این شاعر که اولین مجموعه شعر خود را با نام «ارغوان» در سال ۱۳۶۲ به چاپ رسانده است، درباره‌ی دومین مجموعه شعرش گفت: مجموعه شعر «بیابان و من» حدود ۴۰ شعر در قالب غزل و نیمایی است که از نظر مضمون در راستای همان شعرهای نخستینم هستند.
او در ادامه درباره‌ دلیل انتشار دیرهنگام دومین مجموعه شعرش اظهار کرد: خیلی کند کار می‌کنم و این شاید به خاطر کمال‌پرستی بی‌موردم باشد.
او همچنین گفت: وضعیت شعر خیلی بد است و به نظر می‌رسد هر کس بی‌کار می‌شود، می‌رود سراغ شعر، بدون این‌که هیچ اطلاع، تجربه‌ و گذشته‌ای داشته باشد؛ در صورتی‌که حتا نجار هم وقتی ادعای نجار بودن می‌کند، نمونه‌ای از کارش را نشان می‌دهد؛ اما در شعر این‌گونه نیست و هر کسی خود را شاعر می‌داند. وقتی هم به او می‌گویی چرا شعرت نه وزن دارد، نه قافیه و نه موسیقی، می‌گوید شعر من معناگریز است؛ در صورتی‌که چنین نیست و چیز هشلهفتی است.
فدایی سپس اظهار کرد: مهندس برق هستم و این روزها کار من زیاد است، ولی دیگر دلم می‌خواهد از امسال کارها و خانواده را رها کنم و بروم در جایی پرت و به شعر بپردازم.
او در پایان درباره‌ی مجموعه شعر «ارغوان» نیز گفت: در حال حاضر چاپ دوم این مجموعه شعر در بازار کتاب هست و احتمالا چاپ سوم آن نیز به زودی منتشر می‌شود.