این مترجم درباره‌ی مجموعه‌ی آثار خواهران برونته که آخرین جلد آن را در دست ترجمه دارد، گفت: از این مجموعه چهار جلد یعنی «بلندی‌های بادگیر»، «جین ایر»، «اگنست گری» و «ویلت» ترجمه شده‌اند و دو جلد دیگر یعنی «مستأجر وایلد فل هال» و «پروفسور» هم منتظر دریافت مجوز است و من اکنون ترجمه‌ی «شرلی» را در دست انجام دارم.
او درباره‌ی اهمیت ترجمه‌ی آثار کلاسیک گفت: آثار کلاسیک پایه‌های ادبیات محسوب می‌شوند و برای ترجمه و نوشتن آثار مدرن نیاز به مبانی است و باید آثار نویسندگان بزرگ سنت رئالیسم ترجمه شود. من در ادبیات قرن ۱۹ آثار نویسندگان زن را انتخاب کرده‌ام که آثار جین آستین را ترجمه کردم و اکنون در حال ترجمه‌ی آثار خواهران برونته هستم و بعد از آن قصد دارم آثار جورج الیوت را ترجمه کنم.
رضایی درباره‌ی لزوم بازترجمه‌ی آثار کلاسیک گفت: در میان این کارها که می‌خواهم ترجمه کنم، ممکن است برخی آثار قبلا ترجمه شده باشند و من نمی‌توانستم از ترجمه‌ی این آثار بگذرم. از سوی دیگر، برخی از این ترجمه‌ها قابل قبول نیستند.
او ادامه داد: اگر ترجمه‌ی کاری خوبی باشد، لازم نیست دوباره ترجمه شود و حتا تا ۵۰ سال هم این اثر قابل استفاده است. اما گاهی برخی ترجمه‌ها جاافتادگی دارند و زبان ترجمه زبان نویسنده نیست و بنابراین این نیاز احساس می‌شود که تثر دوباره ترجمه شود. از سوی دیگر، بر اساس برخی نظریه‌ها، ترجمه اگر ترجمه‌ی خوبی باشد، هم چون زبان مخاطب تغییر می‌کند، این نیاز هست که آثار بعد از گذشت زمان، باز ترجمه شوند.
رضایی درباره‌ی جایگاه خواهران برونته در ادبیات کلاسیک انگلستان گفت: از این سه خواهر یکی یعنی امیلی برونته «بلندی‌های بادگیر» را نوشته که یکی از معروف‌ترین آثار ابدی جهان است و آن برونته هم دو کتاب یعنی «اگنس گری» و «مستأجر وایلد فل هال» را نوشته، شارلوت برونته هم که نویسنده‌ی بسیار بزرگی است، چهار رمان دیگر را نوشته است که از میان این آثار «بلندی‌های بادگیر» و «جین ایر» معروف‌تر هستند.
