آنچه در این سلسله یادداشت‌ها به نگارش درآمد بررسی سویه‌های مختلف جنگ نرم بود. پس از آنکه با انواع هجمه‌های دشمن در جنگ نرم آشنا شدیم باید بدانیم برخی از راهکارهای مقابله با آن چیست. در این آسیب‌شناسی و ارائه راهکار شناخت اهداف جنگ نرم مهم است. به بیان دیگر شاید بتوان گفت جنگ نرم اصلا جنگي است كه اهداف و روش‌ها و شيوه عملكردش مكنون است. هر اتفاق يا شرايط جديدي ممكن است پيش بياييد و همه گزينه‌ها روي ميز هستند. ما هرگز نبايد فكر كنيم كه عاملين جنگ نرم تنها يك گزينه را كه ما شناخته‌ايم مد‌نظر دارند. ممكن است گزينه‌هاي متعددي كه از جمله جنگ سخت هم باشد انتخاب كنند. جنگ سخت عبارت است از تمام ماهيت اهداف، روش‌ها و ابزار‌هايي كه عينيت پيدا مي‌كنند و براي همه مردم قابل لمس باشد اما تا اين تاريخ عاملين جنگ نرم چنين گزينه‌هايي را يا مطرح نكردند يا وقتي هم در برخي موارد عينيت جزيي پيدا كردند به نوعي بهره‌برداري‌هاي جنگ نرم مدنظرشان بوده است نه جنگ سخت. آن‌چه كه امروز براي ما مشخص شده اين است كه همه مردم جهان از طريق جنگ نرم به مراتب بيش از جنگ سخت مطيع شدند و به خواسته‌هاي عاملين اين جنگ تن دردادند.

تهديداتي كه در جنگ نرم وجود دارد در واقع قضاوت‌هاي بومي شناختي‌اند نه واقعيت‌هاي اثبات شده. به بيان ساده‌تر اين تهديدات را گاهي اوقات به واسطه دور زدن ما به علت تغيير حركت ما و به شكل كاملا تاكتيكي از سوي عاملين جنگ نرم مطرح مي‌شود ما نبايد فكر كنيم كه دقيقا همه تهديدات عاملين جنگ نرم را شناخته‌ايم و اين بسيار ساده‌لوحانه است كه اين‌گونه بينديشيم. به بيان صريح‌تر اين تهديد‌ات گاهي كاملا به شكل تصنعي و ساختگي است و بيشتر به دليل انحراف در مسير فكر يا حركت يا برنامه‌ريزي سياسي، اجتماعي در كشور‌هاي ديگر انجام مي‌شود.

براي مقابله با جنگ نرم قبل از هر‌چیز بايد يك متدلوژي خاص براي شناخت آن داشت. اولين حركت براي مقابله با طراحان جنگ نرم قبول كردن دانشگاهيان نخبگاني است كه در جامعه و مخصوصا در دانشگاه به تربيت نيرو‌هاي انساني مشغول‌اند آنها بايد بپذيرند كه جنگ نرم جنگي است كه وجود دارد و از سال‌هاي گذشته طراحي شده و يك فرجامي هم خواهد داشت. دومين حركت اين است كه يك متدلوژي به كمك اين اصحاب دانشگاهي تدوين شود و اين تدوين متدلوژي يك امر فرماشي و يا يك امر رسمي دولتي و بخشنامه‌اي نيست بلكه بايد خود دانشگاهيان باور داشته باشند و با هم فكري چنين متدلوژي را فراهم كنند.

نكته سوم اين است كه ما براي شناخت ماهيت و اساس جنگ نرم علاوه بر مطالعه و كار خيلي زياد بايد از تند‌روي و كند‌روي براي برچسب زدن به وقايع تاريخي يا اجتماعي تا مادامي كه مستندات لازم و كافي را به دست نياورديم اجتناب كنيم و نكته آخر اين كه به نظر مي‌رسد يكي از بهترين راهكارهاي مقابله با جنگ نرم گوش دادن به توصيه‌هايي است كه در دين اسلام يا اديان سنتي خود ما مثل مسيحيت، يهوديت و زردشتي كه به صورت اقليت در كشور ماست وجود دارد. اگر همه از راهكار‌هاي ديني و بومي خود استفاده كنند بهترين سپر دفاعي براي مقابله با جنگ نرم است و اين به آن معناست كه به زودي استعمار‌گران و عاملين جنگ نرم بايد در تمام آموزه‌هاي خود در امور ديني اين كشور‌ها بازنگري كنند و ما نبايد بگذاريم كه اين منابع عظيم به تاراج رود.