مسعود فراستی گفت: گروهی به فکر حذف سینما از ایران هستند

به گزارش خبرنگار سینمایی هنرنیوز مسعود فراستی، منتقد سينما در نشست تحليل چشم‌انداز جشنواره فيلم فجر با حضور مهدی کلهر مشاور سابق رییس جمهور در امور رسانه ای و حبيب‌الله كاسه‌ساز، تهيه‌كننده سينما و محمدتقی فهيم، منتقد سينما و مجری كارشناس برنامه در فرهنگسرای رسانه برگزار شد ضمن بیان این مطلب گفت:راه اندازی اولین دوره از جشنواره فجر در حالی که مدت کمی از آغاز جنگ در ایران گذشته بود بیانگر اهمیت سینما است، اما گروهی به دنبال حذف سينما از ايران هستند و يا به دنبال سينمای خنثی و دولتی می‌گردند.

این منتقد گفت: مديران سينمايی از سال 63 به بعد سينمای دولتی را تثبيت می‌كنند؛ سينمايی كه متأثر از افكار تاركوفسكی و پاراجانف قرار می‌گيرد و يك دهه سينمای ايران دچار اين عرفان شرقی می‌شود. از سوی دیگر سينمای دولتی سبب شد گاهی مواقع تفكرات غيرسينمايی مسئولان باعث تخريب سينمای ايران شود. حاصل این امر قهر مخاطب است.

وی ادامه داد: در راستای این مطالبی که گفتم سینمای جشنواره ای شکل گرفت، سینمایی که با نمایش بدبختی ها و سیاهی ها و وطن فروشی و فحش دادن در بیرون از مرزها جایزه می گرفتند و ما باید آنها را در داخل روی سر بگذاریم.

حبيب‌الله كاسه‌ساز، تهيه كننده سينما، نيز در ادامه اين نشست بیان كرد: اگر شرايطی كه بنیان گذاران جشنواره فجربرای برپايی جشنواره فجر بيان كرد، ادامه يافته بود، جشنواره فجر بعد از 28 دوره بايد از شرايط بسيار خوبی بهره می‌برد، اما متأسفانه در طول برگزاری جشنواره سياست‌های آن نيز براساس ذائقه مسئولان تغيير كرده است و هيچ‌گاه سياست واحدی را در قبال جشنواره فجر رعايت نكرديم. شدت و علاقه‌ای كه بنيانگذاران جشنواره داشتند، می‌توانست جشنواره را به شكل جدی بين‌المللی كند.

کاسه ساز بیان کرد: اهمیت سینما به گونه ای است که امام«ره» هنگام حضور در بهشت زهرا در میان همه درگیریها و مشغله های روزهای آغازین انقلاب گفتند ما با سینما مخالف نیستیم، ما با فحشا مخالفیم.امام به اهمیت این مسئله واقف بودند.

این تهیه کننده سینمای کشورمان گفت:زمانی که من در سال 60 اولین جشنواره تاتر را با نام« تاتر17 شهریور» پیگیری می کردم و مسئول دریافت پیام از رهبری که آن زمان ریاست جمهوری را بر عهده داشتند بودم می دیدم که چه دید باز و روشنی نسبت به سینما دارند. امروز وضعیت سینمای ما در جشنواره ها بدین صورت است که در یک دوره یک فیلم علم می شود و در دوره های بعد ما می بینیم که چندین فیلم در همان فرم و قالب ساخته می شود و در جشنواره حضور می یابد و جایزه هم دریافت می کند.

وی در پایان با مخالفت با خصوصی کردن سینما به طور مطلق گفت: تا چه حد می توان اعتماد کرد و حوزه سینما و فرهنگ را با این سطح از حساسیت به دست کسی داد که بخواهد از سینما و فرهنگ برای تحمیل عقاید خود استفاده کند.