اين باستان‌شناس پيشكسوت كه به‌مدت ۱۰ فصل در تپه‌ي قبرستان واقع در استان قزوين كاوش كرده است، بيان كرد: كاوش‌هاي اين منطقه از سال ۱۳۴۹ آغاز شد و در آن، آثاري متعلق به هزاره‌ي پنجم پيش از ميلاد، دوره‌ي سيلك III و هزاره‌ي اول به‌دست آمد.
او با اشاره به اين‌كه اين تپه در حدود شش كيلومتري بويين‌زهرا قرار دارد، ادامه داد: به‌دليل حفاري‌هايي كه قاچاقچيان در اين تپه انجام داده و آن را سوراخ‌سوراخ كرده بودند، اين محوطه با عنوان «قبرستان» نامگذاري شد.
مجيدزاده درباره‌ي اين كتاب توضيح داد: پيش از اين، كتابي درباره‌ي تپه‌ي «قبرستان» توسط ايتاليايي‌ها منتشر شده بود؛ ولي اكنون با طراحي اسكن برخي عكس‌هاي جديد، تلاش مي‌كنم كتاب بهتري را به زبان فارسي منتشر كنم. در واقع، ايتاليايي‌ها اوايل انقلاب اسلامي ايران پيشنهاد چاپ كتاب را مطرح كردند، اما حدود ۳۰ سال اين كار را به تعويق انداختند، به‌طوري كه مقدمه‌اي را كه براي اين كتاب نوشته بودم، با همان تاريخ ۱۹۸۵ ميلادي منتشر شد.
اين باستان‌شناس بيان كرد: در كتابي كه توسط ايتاليايي‌ها چاپ شد، پانوشته‌ها از قلم افتاده است. در حالي كه حدود ۲۰۰ پانوشته در كتاب وجود داشت. در اين راستا، كتاب جديد را كامل‌تر از قبل توسط مؤسسه‌ي «پيشين پژوه» منتشر خواهيم كرد.
به گفته‌ي مجيدزاده، تپه‌ي «قبرستان» به ۴۰۰۰ تا ۴۵۰۰ سال پيش از ميلاد تعلق دارد. در اين تپه، آثار معماري فراواني به‌دست آمده است و فرصتي را براي بررسي استقرارهاي دوره‌ي سيلك III ايجاد مي‌كند.
او اضافه كرد: در كاوش‌هاي انجام‌شده، سه كارگاه ذوب فلز، دو كارگاه ذوب سفال، بقاياي معماري خانه‌هاي شخصي با يك، دو و سه اتاق كه انباري نيز داشتند، كشف شدند. همچنين بقاياي يك خانه‌ي بزرگ با ۱۰ اتاق و سالن كه شايد به حاكم منطقه متعلق بوده باشد، به‌دست آمد.
