شریف لکزایی، عضو هیئت علمی پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی درباره اثر در دست تألیف خود با عنوان «فلسفه سیاسی ملاصدرا» خبر داد و گفت: این اثر مراحل پایانی تألیف خود را میگذراند و انشاءالله تا پایان سال جاری از سوی پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی منتشر خواهد شد.
وی درباره ضرورت و اهداف تألیف این اثر گفت: اگر از این منظر وارد شویم که به هر حال انقلاب اسلامی نیازمند یک پشتوانه فلسفی و نیازمند یک فلسفه سیاسی مختص به خود است؛ بنابراین باید چنین پژوهشهایی ارائه شود. همانگونه که ما بر این نظر هستیم که پشتوانه سیاسی انقلاب اسلامی حکمت متعالیه است و شارحان و مفسران و مدرسان حکمت متعالیه حامیان این انقلاب تلقی میشوند، از این منظر فلسفه سیاسی متخذ از متعالیه است که باید انقلاب اسلامی را پشتیبانی کند.
لکزایی تصریح کرد: این ضرورتی است که ایجاب میکند که ما به این بحث بپردازیم، ضمن اینکه فلسفه سیاسی اسلامی نیازمند آن است که در دوره جدید مورد بازخوانی قرار بگیرد و ما با توجه به پرسشها، نیازها و خلأهای جدید بتوانیم یک فلسفه سیاسی اسلامی مناسب و متناسب با پرسشهای جامعه امروز ارائه دهیم؛ این هدفی است که در این کار دنبال میشود.
وی ادامه داد: مجموعه طرح پژوهشی حکمت سیاسی متعالیه به دنبال آن است که ما در حوزه فلسفه سیاسی اسلام و به صورت خاص در حوزه فلسفه سیاسی متعالیه، به یک نقطه قوتی برسیم و بتوانیم به توانمندی فلسفه سیاسی اسلامی، از منظر خاصی به نام فلسفه سیاسی متعالیه، کمک کنیم. طبیعتا این بحث در آغاز راه است و با این پرسشها و نقدهایی که انجام خواهد شد، انشاءالله روز به روز و سال به سال تکمیل خواهد شد و ما به نقطه مطلوبی از فلسفه سیاسی اسلام دست خواهیم یافت و حوزه دانشی فلسفه سیاسی اسلام به نقطه قوت و غنای خاصی خواهد رسید.
عضو هیئت علمی پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی در پاسخ به این سؤال که آیا در این اثر به مباحث تطبیقی فلسفه سیاسی اسلام با فلسفههای سیاسی غربی و شرقی مدرن هم پرداختهاید؟ عنوان کرد: ما در مجموعه چهار جلدی «سیاست متعالیه از منظر حکمت متعالیه» چند مقاله به صورت تطبیقی به این مباحث پرداختهایم، اما در این اثر هدف اصلی ما این است که خود فلسفه سیاسی متعالیه را ابتدائاً تببین کنیم.
وی افزود: بعد از آن هر کدام از شارحان فلسفه صدرا در دوره معاصر از این منظر مورد بحث قرار بگیرند و ما فلسفه سیاسی امام، فلسفه سیاسی شهید مطهری، فلسفه سیاسی علامه طباطبایی و بزرگان دیگر را از این منظر مورد مطالعه قرار دهیم. البته بنده سال گذشته بحثی را در موضوع فلسفه سیاسی آیتالله جوادی آملی کار کردیم که در فصلنامه اسراء بخش عمده آن مقاله چاپ شد که امیدواریم انشاءالله به صورت یک کتاب نیز منتشر شود.