کتاب «کهن‌الگوی پیرنگ و طرز ساخت آن» نوشته‌ی رونالد توبیاس با ترجمه‌ی ابراهیم راه‌نشین و کتاب «آناتومی داستان؛ ۲۲ گام تا استاد شدن در داستان‌گویی» نوشته‌ی جان تروبی با ترجمه‌ی محمد گذرآبادی از سوی نشر ساقی منتشر شده است.
در معرفی کتاب ««کهن‌الگوی پیرنگ و طرز ساخت آن» آمده است: هدف این کتاب آشنا کردن مخاطب با شکل کلی پیرنگ‌هاست. دستور‌العملی برای بعضی از متداول‌ترین کاربردهای پیرنگ‌های اصلی است، اما به هیچ‌وجه شما را از تخطی از اصول اساسی هرکدام از پیرنگ‌ها منع نمی‌کند. فکر نکنید که باید حتا کوچک‌ترین جزییات این کتاب را کپی کنید. پیرنگ یک روند است؛ نه یک هدف. هنگام ساخت پیرنگ‍‌‍تان آن را به عنوان توده‌ای از خاک رس در نظر بگیرید که نیاز به قالب‌گیری محکمی دارد. حالت استاندارد پیرنگی را که انتخاب کرده‌اید، در داستانی که می‌خواهید بنویسید، به کار ببرید. از یک طرف داستان‌تان را وادار به متناسب بودن با آن نکنید و از طرف دیگر آن‌قدر شل نگیرید که هیچ تناسبی وجود نداشته باشد. پیرنگ فرم ایده‌ی شماست و هنگام نوشتن به آن شکل و تجسم می‌بخشد. بدانید که شما در خدمت پیرنگ نیستید؛ پیرنگ در خدمت شماست. مجبورش کنید که برای‌تان کار کند.
همچنین در معرفی کتاب «آناتومی داستان؛ ۲۲ گام تا استاد شدن در داستان‌گویی» به نقل از نویسنده آمده است: مسأله اصلی‌ام در این کتاب این بود که چگونه یک بوطیقای عملی طراحی کنم، یعنی فن داستان‌گویی که در تمام اشکال داستانی کاربرد داشته باشد. از جمله این‌که نشان دهم چگونه یک داستان پیچیده و زنده خلق کنید که در ذهن مخاطب رشد کند و هرگز نمیرد. رسیدن به مقام استادی در داستان‌گویی کار شاقی است، ولی اگر فن را فرابگیرید و زندگی خودتان را به یک داستان بزرگ تبدیل کنید، از قصه‌های شگفت‌انگیزی که خواهید گفت، به حیرت فرومی‌روید.
