کارگردان فیلم مستند «تهران انار ندارد»سرمایه گذاری در ساخت فیلمهای مستند را نوعی خطرکردن دانست وگفت: بسیاری از تهیه کنندگان حاضر نیستند سرمایه خود را در راه فیلمی که هنوز امتحان نشده صرف کنند و فکر می‌کنم باید کمی زمان بگذرد تا به قدر و منزلت سینمای مستند پی ببریم .
مسعود بخشی نویسنده و کارگردان سینمای مستند در گفتگو با خبرنگار سینمایی هنرنیوز اظهار داشت: به زودی قراراست یک فیلم مستند داستانی را شروع کنم که همه چیزدرحد حرف است وفعلانام این فیلم مشخص نشده است.
وی تصریح کرد: یکی از مسائل مهم پخش درسینمای مستند بحث اکران و کمبود سالن‌ها برای این گونه نمایشها است به هرحال حیات سینمای ایران وابسته به مجموعه‌ای از فیلم‌هایی است که فقط برای سرگرمی ساخته نمی‌شوند و در کنار سرگرم‌کردن مخاطب، موضوعی و هدفی رانیز دنبال می‌کنند.
وی ادامه داد: حرکت های نوینی در سینمای مستند ایران شروع شده تا بیشتربه آن توجه شود .به عنوان مثال برنامه اکران فیلم های مستند درسینما سپیده و جاهای دیگر برنامه خوبی است که باید در حمایت از همه انواع سینمای مستند ادامه پیدا کند تامخاطبین بتوانند از این گونه هنرهم شناخت خوبی داشته باشند واستقبال شود.
بخشی افزود: نه تنها در سینمای مستند، بلکه در سینمای داستانی ما فیلمسازان اغلب یا به‌دنبال تجربه‌های شخصی و هنری هستند و به‌دنبال این مساله از مخاطب انبوه باز می‌مانند و یا به تجربه‌های سرگرم‌کننده و گیشه‌ای و فیلمهای تجاری می‌اندیشند که طبیعتا این سینما هم حرف کمتری برای گفتن دارد.اما من در مستند«تهران انارندارد» تلاش کردم تا جنبه سرگرمی و آگاهی بخشی در کنار یکدیگر قرار گیرد وخوشبختانه استقبال مخاطبان ازاین فیلم برای خود من نیز جالب بود.
این کارگردان تصریح کرد: مستند «تهران انار ندارد» در جشنواره هایی چون: «روتردام» و «آمستردام» هلند،«کرک» ایرلند، «استانبول» ترکیه، جشنواره فیلمهای ایرانی، بوستون، فستیوال «سینماشرق» در نیویورک ، «داک پوینت»، هلسینکی، هدت داکس، کانادا و فیلمهای شهری ایران شرکت داشته است.
بخشی در مورد جوایز این فیلم هم ابرازداشت: این مستند برنده جایزه بهترین کارگردانی از جشن خانه سینمای ایران ، برنده جایزه بهترین کارگردانی از جشنواره فجر، لوح سیمین جایزه بزرگ شهید آوینی، جایزه تماشاگران جشنواره سینما حقیقت و کاندید دریافت جایزه بهترین مستند سال از مرکز مستقل فیلم نیویورک شده است.
وی درباره ارتباط این فیلم با مخاطبان جهانی افزود: زمانی که این فیلم را ساختم در نظرم آنقدر ایرانی بود که فکر نمی‌کردم بتوانم آن را در جایی به غیر از ایران نمایش دهم اما بعدها دیدم که این فیلم در نمایش‌های خارجی هم بسیار خوب عمل کرد و ارتباط خوبی با مخاطبان برقرار کرد. در بسیاری شهرها وجشنواره های بین المللی مخاطبان این فیلم می‌گفتند که دقیقا همین مسائل در شهر آنها نیز وجود دارد و این موضوع برای خود من هم بسیار جالب بود. یوی در شرایطی که بسیاری ازسینماها به یک فیلم گیشه‌ای اختصاص می‌یابد،باید به نظرم سالن هایی هم به فیلمهای مستند اختصاص داده شود .
وی خاطرنشان کرد: درکشورهای دیگرسالن‌های کوچکی به فیلمهای مستند اختصاص داده می شود و هریک از این سالن‌ها دارای برنامه‌ریزی ماهیانه و سالانه است و براساس همان برنامه به نمایش فیلم‌ها می‌پردازند. به عنوان مثال من فکر می‌کنم بهترین راه این است که ما هم به‌طور مرتب و مدون برروی این مساله کار کنیم و به برنامه‌ریزی بلند‌مدت برسیم، نه این‌که با راه‌حل‌های مقطعی سعی در ترمیم بدنه سینما داشته باشیم.
وی ابرازداشت: فیلم کوتاه داستانی «آرايشگر بغداد» نوشته خودم وپیمان معادی است وبه زبان عربی و با عوامل ايرانی عراقی به طريق 35 ميليمتری ساخته شده و ماجرای آرايشگری را باز می‌گويد كه در عراق تحت اشغال زندگی و كار می كند. او بايد بهای سنگينی برای بزرگترين آرزوی زندگی‌اش بپردازد.
وی ادامه داد: آرايشگر بغداد موفق تاکنون ديپلم افتخار و جايزه بهترين فيلم كوتاه داستانی جشنواره بين‌المللی تامپره فنلاند را کسب کند در بسیاری از جشنواره های بین المللی مانند رتردام هلندو لوکارنو سوسیس شرکت داشته است.
این کارگردان سینمای مستند سرمایه گذاری در ساخت فیلمهای مستند را نوعی خطرکردن دانست ویادآورشد: بسیاری ازتهیه کنندگان حاضر نیستند سرمایه خود را در راه فیلمی که هنوز امتحان نشده صرف کنند و فکر می‌کنم باید کمی زمان بگذرد تا به قدر و منزلت این سینما پی ببریم و شاید این پروسه سال‌ها زمان ببرد. خوشبختانه اکران «تهران انار ندارد»نشان داد که می توان به آینده این نوع سینما امیدواربود.
این مستند سازخاطرنشان کرد: هرمستندی می بایست فیلمنامه داشته باشد و من طرح «تهران انارندارد» را در ذهن داشتم ویک فیلمنامه کاملا مدون به شیوه فیلم های داستانی نوشتم. بعد از نوشتن فیلمنامه شروع به تحقیق کردم. برای من مهم شکل وفرم فیلم بود . البته فیلمنامه دستخوش تغییر بسیاری شد وخیلی چیزها به آن اضافه کردم. ازبرای ساخت یک مستند بایدتحقیق داشته باشیم. ازطرفی برای ساخت فیلم مستند «تهران انار ندارد» دو سال تحقیق کردم واطلاعات صوتی وتصویری جمع آوری کردم و دو سال تدوین و دوماه فیلمبرداری و با کار با گروه در سطح شهر انجام شد و من تحت هر شرایطی سعی کردم به فیلمنامه متکی باشم و با تحقیق و پژوهش پیش بروم.
