جمال شورجه گفت: حضرت امام (ره)‌در ابتداي تشكيل حكومت اسلامي منشوري را طراحي كردند كه سينماي ما بايد در تبيين آن حركت مي‌كرد، اما به نظر مي‌رسد سينماي ايران نتوانسته جهان‌بيني امام (ره) را در قالب اين منشور دنبال كند.

به گزارش هنرنیوز،جمال شورجه در گفت‌و‌گو با فارس در پاسخ به اين سؤال كه تاكنون چه ميزان شاخص‌هاي فرهنگي امام خميني (ره) درباره هنر به ويژه سينما محقق شده است، خاطر نشان كرد: امام خميني (ره) در بدو ورود به ايران در بهشت زهرا (س) در خصوص سينما فرمودند «ما با سينما مخالف نيستيم، با فحشا مخالفيم» اين سخن امام ناشي از اين بود كه سينماي قبل از انقلاب را نماينده فحشا مي‌دانستند چرا كه اين سينما منتسب به سلطنت شاهنشاهي بود.

وي در ادامه افزود: در راستاي همين تفكر بود كه مردم در آستانه انقلاب به خيابان‌ها ريختند و سالن‌هاي سينما را به آتش كشيدند، اما امام خميني (ره) با بيان اين رويكرد تحولي درباره سينما، مردم را با مقوله هنر هفتم آشتي دادند.

شورجه در ادامه عنوان داشت: سينماي دهه 60 را مي‌توان سينماي منتسب به امام (ره) دانست چرا كه تمام جهت‌گيري‌ها و مسائل مطرح شده در فيلم‌ها براساس امر به معروف و نهي از منكر بود و انعكاس ارزش‌هاي دفاع مقدس در فيلم‌ها در محوريت امور قرار داشت.

كارگردان فيلم «حماسه مجنون» خاطر نشان كرد: امام خميني (ره) نسبت به هنر به ويژه سينما و تلويزيون بسيار حساس بودند به عنوان مثال سريال «پاييز بلند» آقاي نيك‌ نژاد و فيلم «گاو» مهرجويي را مورد تأئيد قرار دادند و با فيلم «سال‌هاي دور از خانه» (اوشين) به خاطر پيامدهاي نامطلوبش در الگوپذيري به شدت برخورد كردند.

شورجه افزود: تمام اين واكنش‌ها نشان‌دهنده شخصيت فرهنگي امام خميني (ره) و حساسيت ايشان بر مقوله هنر بود، بر همين اساس نيز ايشان منشوري را طراحي كردند كه سينماي ما بايد در تبيين آن حركت مي‌كرد اما به نظر مي‌رسد سينماي ايران نتوانسته جهان‌بيني امام (ره) را در قالب اين منشور دنبال كند.

كارگردان فيلم «عبور از خط سرخ» در تشريح اين وضعيت گفت: شرايط كنوني سينماي ايران ناشي از سايش اقتصادي، تغيير در جهان‌بيني برخي فيلمسازان و ذائقه مخاطبان است؛ گرچه نگاه صنعتي به سينما در جهان غرب صرف نظر از بحث گيشه و سرگرمي هدفمند است، شايد بهتر باشد اگر سينماي ايران خود را با رويكرد‌هاي غربي هماهنگ مي‌كند بايد به اين نكته نهفته در سينماي غرب نيز توجه كند.

وي در پايان گفت: شايد اشكال اين رويكردها، عملكرد مديران فرهنگي باشد كه باعث مي‌شود فيلمسازاني همچون من به خاطر كمبود منابع مالي چند سال يكبار فيلم بسازند يا برخي تنها به گيشه فكر كرده، بعضي براي جشنواره‌هاي خارجي فيلم ساخته و با گرفتن جايزه‌هاي رنگارنگ اهداف آن جشنواره‌ها را محقق كنند كه متأسفانه دهن‌كجي به خون شهدا است.