلها ارتباطی به هدفمندی یارانه‌ها ندارد و بر اساس نرخ تورم بانک مرکزی، هتلها نیز مانند سایر بخش‌ها مجبور به افزایش قیمت‌اند، اما تاکید می‌کند اگر بسته‌های حمایتی با توجه به کمبود مسافر و گردشگر برای هتلها اعمال نشود هتلداران بزودی دچار معضل خواهند شد.
رضایت می‌گوید:« ما هیچ علاقه‌ای به افزایش قیمت نداریم، اما افزایش قیمت کالاهای مصرفی گریزی برایمان نمی‌گذارد. عدم افزایش نرخ هتلها منوط به تثبیت قیمت سایراقلام برای هتلها است.»
محمود طهماسبی مدیر هتل آذین گرگان نیز به این موضوع اشاره می‌کند که میانگین قیمت یک شب اقامت در یک هتل پنج ستاره در شیراز 200هزار تومان است، آن هم بدون شام و تفریحات پس خیلی تعجب برانگیز نیست که مردم تورهای خارجی را به سفرهای داخلی ترجیح دهند.این درحالی است که قیمت یک شب اقامت در هتلهای ترکیه، به همراه غذا و آنچه تفریحات نامیده می‌شود، 80 هزار تومان است.
او می‌گوید:«هزینه‌های بالای هتلداری،هتلداران را مجبور به افزایش قیمت کرده ،وقتی نرخ دلار روزانه افزایش می‌یابد، قیمت مواد غذایی برای یک‌ماه آینده قابل پیش‌بینی نیست و یارانه انرژی نیز حذف شده‌است، باید به هتلداران حق داد که قیمتهای خود را گران کنند؛ اما از سوی دیگر، مسافران چه گناهی کرده‌اند که باید متحمل این گرانی شوند؟»
رجبعلی خسروآبادی مدير اجرايی اتحاديه هتلها وهتل آپارتمانهای استان تهران نیز براین مطلب که قيمت هتلها برای خيلی از افراد جامعه زياد است و افراد متوسط یا ضعیف ترجیح می‌دهند هزینه خود را کمتر صرف اقامت نمایند،صحه گذاشت.
او میگويد:« در خيلی از كشورهای دنيا سود هتلداری از خدمات جانبی آن تامين می‌شود؛ از امكانات تفريحی، ورزشی و رستورانهايی كه آنها دارند، ولی در فرهنگ ما هتل يعنی خوابگاه. در اين كشورها ممكن است هتل ارزان باشد ولی سفر كردن ارزان نيست. بايد ديد سوبسيد را باید برای كدام بخش از گردشگری در نظر بگيريم تا سبب شود گردشگران به سفر ترغيب شوند.همچنین باید بدانیم نقش گردشگر در گردش مالی ناشی از خريد سوغات و صنايع دستی يا حمل و نقل چيست؟ »
مدير اجرايی اتحاديه هتلها و هتل آپارتمانهای استان تهران افزايش قيمت هتلها را پس از حذف يارانه‌ها امری عادی تلقی می‌کند و معتقد است هدفمند كردن يارانه‌ها قرار است باعث تغيير مجاری هزينه يارانه شود، و حذف يارانه و مجاری آن را، از توليد به مصرف متمايل كند، به طوری كه بر اساس تقاضای مصرف‌كننده هزينه شود. در اين بين اگر مردم متوجه اهميت سفر كردن باشند و سفر را لازمه سلامت و تعادل در زندگی بدانند، سفر زياد می‌شود اما اگر انگيزه مردم به جای سفر به سمت خريد كردن برود، باید انتظار داشت حجم سفر كم شود.
او در پایان اضافه می‌کند:« طبق قانون هدفمند كردن يارانه‌ها، 50 درصد يارانه به صورت مستقيم به مردم برمی‌گردد، 30 درصد به صنايع برای پيشرفت و رونق اقتصادی و 20 درصد نيز برای بخشهای دولتی است، پس اگر بخواهيم باعث رشد گردشگری شويم،بايد صنعت گردشگری را هم جزء صنايعی به شمار آوريم كه 30 درصد يارانه‌ها به آنها اختصاص می‌يابند. در اين صورت گردشگری و صنعت هتلداری رشد می‌كند. اگر اين اتفاق رخ ندهد، قيمت هتلها گران می‌شود. چرا كه وقتی قيمت آب ، برق و گاز هتلها يا كالاهای مورد نياز آنها گران شود، قيمت تمام شده برای اقامت مسافران هم گران خواهد شد و اين قضيه هم به هتلداران ضرر وارد می‌كند و هم به مسافران.»
درعین حال قانعی رییس اتحادیه هتلداران خراسان به طی کردن تجربیات چند مرحله‌ای که سبب رکود موقت در صنعت گردشگری و هتلداری کشور شده، اشاره می‌کند. او انقلاب، جنگ، قطعنامه، فروریختن برج‌های دوقلو و سهمیه‌بندی بنزین را از جمله عوامل رکود مقطعی گردشگری می‌داند اما معتقد است علی رغم همه این بحرانها ما با عبور از این مراحل به ثبات رسیده‌ایم.
او می‌گوید:« هم اکنون ما در یک وضعیت پیش‌بینی شده قرار داریم.2 سال زمان برد تا طرح هدفمندی یارانه‌ها اجرا شود و قطعا از زمان اجرا نیز حداقل 2 سال با کاهش مسافر روبرو خواهیم بود.»
از طرفی هتلهای خراسان علی رغم اینکه افزایش قیمت نداشتند، امسال نوروز با کاهش مسافر روبه رو بودند اما قانعی این کاهش مسافر را طبیعی می‌داند و معتقد است هتلداری از این برهه نیز عبور خواهد کرد.
رییس اتحادیه هتلداران خراسان همچنین افزایش هزینه دستمزها، حامل‌های انرژی، حمل ونقل، ترافیک و مواد خوراکی را عاملی می‌داند که هتلداران را مجبور به افزایش نرخ هتلها می‌کند.
او یادآور می‌شود:« عبور از این مرحله بدون کمک دولت میسر نیست، چون افزایش هزینه بدون کمک دولت آنها را به مرز ورشکستگی می‌رساند.»
قانعی ادامه می‌دهد: « اگر قرار بود طبق عرف پیش برویم، باید نرخ هتلها را تا 60 درصد افزایش می‌دادیم، چون هزینه‌ها بالانس نمی‌شود. هنگامی‌که هزینه بیشتر از درآمد باشد هر فعالیت اقتصادی با شکست مواجه خواهد شد .»
قانعی به جلسات هتلداران و تقاضای آنها از دولت مبنی بر در نظر گرفتن کمک‌های ویژه برای حامل‌های انرژی ، ایجاد تسهیلات، اعتبارات و وام‌های خاص در بانک‌ها اشاره می‌کند که عدم اجرای این تعهدات از سوی دولت قطعا همراه با بیکاری قشرعظیمی خواهد بود که در این حوزه مشغول فعالیتند.
برخی از كارشناسان معتقدند اگر تعداد هتلهای كشور زياد شود، صنعت هتلسازی از انحصار گروهی خاص خارج شده و وارد فضایی رقابتی می‌شود. در این حالت اين مسافر است كه نرخ هتلها را با توجه به خدمات و امكانات آنها تعيين می‌كند نه هتلداران. در این فضا هتلداران در پی رقابت با یکدیگر در پی افزایش خدمات و سرویس دهی برخواهند آمد و دیگر نمی‌توانند هر نوع خدمات بی‌کیفیتی را با قیمتهای نجومی به مسافران تحمیل کنند.
حال این سوال مطرح می‌شود که با توجه به سند چشم انداز 1404 و ورود 20 میلیون گردشگر خارجی ، تا آن سال به کشور چه تعداد هتل به تعداد هتلهای موجود اضافه خواهد شد و آیا صنعت بیمار هتلداری توان پذیرش هتل جدید را با توجه به مشکلات پیش رو خواهد داشت؟ آیا سرمایه‌گذاری حاضر به پذیرش ریسک بالا و سرمایه‌گذاری در چنین صنعت پر خطری خواهد بود؟ شاید از این رو است که علی رغم وعده رحیم مشایی رییس اسبق سازمان میراث فرهنگی مبنی بر غیرقابل شمارش بودن تعداد هتلهای پنج ستاره کشور تا پایان دولت نهم و با وجود کلنگ خوردن هتلهای 5 تا 7 ستاره، همچنان این هتلها در بلاتکلیفی به سر می‌برند.
مریم اطیابی
