لقمان خالدی کارگردان مستند «و من مسافرم» گفت :وظیفه مستندساز بیان خط‌ها و مرزها به زبان تصویر است.



لقمان خالدی کارگردان مستند «و من مسافرم» با موضوع سهراب سپهری در بخش مفاخر و مشاهیر چهارمین جشنواره سینما حقیقت حضور پیدا کرده است. با او درباره این فیلم به گفت و گو نشستیم.

هنرنیوز: چرا این موضوع را برای ساخت مستند خود انتخاب کردید؟

پیشنهاد این کار از شبکه 1 سیما توسط آقای سعید رشتیان برای برنامه آینه فرهنگ به من شد.از نوجوانی و جوانی یک رابطه عاطفی خاصی با سهراب داشتم.با توجه به اینکه خیلی‌ها در مورد سهراب و آثارش نظر و ایده داشتند، به دنبال پیدا کردن روشی بودم که مخاطب را جذب کند.نوعی روایت جدید که مخاطب با آن همراه شود و سهراب را بشناسد. بنابراین سعی کردم توسط چند شخصیت که در کاشان زندگی می‌کنند، سهراب را بازشناسی کنم و میزان تاثیر شعر و فکر سهراب را بر زندگی آنها نشان دهم. برای همین به سراغ کتابی در کتابخانه کاشان رفتم و سه نفر از کسانی که این کتاب (هشت کتاب سهراب)را به امانت گرفته بودند، پیدا کرده و با آنها صحبت کردم. البته تعداد شخصیت‌ها در فیلم اصلی بیشتر بود.



هنرنیوز: فیلمبرداری این مستند چقدر طول کشید؟

فیلمبرداری ده روز طول کشید، اما تحقیق و پیدا کردن افراد یک ماه زمان برد. چون کار به صورت work shop بود باید فیلمنامه باید تهیه می‌شد.



هنرنیوز: در این مستند چگونه زندگی سهراب را به تصویر کشیدید؟

سعی‌ام بر این بود سادگی شعر سهراب در قاب تصاویر به نمایش در آید. تصاویر ساده در کنار تابلوهای سهراب خودش را نشان دهد. تلاش کردم سادگی تصاویر با سادگی سهراب گره بخورد. تابلوها را نگاه کردم،بعد شعرهایش را خواندم و سعی کردم تصاویر را با ساده‌ترین حالت ممکن قاب‌بندی کنم.دوست داشتم سادگی نگاه سهراب خودش را بیشتر نشان دهد.



هنرنیوز : از مشکلات ساخت این اثر بگویید؟

(باخنده) هیچ مشکلی نبود.مستند ساختن در این کشور خیلی راحت است. ملالی نیست.



هنرنیوز: خوب حالا که ملالی نیست .به نظر شما خط قرمزهای ساخت یک مستند چیست؟

یکبار به خبرنگاری گفتم خط قرمز خطی است که با مداد قرمز روی کاغذ کشیده می‌شود.



هنرنیوز: پس نمی‌خواهید راجع به مشکلات صحبت کنید؟

وظیفه یک مستندساز این است که هر آنچه را که می‌خواهد، با تصویر بیان کند نه با زبان. به عنوان مثال زمانی که به آرامگاه سهراب نزدیک شدیم ،دیدیم این آرامگاه وضعیت نابسامانی دارد و مسئولین ذی ربط باید فکری برای آن بکنند.در صحنه‌ای از فیلم از نابینایی می‌پرسیم : فکر می‌کنی آرامگاه سهراب چه شکلی است ؟ او از درخت ،حوض و زیبایی آرامگاه صحبت می‌کند اما تصاویر نشان می‌دهد که روی آرامگاه سهراب زباله و خاک ریخته شده است. جسارت یک مستندساز همین است که این نکات و خطر و مرزها را با خلاقیت خود به تصویر بکشد و مخاطب را به فکر وا دارد.



هنرنیوز: جشنواره سینما حقیقت چه تاثیری می‌تواند داشته باشد؟

جشنواره ممکن است خون تازه‌ای را در کالبد سینمای مستند بدمد اما کافی نیست و نمی‌توان فقط با یک جشنواره، مستند دیدن را بین مردم عادی ترویج کرد.