مجموعه داستان «درخت بید کور و دختر خفته» نوشته هاروکی موراکامی با ترجمه‌ی مونا حسینی از سوی نشر قطره به چاپ رسیده است.
در پشت جلد ترجمه کتاب آمده است: سر و صداها مثل دودی سراسر اتاق را فراگرفت. یک‌بار دیگر به خاطراتم بازگشتم. او خودکار کوچکی در جیب جلو پیراهنش داشت. حالا به یاد می‌آورم که از آن خودکار برای نوشتن چیزی روی دستمال کاغذی استفاده می‌کرد. او داشت یک تصویر می‌کشید. دستمال خیلی نرم بود و نوک خودکار به راحتی حرکت نمی‌کرد. با این حال او یک تپه کشید و یک خانه کوچک روی آن. داخل خانه یک دختر خوابیده بود. خانه توسط یک درخت بید کور محاصره شده بود. در واقع درخت بید کور باعث شده بود که دختر به خواب برود.
پیش‌تر از این نویسنده مطرح، کتاب‌های «کافکا در ساحل» به ترجمه‌ی مشترک آسیه عزیزی - پروانه عزیزی، «فیل ناپدید می‌شود» به ترجمه‌ی محمدعلی مهمان‌نوازان، «دیدن دختر صددرصد دل‌خواه در صبح زیبای ماه آوریل» به ترجمه‌ی محمود مرادی، «کافکا در ساحل» به ترجمه‌ی گیتا گرکانی، «داستان‌های عجیب توکیو» به ترجمه‌ی قدرت‌الله ذاکری، «نفر هفتم» به ترجمه‌ی محمود مرادی، «بعد از تاریکی»، «وقتی از دویدن صحبت می‌کنیم در چه موردی صحبت می‌کنم»، «بعد از زلزله» به ترجمه‌ی علی حاجی قاسمی، «از دو که حرف می‌زنم از چه حرف می‌زنم» به ترجمه‌ی مجتبی ویسی و به ترجمه‌ی مهدی غبرایی کتاب‌های «سرزمین عجایب بی‌رحم و ته دنیا»، «چاقوی شکاری»، «گربه‌های آدمخوار» و «پس از تاریکی» منتشر شده است.
هاروکی موراکامی متولد ۱۲ ژانویه‌ی ۱۹۴۹ در کیوتو ژاپن است. در سال ۱۹۶۸ به دانشگاه هنرهای نمایشی واسدا رفت و به گفته‌ی خودش در آوریل سال ۱۹۷۴ در هنگام تماشای یک مسابقه‌ی بیسبال، ایده‌ی اولین کتابش «به آواز باد گوش بسپار» به ذهنش رسید که این کتاب را در سال ۱۹۷۹ منتشر کرد و در همان سال جایزه‌ی نویسنده‌ی جدید گونزو را دریافت کرد. این نویسنده‌ی ژاپنی جایزه‌ی ادبی نوما را برای رمان «تعقیب گوسفند وحشی» و جایزه‌ی جونیچی را برای «سرزمین عجایب و پایان جهان» دریافت کرده است.
