ایوب آقاخانی کارگردان نمایش «نام همه مصلوبان عیسی است» در گفتگو با هنرنیوز در مورد اشاره این نمایش به زندگی حضرت مسیح و ترکیب آن واقع دهه بیست در ایران گفت: درواقع من به دنبال بازآفرینی دراماتیک مفهوم تکرار و تسلسل در تاریخ و سیاست بودم، به همین منظور به داستان مسیح رجوع کردم البته دلایل زیادی باعث شد تا ذهن من به داستان مسیح پیوند بخورد از جمله اینکه می‌دانستم که اکثر مخاطبان این نمایش پیش زمینه‌ای از عیسی مسیح دارند و او را می‌شناسند از سویی دیگر اصرار داشتم تا تسلسل را در تاریخ مذهبی ایران و با یک شخصیت ایرانی نشان ندهم و به همین خاطر سراغ حضرت عیسی مسیح رفتم و دهه بیست ایران را با برداشتی از عیسی مسیح در «نام همه مصلوبان عیسی است» به صحنه آوردم.
وی ادامه داد: زمانی که تصمیم گرفتم تا داستان مسیح را در دهه بیست ایران نشان دهم به سراغ مطالعه تاریخ مسیحیت و تاریخ اجتماعی تاریخ معاصرایران رفتم و شروع به خواندن در این زمینه کردم تا بتوانم آنچه را که می‌خواهم به درستی به مخاطب انتقال دهم.
این کارگردان ضمن اینکه بازیگران در اجرا به صداهای سینما و شلیک گلوله توجه دارند، افزود: بازیگران در طی اجرا و به خصوص در صحنه‌های نخست به صدای شلیک گلوله علکس العمل نشان می‌دهند اما این صدا‌ها در طول اجرا برای آن‌ها امری عادی است و بازیگران واکنش‌های جزئی دارند نسبت به این صدا‌ها چرا که این صدا‌ها جزئی از زندگی آن‌ها شده است، اما در مورد توجه به صدای سینما باید بگویم که در توجه به صداهای سینما ع. ناصری است که به این صدا‌ها بیش از دیگر کارکتر‌ها توجه دارد چرا که می‌خواهیم بگوییم که شخصیت پیامبرگونه ع. ناصری تنها شخصیتی است که صداهای گم و گنگی را که در فضا پراکنده است را می‌شنود و برای اهمیت دارد و دیگر کارکتر‌ها نسبت به این اصوات بی‌اعتنا هستند.
کارگردان نمایش‌های «رویاهای رام نشده» و «جنوب از شمال غربی» در خصوص حضور خود در این نمایش به عنوان بازیگر اظهار داشت: حضور من به عنوان بازیگر در این کار بنا به ضرورت بود چرا که بازیگری که برای این نقش در نظر گرفته بودم متاسفانه نتوانست با ما همراهی کند و به این خاطر که روی کارک‌تر ع. ناصری بسیار حساسیت داشتم، ترجیح دادم تا خودم در کنار نویسندگی و کارگردانی اثر بازی را به عهده بگیرم و به همین خاطر از بهروز افخمی درخواست کردم تا به عنوان مشاور کارگردان در کنار گروه باشند و از بیرون بر کار نظارت داشته باشد و لحظاتی که من صحنه در حال تمرین بودم براجرای من نیز نظارت داشته باشند.
