«تنها طرف آفتاب را گرفت» عنوان مجموعه‌ای است که به همت انجمن شاعران ایران به چاپ رسیده که دربردارنده بیش از 60 قطعه از سروده‌های سید حسن حسینی، شاعر آیینی، است.به گزارش هنرنیوز به نقل از ایکنا، مقدمه این اثر به قلم ساعد باقری به رشته تحریر درآمده که وی در این مبحث، به ارائه توضیحی کامل درباره مفهوم شعر آیینی و تفاوت آن با دیگر گونه‌های شعری پرداخته است.

وی در این ارتباط می‌گوید: «شعر بودن و منسوب بودن به آیین دو شرطی است که لابد هرجا توامان محقق شود، عنوان شعر آیینی هم باید قابل اطلاق باشد. این تعریف مانع نیست و جامع نیست. مانع نیست؛ زیرا اگر در شعری مثلاً از آیین چهارشنبه سوری یا سیزده به در یا افتتاحیه و اختتامیه سخن به میان آید، نمی‌توان آن را در قالب شعر آیینی نامید. جامع هم نیست چرا که بسیاری از شعرهایی که آنها را آیینی می‌شناسیم چندان مناسبتی با آیین‌ها و مناسک و مراسم ندارند و اصطلاحاً مجلسی نیستند. اگر قرار بود صرفاً اعتقاد و باورمندی این تعریف را پشتیبانی کند، مناسب‌تر بود که همان عنوان‌های شعر اعتقادی ، شعر دینی یا شعر شیعی برای این دسته از شعرها رایج شود.»

این دفتر شعر به کمک همسر حسینی ، طاهره زند، گردآوری شده و شامل سروده‌های چاپ نشده و آثاری است که به شکل پراکنده در دیگر مجموعه‌های شعر او یا جنگ‌ها و مطبوعات آمده بود.

سید حسن حسینی سال ۱۳۳۵ در محله سلسبیل تهران به دنیا آمد. وی بعد از دیپلم لیسانس رشته تغذیه را از دانشگاه مشهد دریافت کرد و موفق‌ به اخذ مدرک کارشناسی ارشد و دکتری در رشته ادبیات فارسی شد. وی علاوه بر تسلط به زبان عربی، با زبان‌های ترکی و انگلیسی نیز آشنا بود.

از سال ۱۳۵۲ نوشتن و سرودن را در مطبوعات قبل از انقلاب به خصوص مجله فردوسی آغاز کرد و در سال ۱۳۵۸، حوزه اندیشه و هنر اسلامی را به همراه محمد رضا حکیمی و رخ‌صفت، تهرانی و آیت‌الله امامی کاشانی راه‌اندازی کرد که مسئولیت بخش ادبیات و شعر را به همراه قیصر امین‌پور به عهده داشت.