چهاردهمین جشن خانه سینما شب گذشته با تجلیل از ترابی، سریر و فیروزفر پایان یافت.
به گزارش خبرنگار سینمای هنرنیوز چهاردهمین جشن سینمای ایران در تالار ایوان شمس برگزار شد. برنامه پس از پخش سرود ملی و تلاوت آیاتی چند از قرآن مجید با اجرای حسین پاکدل آغاز شد. در ادامه نامزد‌های بخش پوستر، تیزر و آنونس معرفی و بهترین‌ها انتخاب شدند. در بخش پوستر مهدي روشنايي براي طراحي پوستر «صداها» ديپلم افتخار خود را از دستان ابراهيم حقيقي گرفت و ميثم مولايي براي ساخت تيزر فيلم سينماي «دعوت» و رضا شيرواني براي ساخت آنونس «پرسه در مه» ديپلم افتخار خود را از بهرام دهقاني گرفتند.
تندیس سیف‌الله به محمد رضا فیروزفر اهدا شد
در بخش بعد خاطره سیف‌الله داد گرامی داشته شد و تندیس او با دستان عليرضا زرين‌دست، مهندس امير بديع و كامران ملكي به محمد رضا فیروزفر تلاشگر عرصه صنعت سینما اهدا شد. محمدرضا فيروزفر پس از دريافت جايزه سيف‌الله داد گفت: از اهالي سينما صميمانه تشكر مي‌كنم و اميدوارم از اين به بعد هم با لطف خدا در خدمت دوستان باشم.
*مهندس محمدرضا فیروزفر متولد تیرماه 1329 از بخش میمه شهرستنا اصفهان است که در سال 1348 در رشته‌ی ماشین سازی وارد دانشگاه علم و صنعت شد. وی خطوط تولید و ساخت ماشین‌آلات و قالب‌های صنعتی را راه‌اندازی کرد در این زمینه به موفقیت‌های زیادی دست یافت.
تجلیل از حسین ترابی
پس از اجرای موسیقی و پخش کلیپ کوتاهی از حسین ترابی، مجری برنامه از محمود كلاري، فرهاد توحيدي و احمد مسجدجامعي دعوت کرد تا برای اهدای جایزه‌ی این فیلمساز پیشکسوت عرصه‌ی سینما به‌روی سن بیایند.
*حسین ترابی سال 1315 در شهرستان سبزوار دیده به‌جهان گشود. مدرک کارشناسی کارگردانی سینما و تلویزیون خود را از دانشکده‌ی هنرهای دراماتیک دانشگاه تهران و کارشناسی ارشد مدیریت امور فرهنگی را از دانشگاه فارابی تهران دریافت کرد.
حسین ترابی همچنین موفق به دریافت مقام استادی و اخذ نشان درجه‌ی یک هنری از شورای عالی ارزشیابی هنرمندان کشور شده‌است.
دکتر محمد سریر در سیل محبت حضار تندیس خانه سینما را دریافت کرد
در بخش پایانی برنامه و پس از نمایش کلیپی که در آن هنرمندان مختلف راجع‌به دکتر سریر صحبت می‌کردند، فرهاد فخرالديني، سيروس الوند و نظام‌‌الدين كيايي برای اهدای تندیس آماده شدند.
دكتر محمد سرير نيز در خاتمه پس از دريافت تنديس خود و ابراز علاقه حاضران در سالن گفت: اين رود محبت نیست بلکه سيل محبت است و خيلي سخت است كه من در آينده بتوانم كاري انجام دهم.
وي افزود: در سينما ياد گرفتم كه سينماي ما هنر شريفي است و پشتوانه آن عشق است. بسياري از افراد از جان‌شان در اين سينما مايه مي‌گذارند كه پشتوانه آن فقط عشق است و اين سرافرازي در جهان كه امروز براي سينماي ايران حاصل شده تنها متعلق به اين عشق و جانبازي‌ها است.
وي در خاتمه سخنان خود گفت: شرمنده‌ام كه تا حالا كار زيادي نتوانستم بكنم و فكر مي‌كنم كه اين جايزه انگيزه‌اي باشد كه اگر يك عمري باقي مانده باشد، كاري كنم كه شرمنده نباشم و اين تنديس را تقديم مي‌كنم به همسرم براي تمام لحظاتي كه پشتوانه فكري و انديشه من بوده است و در تمام كارها از من حمايت كرده است.
در پایان برنامه محمد سریر پشت پیانو نشست و به یاد محمد نوری از شاگردش دعوت کرد که به روی سن بیاید، سپس قطعه «نمیشه غصه مارو یه لحظه تنها بزاره» را اجرا کردند و بعد دختر سریر با آواز «صادقی» شاگرد دکتر سریر، «ای ایران ایران» را به یاد نوری نواختند.
