با مطرح شدن این موضوع که موزه‌ی ملی ایران برخی آثار خود را با هدف نمایش به بخش‌های دیگر منتقل می‌کند، برخی خبرنگاران اعتراض کردند که این کار با چه مجوزی و تحت چه شرایطی انجام می‌شود که محمدپور توضیح داد: فایده‌ی اشیای داخل موزه چیست؟ قطعا این آثار باید معرفی شوند. زمانی که چنین اتفاقی بخواهد رخ دهد از بخش‌های مختلف اداره کل موزه‌ها و سازمان میراث فرهنگی این قضیه را مد نظر قرار می‌دهند. 

وی افزود: همچنین یک هیأت کارشناسی قوی و سختگیر که بیشتر آن‌ها خارج از سازمان میراث فرهنگی هستند، این موضوع را بررسی می‌کنند. برای ارسال این آثار به خارج از کشور نیز سطح گسترده‌تری از کارشناسان این قضیه را زیر نظر دارند. حتا گاهی ممکن است برخی آثار موجود در مخازن موزه‌ی ملی ایران مورد تأیید هیأت کارشناسی برای خروج از این مخازن قرار نگیرد که به هیچ عنوان این کار انجام نمی‌شود. 

محمدپور در ادامه در پاسخ به پرسش خبرنگاری که پرسید در دوره‌ی آقای بقایی برخی موزه‌های بزرگ دنیا مانند لوور، ارتباط شان با موزه‌ی ملی ایران قطع شد، آیا حالا هم این ارتباط قطع است؟ گفت: برقراری هر ارتباطی با دیگر موزه‌های دنیا براساس درخواست دو طرف سنجیده می‌شود و بعد از آن، تصمیم گرفته می‌شود. برقراری ارتباط دوباره با هر موزه‌ای به درخواست دو طرف بستگی دارد. ما به‌عنوان طرف ایرانی بعد از این موضوع درخواستی برای برقراری رابطه با موزه‌ی لوور نداشتیم، ولی معنی آن این نیست که این قطع ارتباط به‌صورت ابدی است. 

وی اظهار کرد: موضوع تفاهم‌نامه با قرارداد، دو بحث متفاوت است؛ نخست یک تفاهم‌نامه امضا می‌شود بعد از آن، قرارداد به امضای دو طرف می‌رسد تا بتوانیم همکاری متقابلی با موزه‌ها داشته باشیم. در واقع تفاهم‌نامه بیشتر جنبه‌ی پژوهشی و قرارداد ضمانت اجرایی دارد. این نکته نیز باید مد نظر باشد که الزاما همه‌ی قراردادها دو طرفه نیستند هر تفاهم‌نامه‌ای یک دوره‌ی زمانی دارد. در حال حاضر نیز ارتباط موزه‌ی ملی ایران، نه با موزه‌ی لوور و نه با هیچ‌یک از موزه‌های دنیا قطع نیست و اگر بخواهیم با هر کدام از آن‌ها تفاهم‌نامه امضا کنیم مشکلی در این زمینه نداریم. 

مدیرکل موزه‌ی ملی ایران همچنین در پاسخ به پرسش خبرنگاری درباره‌ی وضعیت الواح هخامنشی موجود در دانشگاه شیکاگو و این‌که در دوره‌ی آقای بقایی پیگیری برای بازگرداندن این الواح به موزه‌ی ملی ایران سپرده شد، توضیح داد: پشتیبانی کارشناسی این الواح به موزه‌ی ملی ایران داده شد، این موزه به‌صورت مجزا از سازمان میراث فرهنگی و گردشگری نمی‌تواند طرح دعوا کند. به همین دلیل، از طریق مجاری مربوط، پیگیری وضعیت الواح هخامنشی در حال انجام است. 

خبرنگاری از محمدپور پرسید که به‌دنبال پیگیری‌هایی که با برخی دانشجویان دانشگاه شیکاگو داشتم آن‌ها عنوان کردند که الواح هخامنشی به‌صورت بسته‌بندی و آماده در دانشگاه شیکاگو است تا بعد از اقداماتی که ایران باید انجام دهد، این الواح به ایران بازگردانده شوند، چرا این کار انجام نمی‌شود؟ 

او پاسخ داد: ما نمی‌توانیم مبنای کار خود را بر اطلاعاتی که شما می‌گویید از دانشجویان دانشگاه شیکاگو گرفته‌اید قرار دهیم. ما کارهای خود را توسط واحد حقوقی سازمان میراث فرهنگی و گردشگری انجام می‌دهیم.