محمد متوسلانی در گفتگو با هنرنیوز:
نقد علمی و دلسوزانه جامعه را ارتقاء می‌دهد
یک کارگردان سینمای ایران با اشاره به موضوع نقد در جامعه گفت: اگر خواستار اصلاح امور جامعه هستیم باید به این باور برسیم آن کسی که «نقد» می‌کند دلسوز است تا مشکلات اجتماع برطرف شود. کسی که مشکلات را پنهان می‌کند «دشمن» است برای اینکه می‌خواهد روز به روز به حجم مشکلات افزوده شود.
تاريخ : سه شنبه ۱۹ اسفند ۱۳۹۳ ساعت ۱۶:۰۱
محمد متوسلانی کارگردان پیشکسوت سینما در گفتگو با خبرنگار رادیو و تلویزیون هنرنیوز در پاسخ به این سوال که چرا با تلویزیون کار نمی‌کنید افزود: من طی این سال‌ها هیچگاه با تلویزیون به لحاظ کارگردانی کاری انجام ندادم. تنها کاری که قرار بود با تلویزیون انجام بدهم آن هم با کمک جفعری جوزانی این بود که رمان «سووشون» اثر خانم سیمین دانشور را کارگردانی کنم و از نکات جالب این بود که وقتی آقای جعفری جوزانی که ارتباط بهتری با تلویزیون داشت کتاب سووشون را به تلویزیون برده بود از او پرسیده بودند که سووشون اصلا چه چیزی است؟! جای تعجب دارد مسئولی که در تلویزیون نشسته است اصلا نمی‌دانم مشهور‌ترین رمان که سووشون نام دارد چه چیزی است؟! البته این کار با وجود تمام کوشش‌هایی که صورت گرفت اما به جایی نرسید.
کارگردان فیلم سینمایی «کفش‌های میرزا نوروز» تصریح کرد: من خیلی ارتباط آنچنانی با تلویزیون ندارم اما از کل عملکرد تلویزیون بویژه در سالهای اخیر می‌شود متوجه شد که تلویزیون گرفتار تناقضات بوده به طوری که هیچگاه تلویزیون نتوانسته آن کاری را که بایسته و شایسته بوده انجام بدهد. به عنوان مثال دیدیم وقتی مردم نسبت به پخش یک سریال تظاهرات می‌کنند، پخش آن سریال بلافاصله متوقف می‌شود چرا؟ چون که ما جامعه را آماده نقد پذیری نکردیم و سعی نکردیم که دید خودمان و دید مخاطب را وسعت ببخشیم. متاسفانه در جامعه این گور تصور می‌شود که وقتی شما راجع به کسی در یک اثر تصویری مثل تلویزیون یا سینما صحبت می‌کنید مثلا در مورد یک معلم صحبت می‌کنید بعضی‌ها فکر می‌کنند که منظور همه معلمین بودند یا اگر در یک فیلمی در مورد پلیس صحبت می‌کنید فکر می‌کنند منظور فیلمساز همه پلیس بوده است در حالی که اصلا اینگونه نیست.
محمد متوسلانی ادامه داد: ما باید مسئولین، مردم و خودمان را آموزش بدهیم که نقد چیز بدی نیست و تا در جامعه چیزی نقد نشود کار‌ها اصلاح نخواهد شد. مطمئن باشید با پنهان کاری چیزی درست نمی‌شود و اگر خواستار اصلاح امور جامعه هستیم باید به این باور برسیم آن کسی که «نقد» می‌کند دلسوز جامعه است تا مشکلات اجتماع برطرف شود. کسی که مشکلات را پنهان می‌کند «دشمن» است می‌خواهد چرا که می‌خواهد روز به روز به حجم مشکلات افزوده شود.
این بازیگر و کارگردان سینمای ایران با بیان اینکه نباید نقد سازنده را با سیاه نمایی اشتباه گرفت یاد آور شد: متاسفانه هیچ تعریفی از رسالت هنرمند وجود ندارند. این درحالی است که هنرمند نمی‌تواند نسبت به مسائلی که در جامعه‌اش اتفاق می‌افتد بی‌تفاوت باشد. او موظف است آن ضعف‌های انسانی که در جامعه وجود دارد را به گونه‌ای منعکس کند که در آینده اصلاح شود اما به محض اینکه هنرمند به موضوعی اشاره می‌کند انگار مرتکب جرم شده است. حداقل نمونه‌های آن در سینمای دنیا وجود دارد آیا سینمای دنیا فقط خوبی‌های جامعه خودشان را نشان می‌دهند؟
محمد متوسلانی در پاسخ به این سوال که آیا خودِ هنرمندان نقد پذیرند گفت: معتقدم که هنرمند واقعی، نقد پذیر است. آن هنرمندی که به خودش اعتماد دارد نقد را می‌پذیرد و از نقد استقبال می‌کند برای اینکه می‌خواهد کارش را ارتقاء بدهد اما آن کسی که دچار ضعف است. تا منتقدی راجع به او صحبت می‌کند احساس خطر می‌کند. این درحالی است که هنرمندان نیز مبرا از نقد نیستند.
بازیگر فیلم سینمایی «گناهکاران» با بیان اینکه با نقد نباید برخوردهای سلبی کرد افزود: به یاد دارم در گذشته فیلمی ساخته شده بود که آدم‌های داخل سینما را نقد می‌کرد. یک فیلم انتقادی نسبت به هنرمندان سینما بود. بسیاری از هنرمندان سینما به این فیلم اعتراض داشتند. من آن زمان، مسئول سندیکای هنرمندان بودم و از این فیلم دفاع کردم و به برخی از دوستانی که نسبت به این فیلم موضع گرفته بودند گفتم آیا وقتی ما خودمان طاقت نقد را نداریم چگونه می‌توانیم انتظار داشته باشیم جامعه تحمل نقد هنرمندان را داشته باشد؟. بنابراین من خودم، نقدهای مربوط به کار‌هایم را مطالعه می‌کنم و با تمامی منتقدینی که نسبت به برخی از فیلم‌های من انتقاد کردند، دوست هستم و تا حالا نشده که من از منتقدی که نسبت به آثارم انتقاد داشته گلایه کنم که چرا اینگونه نوشته‌ای؟!
