یک استاد دانشگاه گفت : همه ارگان‌های فرهنگی کشور باید موظف شوند تا در برنامه ریزی و سرمایه گذاری خرد و کلان خود به صنعت گردشگری توجه ویژه داشته باشند.



محمد بشارتی – مدرس دانشگاه - در گفت و گو با هنرنیوز، ضمن بیان این نکته که آموزش نیروی انسانی و شاغل در گردشگری بهبود کیفیت خدمات را دراین صنعت به همراه دارد، افزود: بخش نخستین آموزش به نیروی انسانی مرتبط با این صنعت باز می‌گردد اما بخش دوم شامل آموزش کسانی است که به نحوی با گردشگری در ارتباطند مثل گمرک، رستوران‌ها، فروشگاه‌های صنایع دستی، پلیس فرودگاه‌ها یا کارکنان راه‌آهن، اتوبوس‌رانی و فرودگاه‌ها.

این مدرس دانشگاه تشریح کرد: هنگامی که گردشگر خسته از طی راه طولانی به محیطی بیگانه وارد می‌شود و با آداب ،عادات ، رسوم و آب و هوای آن محیط نامأنوس است ، خواه نا خواه گرفتار حساسیت‌ها و سرگردانی ها است.

بشارت گفت: بنابراین مسوولان و کارکنان اماکن اقامتی یا حمل و نقل باید از دانش ، تجربه و مهارت عمیق برخوردار باشند تا بتوانند روحیات ،علایق و انتظارات گردشگر را بشناسند و در هدایت و ثبت لحظات شیرین و خاطره انگیز به وی کمک کنند. به این ترتیب نوعی امنیت روحی و روانی در وی ایجاد و گردشگر با ثبت این حس در بازگشت به کشور مقصد خود به خود نقش یک سفیر فرهنگی را بازی کرده و شروع به تبلیغ از کشور هدف می‌نماید.

این کارشناس تأکید کرد: کارکنان خسته ،‌بی انگیزه وبی اطلاع نه تنها از عهده انجام چنین وظیفه‌ای به نحو مطلوب بر نمی‌آیند بلکه با رفتاری نامناسب و رنجش ‌آور، سبب بیزاری گردشگر می‌شوند و چه بسا صدمات مادی و معنوی پر دامنه‌ای را به صنعت رو به رشد گردشگری وارد می‌کنند.

وی با بیان این که توجه به اهمیت ورود گردشگر به کشور و حمایتی که نیروهای مرتبط با صنعت گردشگری باید از این افراد بکنند ، ضروری است، یادآور شد: بنابراین آموزش عمومی برای شناسایی و اهمیت ورود گردشگر به کشور ضروری است.

این استاد دانشگاه گفت: در بسیاری از کشورها به هنگام تدوین سیاست‌های کلان به گردشگری به عنوان وسیله ای برای توسعه اقتصادی ،سیاسی ،فرهنگی توجه ویژه‌ای دارند و آمار گردشگران ورودی و بازخورد آن در توسعه کشورها مبین همین امر است.

بشارتی اضافه کرد: با توجه اهمیت این جایگاه نگرش نظامند به صنعت گردشگری ضروری است. بنابراین باید از تمام روش‌های علمی برای برنامه ریزی و توسعه پایدار این صنعت بهره جست.در این مورد نقش آموزش نیروی انسانی از اهمیت بیشتری برخوردار است چرا که استفاده از نیروی انسانی غیرمتخصص، آسیب‌های جدی به این صنعت وارد می کند.

وی درباره چگونگی آموزش عمومی پیشنهاد کرد:جلسات بحث و گفتگویی در رسانه های ملی مانند رادیو و تلویزیون با موضوعاتی مربوط به جذب گردشگر و آشنایی مردم با اهمیت موضوع گردشگری و چگونگی اشتغال زایی و درآمدزایی آن طی ساعات معینی برگزار شود .در صورت افزایش فرهنگ عمومی و ورود گردشگر قظعاً اقتصاد متحول شده و ثروت توزیع عمومی می‌یابد.

بشارت با بیان اینکه با ورود هر گردشگر 60 نفر در کشور شاغل می‌شوند، اذعان کرد: رسانه‌های عمومی مخصوصاًتلویزیون برون مرزی می‌تواند با معرفی آثار تاریخی ، باستانی وطبیعی ایران کمک بسزایی در این زمینه بکنند.

این استاد دانشگاه همچنین به نقش آموزش و پرورش اشاره کرد و گفت: با گنجاندن مطالب گردشگری و میراث فرهنگی در کتب درسی و فراهم کردن اردوهای گردشگری در طول تحصیل و حداقل شناساندن ظرفیت های استان محل زندگی می‌تواند کمک موءثری در این حوزه باشد.

وی یادآور شد : همه ارگان‌های فرهنگی کشور باید موظف شوند تا در برنامه ریزی و سرمایه گذاری خرد و کلان خود به این صنعت توجه ویژه داشته باشند.

این کارشناس گردشگری با اشاره به اینکه آموزش گردشگری پیش از انقلاب آغاز شد، ادامه داد: اما این آموزش ها تجربه موفقی نداشت. پس از انقلاب ، ابتدا مرکز آموزش جهانگردی رولتی با هدف توسعه جهانگردی و آموزش هتلداری شروع شد و در سال 70 به صورت جدی تر آموزش مدیریت دفاتر خدمات مسافرتی و جهانگردی و راهنمایان تور و دیگر رشته های این صنعت را در برگرفت.

وی افزود: در سال 72 به طور کلی این آموزش‌ها به بخش خصوصی واگذار شد . البته نظارت به عهده مرکز آموزش و تحقیقات سازمان بود.

بشارت تصریح کرد: دانشگاه‌ها و دیگر مراکز آموزش جهانگردی نیز در این صنعت فعالیت داشته و سهم امکانات دانشگاه ها را در اختیار صنعت گردشگری قرار دادند که پس از آن و در سال 82 دانشگاه جامع علمی و کاربردی با هدف تربیت نیروی انسانی شاغل در بخش گردشگری ،هتلداری و خدمات مسافرتی وارد عمل شد.

وی یاد آور شد : به خاطر محدود بودن ورود گردشگران خارجی ، بخشی از نیروهایی که در رشته‌های راهنمایان تور دوره گذرانده‌اند نمی توانند در شغل مورد علاقه خود مشغول به کار شود.