ششمین نشست اتاق رسانه با عنوان «شهر در آینه سینما» عصر سه شنبه 13 اردیبهشت ماه در فرهنگسرای رسانه با حضور علی معلم تهیه کننده و منتقد، حمیدرضا صدرمنتقد، منوچهر شاهسواری تهیه کننده و امیر قادری کارشناس اتاق رسانه برگزار شد.

به گزارش هنرنیوز به نقل از روابط عمومی فرهنگسرای رسانه،در ابتدای این نشست منوچهر شاهسواری درباره «شهر در آیینه سینما»، گفت: هر حرکتی در قاعده یک فعالیت جمعی برای رشد جامعه شهری موثر است و برگزاری جشنواره در راستای فعالیت جمعی است ، که می­­‌تواند دیالوگ ­برقرار کند و بهانه ای برای زندگی اجتماعی است.

تهیه کننده فیلم سینمایی «فصل باران های موسمی»با بیان اینکه ماهیت همه پدیده ها در حوزه فرهنگ به ویژه سینما مبتنی بر نگاه نقادانه است، اظهار کرد: هر کس در مقام پژوهشگر از هر پدیده سهم تاریخی آن را استخراج می کند. از سینما و فوتبال نیز می‌توان موقعیت‌های تاریخی یک جامعه را کشف کرد. ما شهر را یک مفهوم مطلق مدرن در نظر می‌گیریم در حالی که تاریخ شهر و زندگی شهری به بیش از 5 هزار سال قبل باز می‌گردد. همه دریافت ما از شهر متکی بر داده‌های ما است.

شاهسواری با اشاره به برگزاری جشنواره شهر خاطر نشان کرد: به دلیل ماهیت موضوعی در دوره‌های قبل این جشنواره بیشتر بر جنبه های سینمایی آن تکیه می‌شد، اما تلاش جدی به عمل آمده تا به رویکرد آن نیز توجه شود و بتوانیم مفاهیم مطرح شده را به حوزه شهری وارد کنیم و از جهت کالبد فیزیکی شهر را مدنظر قرار ندهیم. متاسفانه سینمای ما در حوزه شهری فاقد آدرس است، یعنی از روی عمد از بی‌زمانی و بی‌مکانی استفاده می‌کند در حالی که یکی از مشخصات زندگی شهری داشتن آدرس و هویت مشخص است.

در ادامه نشست علی معلم به علل بوجود آمدن جشنواره ها اشاره کرد و گفت: برگزاری جشنواره ها در ایران بر یکی از دو اصل، نیاز و ضرورت انجام یک کار برای یک سازمان استوار است. اگر بر اساس نیاز جشنواره‌ای تشکیل شود، قطعا به یک جریان فکری منتهی می‌شود، اما در غیر اینصورت فاقد یک جریان فکری خواهد بود.

وی افزود: جامعه ایرانی در دهه 30 تنها 30 درصدش جامعه شهری بود، اما در دهه 80 این آمار به 70 درصد افزایش پیدا کرد. جامعه ایرانی پس از انقلاب به سمت شهرنشینی حرکت کرد، اما متاسفانه قواعد شهرنشینی در آن رعایت نشد.

تهیه کننده فیلم سینمایی «آل» با بیان اینکه لازمه زندگی شهری استفاده از تمام انرژی‌های مثبت و منفی آن است، اظهار کرد: اگر جشنواره فیلم شهر بخواهد به موفقیت دست یابد، باید با نگاه نقادی به حوزه مسایل شهری بپردازد. از طرفی به فیلمساز اجازه بدهد راه های پیشنهادیش را برای یک شهر خوب نیز ترسیم کند، دراین صورت جشنواره شهر مفهوم پیدا می کند.

معلم با اشاره به اینکه رفتار جشنواره باید در راستای شعار جشنواره باشد، خاطر نشان کرد: برای رسیدن به یک جشنواره تاثیرگذار باید شعار جشنواره با رفتار آن متناسب باشد به طوری که از حالت تبلیغاتی صرف خارج شود و بتواند در بحث ها وارد شود. در این صورت به سمتی حرکت می کنیم که بتوانیم لذت شهرنشینی را دریافت کنیم.

تهیه کننده فیلم سینمایی «گاوخونی» با انتقاد از فیلم های حوزه شهری یادآور شد: فیلم‌های سینمای شهری به لحاظ ترسیم شهر و فضای شهری با هم متناسب نیست یعنی با فیلم های سینمای ایران نمی‌توان موقعیت های شهری را به تصویر کشید. زمان و مکان به هیچ عنوان مشخص نشده اند. در سینمای ایران تنها علی حاتمی را می‌شناسم که در فیلم هایش علاقه‌مند به فضای شهری است و همساز با محتوای آثارش فضای شهری را ترسیم می‌کند. همچنین مسعود کیمیایی نیز به دنبال مناسبات اجتماعی در شهر می‌گردد.

در ادامه حمیدرضا صدر با بیان اینکه کمتر فیلم سینمایی را در جهان می توان نام برد که شهر در آن عنصر مثبتی محسوب شود، گفت: یک شهر با تمام نابسامانی‌هایش می‌تواند دلبستگی‌های خاص خودش را داشته باشد با این حال کمتر فیلم سینمایی را در دنیا شاهدیم که شهر به عنوان یک عنصر مثبت به تصویر کشیده شده باشد. تعریف شهر در سینمای صامت با آنارشیست همراه است. همچنین در سینمای گنگستری که مبتنی بر شهر است شاهدیم که شهر به عنوان لانه تبهکاری مطرح می‌شود و زندگی اصلی در زیر شهر اتفاق می‌افتد و اساسا این گونه سینمایی در نقد زندگی شهری است. در سینمای وسترن شهر خیلی ساده تعریف شده که در آن نمی‌توان خانواده را مشاهده کرد. خانواده جایگاهی در وسترن ندارد. در سینمای علمی- تخیلی نیز فیلمی را مشاهده نمی‌کنیم که زندگی شهری را مثبت نشان دهد.

این منتقد سینما دهه 40 را آغاز مهاجرت از روستا به شهر دانست و عنوان کرد: در سینمای ایران در دهه 40 که مهاجرت به شهر اتفاق می‌افتد شاهد داستان هایی هستیم که خانواده‌ای از روستا به شهر می‌آید و شهر باعث می‌شود معصومیت روستایی این خانواده از بین برود. نشانه شناسی سینمای ایران در نقد جامعه شهری بسیار زیباست.

صدر با بیان اینکه همه چیز باید به مدنیت شهری ختم شود، اظهار کرد: بهترین استانداردهای زندگی در شهرهای کوچک است. ما ظاهری شهری داریم اما رویکردمان نسبت به مسایل به شدت قبیله‌ای است. جشنواره فیلم شهر باید به مدنیت و قانون شهری به عنوان مهمترین عنصر برای زندگی شهری بپردازد.

شایان ذکر است فتمین نشستن« اتاق رسانه سینمای ایران » به بررسی موضوع «شهری انسانی برای انسان شهری»می پردازد.