به گزارش هنرنیوز، باستان‌شناسان یک تیم بین‌المللی از دانشگاه شیکاگو در جریان کاوش‌های خود در شهر تاریخی «آنگکر» در کشور کامبوج موفق به کشف بقایای یک کانال سنگی شدند که به احتمال فراوان از آن در زمان ساختن این شهر برای انتقال قطعات بزرگ سنگ استفاده می‌شده است.


به گزارش هریتیج‌کی، قرار است نتایج دقیق این پروژه کاوش در ماه‌های آتی توسط دانشگاه شیکاگو منتشر شود، اما باستان‌شناسان برآورد کرده‌اند که طول این کانال که تاکنون تنها بخش‌های کمی از آن کشف شده، حدود ۳۵ کیلومتر بوده و به دریاچه‌ای که در نزدیکر یک معدن سنگ قرار دارد منتهی شود.


شهر تاریخی «آنگکر» در ۱۴۵ مایلی شمال غربی شهر «پنوم پن»، پایتخت کامبوج که مجموعه معابد «آنگکر وات» با قدمتی در حدود هشت قرن به عنوان میراثی از امپراتوران «خمر» در آن واقع شده، یکی از مجموعه‌های تاریخی ارزشمند جهان بوده و در سال ۱۹۹۲ به عنوان تنها محوطه‌ی تاریخی کامبوج در فهرست میراث جهانی سازمان «یونسکو» به ثبت رسید. این شهر تاریخی که از آن به عنوان بزرگترین منطقه‌ شهری تاریخی جهان نام برده می‌شود، بین قرن‌های نهم تا چهاردهم میلادی پایه‌گذاری شده است.


«آنگکر» که همواره از آن به عنوان یکی از شاهکارهای هنر و معماری یاد می‌شود، با استفاده از سنگ‌های عظیم حجاری‌شده احداث شده و با گذشت قرن‌ها از احداث آن، رازهای زیادی درباره‌ نحوه‌ ساخت «آنگکر» کشف ‌نشده باقی مانده‌ است.


پروژه کاوش برای کشف قسمت‌های مختلف این شهر از حدود دهه‌ ۵۰ میلادی آغاز شده و در هر فصل از کاوش‌ها نیز بخش‌ جدیدی به «آنگکر» افزوده شده، این در حالیست که طبق عکس‌هایی ماهواره‌های سازمان ناسا که از این شهر تهیه شده‌اند، آنگکر حدود ۱۲۰۰ مایل مربع وسعت دارد، درحالی‌ که تاکنون فقط حدود ۳۸۵ مایل مربع از ویرانه‌های این شهر کشف شده است.