مشاور سابق رییس جمهور گفت: سینمای ایران قبل از انقلاب مادری هندی و پدری آمریکایی داشت.

به گزارش خبرنگار سینمایی هنرنیوز مهدی کلهر مشاور سابق رییس جمهور نشست تحليل چشم‌انداز جشنواره فيلم فجر با حضور مسعود فراستی، منتقد سينما، حبيب‌الله كاسه‌ساز، تهيه‌كننده سينما و محمدتقی فهيم، منتقد سينما و مجری كارشناس برنامه در فرهنگسرای رسانه برگزار شد ضمن بیان این مطلب گفت:

وی گفت: نمی گویم قبل از انقلاب در ایرن سینما وجود نداشته است، وجود داشته، این سینما يك مادر هندی و پدر آمريكايی داشت كه از سينمای ايتاليا و فرانسه نيز در بعضی مواقع الهام میگرفت و برای عامه مردم جذابیت داشت، اما قبل از انقلاب در سال 56 دچار شكست اقتصادی شد و ناگهان توليداتش به نصف كاهش يافت.

وی ادامه داد: متأسفانه پس از پیروزی انقلاب دولت فیلم مفهومی تولید نمی کرد و شرايط آن زمان به گونه‌ای بود كه بخش خصوصی به دليل نبود سياست مشخص نمی‌توانست ریسک تولید فیلم را متحمل نمی شد. از سوی دیگر یکی از دغدغه های مدیران قبل از انقلاب؛ درک از سینمای کمدی بود و این مسئله باعث شد مردم از سینما عصبانی باشند و سینما ها را به آتش بکشند. این وضعیت به گونه ای شده بود که برخی فکر می کردند که انقلاب تنها با آتش زدن سینماها امکان پذیر است و می خواستند سینما راتبدیل به حسینیه کنند.

کلهر پس از تشریح دیدی که قبل و بعد از انقلاب در ارتباط با سینما وجود داشت گفت: 80 درصد فيلم‌های اوايل انقلاب در ایران از سينمای شوروی و بلوك شرق تأمين می‌شد با وجود چنين شرايطی در آن زمان من به عنوان مسئول سينمايی تناسبی بين اكران فيلم‌های غربی و شرقی برقرار كردم. همچنين ماليات فيلم ايرانی را كه بر عکس قاعده عقلانی و بر اساس قانون 15 درصد و فيلم خارجی تنها 5 درصد بود را به يك اندازه تعيين كرديم و باندهای مافيای اكران را از ميان بردیم، از سوی دیگر بااجاره امکانات تولید مثل دوربین به بخش خصوصی درافزایش تولید تلاش کردیم.

كلهر با تأكيد بر اينكه در سال 59 به اين نتيجه رسيده بوديم كه بايد جشنواره‌ای را در كشور راه‌اندازی كنيم، اظهار كرد: اولين جشنواره را در خردادماه 60 به نام جشنواره «ميلاد» برگزار كرديم. در آن جشنواره فيلم «فصل خون» غلام‌رضايی به نمايش درآمد. جشنواره ميلاد پيش‌زمينه برگزاری جشنواره فجر به شمار می‌آيد و جشنواره فجر را نيز با شعار سينمایی بدور از ابتذال و خشونت به عنوان تفاوت مثبت با ساير جشنواره‌ها تبيين كرديم و حتی زمانی که من برای بین المللی کردن این جشنواره مدارک را به یونسکو فرستادم بر این دو وجه تمایز تاکید کردیم در سال 60 بجز جشنواره«میلاد» جشنواره دیگری در این زمینه در کشور وجود نداشت.

مشاور سابق رییس جمهور گفت: اولين دوره جشنواره فجر تنها دوره‌ای بود كه به صورت واقعی بين‌المللی برگزار شد و فيلم‌های معروف جهانی برای اولين‌بار در آن جشنواره به نمايش در آمدند. همچنين چهره‌های سرشناسی همانند «كراسكو»، كارگردان مستند «جنگ سرد»، به ايران دعوت شد، اما متأسفانه در دوره‌های بعدی جشنواره از حالت بين‌المللی خارج و صرفاً داخلی شد؛ به گونه‌ای كه تا به امروز هيچ‌گاه نتوانسته وجه بين‌المللی خود را به آن شکل باز يابد.

کلهر بیان کرد: در ارتباط با وضعیت سینما در روزهای جنگ مطلبی است که تا کنون هیچ کجا نگفته ام، در زمان جنگ مهندس میرسلیم به من نامه ای نوشت و خواست دستور تعطیلی تمام سینماهای شهرهایی که در مرض بمباران است بدلیل مسائل امنیتی داه شود. اما من در پاسخ گفتم اگر این سینما امروز بسته شود دیگر باز نخواهد شد و به این مسئله اعتقاد راسخ داشتم و گفتم من مسئولیت این تلفات را قبول می‌کنم و سینما را تعطیل نکردم.

وی ادامه داد: در اولين دوره برگزاری جشنواره فجر فيلم‌های مرگ يزدگرد (بهرام بيضايی)، حاجی واشنگتن (علی حاتمی)، اشباح (مير لوحی) سه فيلمی كه توسط تلويزيون تهيه شده بود و در توقيف قرار داشت و تلویزیون آن زمان آن را پخش نکرده بود را در جشنواره اکرن کردم.

کلهر در پایان خاطرنشان کرد: معضل سینمای ایران حل نخواهد شد مگر با وجود کارگردان هایی از خود مردم و بین مردم که به مسائل واقعی آنها بپردازد. این کارگردان باید برای مردم فیلم بسازد و روز اکران از حضور مقابل در سینما ترس نداشته باشد.